Hoe zetten jullie het bedje anders? Andere muur? Overdwars? En waarom zou dat helpen? Ben erg benieuwd!
Hier heeft het met de oudste ook erg lang geduurd, tot na zijn 2e verjaardag. Onze baby sliep eerder door dan de oudste Toen ik mezelf erbij had neergelegd dat ik alles geprobeerd had en er toch niks aan kon veranderen, ben ik zelf beter gaan slapen. Ik ging ongeveer slaapwandelend naar hem toe en sliep daarna zelf meteen weer. Daarvoor maakte ik me er druk om en viel ik daarna slecht weer in slaap. Hier hebben we dus niks kunnen veranderen aan het slapen, dat is vanzelf beter gegaan, maar het accepteren dat het zo was heeft het meeste veranderd toen.
Het bedje stond eerst tegen een zijmuur als het ware en nu heb ik hem overdwars tegen de 'achtermuur' aangezet.. Nu ziet hij zn kamertje helemaal, en eerder zag hij maar een klein deel van zn kamer.. Het kon zijn dat er teveel prikkels waren toen het bedje anders stond werd mij verteld.. Geen flauw idee waarom dat zou helpen, ik kreeg dat advies en hier heeft het gelukkig tot nu toe nog steeds geholpen!
Ja ik begrijp je helemaal! Hoe wij hier mee omgingen? Ik heb aan het 'niet doorslapen' nooit kunnen wennen.. Ik hoop voor jullie dat het gaat helpen als je kindje geholpen wordt!
Ja geloof dat acceptatie het zeker makkelijker maakt snachts! Merk dat als we teveel gaan denken dat we hem verwennen of dat hij al verwend is, dat het me veel meer energie kost. Dat zit m dan vooral in overdag piekeren, want als ik eenmaal weer mn kussen raak ben ik vertrokken...gelukkig. Bijzonder dat het dan toch steeds beter gaat, fijn om te horen dat dat ook kan! Succes allemaal vannacht!
Beide kinderen sliepen hier pas echt goed door vanaf hun 2e jaar. De kans is dus groot dat het beter zal gaan, al duurt dat even.... Tussen 1 en 2 jaar steeds gedonder met doorkomende kiesjes en verlatingsangst met perioden. Wij hebben af en toe zelfs een week lang op een matrasje naast hun bedjes gebivakkeerd, omdat ze wel eens van die nachten hadden dat ze om het uur huilend wakker werden. Dat is slopend, vooral als je de volgende dag gewoon moet werken. Wij zijn niet van die types die de kinderen uit bed plukken, laten ze zoveel mogelijk in hun eigen kamertje en hun eigen bed. Wij gaan dus bij hun liggen als er iets is. Overigens worden zowel Finley als Aiden nog wel eens af en toe 's nachts 1x wakker. Maar dan is het een kwestie van even er naar toe gaan, aai over de bol en ze slapen weer verder. Gelukkig. Mijn vriend weet dat ik niet zo goed tegen onderbroken nachten kan. Heeft zijn weerslag op mijn weerstand. Hij heeft er geen problemen mee om er uit te gaan 's nachts. Ligt binnen 10 minuten weer te ronken. Ik niet. Ik val nooit gelijk weer in slaap. Kun je niet afwisselen met je partner 's nachts?
Hier hetzelfde verhaal... dl zoekt heel erg geborgenheid en moet veel prikkels verwerken..sinds we haar daar ruimte voor geven gaat het veel beter. (1-2 x per nacht ipv 5x) misschien is dat het wel?
Mijn oudste sliep als baby soms wel, soms niet door, maar vanaf 1 jaar was het hommeles . Vaak wakker en in avond moeilijk in slaap, dit heeft geduurd tot hij circa 4 jaar was... (achteraf gezien heeft zijn autisme/beperking hier wel mee te maken, er zat te veel stress/onrust in zijn lijf) Mijn middelste sliep haar eerste nacht door toen ze ruim 2 jaar was (deels door laten huilen, iets dat ik met 15 maand ook al eens geprobeerd had, maar toen finaal mis liep), heeft toen nog een dik jaar afwisselend doorgeslapen voordat ze echt goed sliep. Is een gevoelig meisje dat ook snel last had van prikkels en spanningen. Mijn jongste sliep haar eerste nacht door toen ze ongeveer 2 jaar was, daarna nog een half jaar afwisselend en nu (ruim 2,5 jaar oud) slaapt ze vrijwel iedere nacht door. Dus tja, ik weet niet beter dan dat het jaren duurt voordat je nachtrust weer echt terug hebt. Acceptatie heeft mij veel gebracht, ook het lezen over 'nachtelijk ouderschap', natuurlijke slaappatronen/gewoonten van kleine kinderen e.d. En bij de derde scheelde het dat ik wist dat het uiteindelijk wel goed zou komen . Toen kon ik ook meer denken dat zo'n dreumesje ook nog wel erg jong is... en mama best nodig mag hebben, ook 's nachts.
