Goedemorgen! Sinds de 4 maanden slaap regressie was het feest savonds. Toen zijn we met haar gaan wandelen in de draagzak tot ze sliep, en dan konden we haar zo overleggen in bed en dan ging het goed. Alleen na een tijdje werkte dat niet meer. Soms valt ze gewoon lekker rustig in slaap in haar bedje, maar dan wordt ze na een kwartier/half uur wakker en dan is ze compleet overstuur. Echt ontroostbaar. Soms huilt ze meteen al, binnen 5 minuten naar compleet ontroostbaar. Daarna zijn we 2 a 4 uur bezig. Ze doet sinds kort twee slaapjes overdag, ik let op vermoeidheidssignalen, ze heeft een nachtlampje, ze heeft geen honger. We hebben routine, rust voor bedtijd, enz.. Overdag slapen in haar eigen bed gaat meer dan prima. Bij ons leggen als het mis is doen we wel eens maar dan slaapt ze ook pas na 2 a 4 uur en het is pappen en nathouden want ze is dan hartstikke moe (ik leg haar dan wakker maar moe in eigen bed). (Gecontroleerd) laten huilen is niet ons ding, dus dat valt af. Ik ben redelijk radeloos, ik snap vooral niet wat ik 'mis', waarom het zo gaat. Zeker als ze eerst lekker slaapt en daarna zo geflipt wakker wordt, zo zielig. Zoals gisteravond, aaaaalles geprobeerd, en uiteindelijk savonds laat toch maar gaan autorijden met haar en toen sliep ze binnen no time. Iemand nog tips trucs suggesties herkenning oid? Dit is vooral een probleem omdat mijn bedtijd door ziekte 21u is..
Heel erg herkenbaar ook al is die van ons nog wat jonger. Tot een maand of 4 geen problemen met slapen savonds. Maar sindsdien was/is het elke avond drama. Soms meteen en soms eerst half uurtje/3kwartier slapen en dan pas drama. Uit bed halen heeft bij ons weinig zin want dan begint hij gewoon bij ons ook boos te doen. Flesje geven wilt hij niet (logisch want heeft net gegeten voor slapen). Omdat wanneer we hem er uit haalden het veel langer duurde voordat hij rustig terug sliep, hebben wij wel voor gecontroleerd laten huilen gekozen. Maar dat wil niet zeggen dat je je baby urenlang laat huilen. Gewoon de kans geven zichzelf te troosten. Na een paar minuten pas gaan kijken en dan in bed troosten. Ik denk dat hij moeite had met zijn slaapjes aan elkaar te breien. Dus dat hij wakker werd na 1 slaapcyclus en dan niet meer goed zelf kon inslapen. Ondertussen gaat het steeds beter (als in toch al 3 avonden dat we niet zijn moeten gaan troosten). Met 8 maanden kan er misschien ook een stukje verlatingsangst meespelen? Konden ze ons maar vertellen wat er scheelde dat zou ons leven veel makkelijker maken
Geen tips maar wel veel herkenning helaas. Bij ons ook zeker dik 3 maanden elke avond van 18:00 tot 23;00 bezig geweest met haar om te laten slapen. Kon net als jij geen reden aanwijzen. Allerlei methodes/technieken geprobeerd en ineens was het over (8/9 mnd en na 12mnd echt wezenlijk verschil). Zonder iets te hebben veranderd. Hier was het echt een fase. Sprong, ontwikkeling, verlating? Echt geen ieee. Misschien kun je een babyslaapcoach inschakelen? Lijkt me voor jou nu erg lastig ivm ziekte dat ook je avonden wegvallen.
Ik heb ook het idee dat we ons erbij neer moeten leggen en dat het vanzelf over gaat.. goed om te horen dat dat bij jullie het geval was. Wat deden jullie in die uren savonds? Ik heb een boek van een slaapcoach dat ik nog moet lezen maar zo moe, geen focus haha, dat schiet lekker op!
Wij hebben bij ons zoontje veel gehad aan het boek Slaap! Hoe je baby van 0-12 maanden doorslaapt van Susanne Willekes
Ik like wel maar like het niet. Ben bang dat het toch echt een