Ik denk dat die prik er weinig mee te maken heeft en die 16 weken des te meer. Ooit gehoord van 4 month sleep regression (google maar eens). Het is heel normaal dat sommige kindjesvanaf een maand of 4 slatigere slapers worden, omdat hun slaap dan anders wordt en ze wakkerder worden tussen hun slaapjes door. Veel baby's slapen voor deze fase beter door dan erna- howel het volgens mij meestal met een paar maanden wel weer beter wordt.
Ik herken wel wat in jouw verhaal. Wij hebben ook zo'n onrustige slaper gehad en uiteindelijk werkte het t beste toen we hem heel duidelijk (niet boos) vertelden dat het nacht was en tijd om te slapen. Steeds met hetzelfde ritueeltje erbij (even knuffelen, knuffeldoekje geven, speentje erin en wegleggen). Steeds weer opnieuw en dan ook echt weggaan, hem de kans geven om weer zelf in slaap te vallen. Hij had dat gewoon nog niet geleerd (eerder veel last gehad van zijn oortjes en ook veel bevestiging nodig van nature). Lukte het niet (overstuur) dan weer terug en zelfde ritueeltje. Op een bepaalde leeftijd (rond een jaar) snappen ze wat je zegt en kunnen ze ontdekken dat ze ook zelf weer in slaap kunnen vallen. Bij ons in bed nemen hielp ook niet, werd alleen maar feesten. Het was een paar nachten best lastig, maar uiteindelijk lukte het om zelf weer verder te slapen. Hij heeft niet eens veel gehuild (max 10 minuten)en het duurde ook maar 2 of 3 nachten voor het goed ging. Daardoor een veel vrolijker jongetje overdag dat al snel van 2 naar 1 middagslaapje kon.
TS: nooit deze manier gebruiken. Nooit. Een kind 1,5 uur laten huilen En toen was jouw geduld op want je hebt 's nachts weinig geduld Dus eigenlijk had je hem nog langer willen laten huilen Vreselijk, echt waar. Als je je verdiept in jonge kinderen, dan had je geweten dat dit een waardeloze manier is. Ik hoop echt dat iedereen dit naast zich neerlegt. Ik begrijp echt wel de waarde van een goede nachtrust, maar dit is een schadelijke manier.
Ik snap dat ook niet hoor. Anderhalf uur laten huilen...... En 's nachts geen flesje melk meer, daar kan ik goed inkomen, maar waarom dan niks anders aanbieden? Bijvoorbeeld water? Hij kan ook gewoon dorst hebben 's nachts. Dat heb ik ook wel eens. (Sterker nog, er staat standaard een flesje water naast mijn bed.) Maar hij heeft het opgegeven inderdaad. Mama komt toch niet. Mama wordt toch boos. Je hebt laten huilen en laten huilen trouwens. Anderhalf uur laten huilen, je moet het maar kunnen! Meestal is het maximaal 10 minuutjes laten huilen en er dan weer heen. Maar gelijk zo rigoreus lekker anderhalf uur maar laten huilen? Ookal is hij al 16 maanden en kan hij al perfect duidelijk maken in woorden wat er loos is??? Het zou niet mijn manier zijn in elk geval.
Klopt inderdaad. Het erge aan zulke acties vind ik dat de ouders het kind aan dingen laten wennen en vervolgens besluiten ze om er cold turkey vanaf te helpen omdat zij meer nachtrust willen. Ik vraag me daarbij af hoe je 1,5 uur naar het gehuil van je eigen kind kunt luisteren? Als je iets wilt veranderen bij een kind, gaat dat meestal in kleine stapjes. Het zou fijn zijn als ouders zich daar bewust van zijn en een kind in hun waarde laten. Als volwassenen veranderen we onze patronen ook niet binnen een dag.
Wij hebben gelukkig bijna altijd een gemakkelijke slaper gehad, maar kan me herinneren dat wij vanaf een maand of 11/12 gekozen hebben om haar af en toe te laten huilen. Niet langer dan 5 minuutjes, en dan steeds weer terug en troosten. Hier werkte dit heel erg goed, we waren nooit langer dan 15 minuten op en neer aan het lopen, want dan sliep ze alweer. En inmiddels stuurt ze ons letterlijk weg bij het naar bed brengen. En ze brult er ook no g achteraan 'LICHT UIIIIT!!!' Dus nee, ik ben niet tegen laten huilen. Zolang het kind niet te jong is en het niet langer dan 5 minuten duurt. 1,5 uur vind ik best shockerend..
Nee ik keek er zelf ook wel van op... Ik heb in 14 maand mijn zoontje niet langer laten huilen dan 5 min, de een zegt gewoon laten huilen en de ander zegt om de 5 min kijken.. Zelfs dat kan ik niet.. Ik blijf er net zolang bij tot hij echt rustig is en ik weer weg kan gaan zonder dat hij huilt.. Dan maar verwend, vind t zooo zielig als hij helemaal over zn toeren is en het uit snikt
Volgens mij heb ik in mijn stuk hierboven ook uitgelegd dat niks anders werkte. Natuurlijk was dit niet gebeurd als hij bij ons in bed gewoon rustig was en evt. weer in slaap zou vallen of als hij zich door ons wilde laten troosten. Ik heb heel wat nachten naast z'n bedje gezeten (alvorens ik uiteindelijk toch maar weer een fles gaf) om hem te troosten, ook bij mij op schoot wilde hij niet getroost worden. En zoals ik ook schreef was hij tussendoor steeds stil, hij heeft niet 1,5 uur non- stop hartverscheurend liggen huilen. Hij huilde 5-10 minuten en dan was het weer een poosje stil. Dan huilde hij weer even en was het weer stil. Ik ben er 100% zeker van dat het puur gewenning was. En ik had hem nog langer willen laten huilen? Nee, natuurlijk niet, maar wat moest ik dan? Een flesje melk wilden we niet meer en niets anders accepteerde hij. Een fles met water smeet hij boos z'n bed uit, ook z'n rietjesbeker geprobeerd (waar hij overdag altijd uit drinkt) die wilde hij ook niet. Dus (om maar gelijk ook op het andere bericht te reageren) ook water aanbieden hebben we gedaan. Ik heb ook heel lang gedacht dat hij 'gewoon' dorst had, maar als hij echt dorst had gehad had hij het water wel opgedronken. En prima als het niet jouw/ jullie manier is, dat kan, het heeft ook niet mijn voorkeur! Maar zoals iedere moeder, raak ik 's nachts ook wel eens gefrustreerd omdat m'n zoontje weer niet wil gaan slapen en ik met m'n handen in het haar zit om 'm weer in slaap te krijgen. En ja, toen heb ik uit frustratie tegen hem gezegd: "Stop alsjeblieft met huilen en ga gewoon slapen". Denk je dat ik had verwacht dat hij hiervan zou gaan slapen? Natuurlijk niet! Het was op dat moment even de frustratie en machteloosheid, omdat niks werkte. En wij hebben gewoon gemerkt dat ons zoontje er heel erg van is opgeknapt nu hij elke nacht 12 uurtjes achter elkaar doorslaapt. Maar goed, hier laat ik het verder bij. Ik heb dit met TS willen delen, omdat bij haar zoontje de nabijheid van haar ook niet scheen te werken in de nacht en wij dus met hetzelfde probleem zaten.
Wellicht in een zakje slapen wat meer weerstand bied dan de 'gewone'? zipadeezip werkte bij ons heel goed, babbababy.nl kan je die kopen, maar er is ook een andere Joeypouch volgens mij. Biedt iig meer weerstand dan een gewone slaapzak, maar nog wel veilig voor oudere kleintjes. Zorgde bij ons igg voor dat mijn dochter minder vaak wakker werd!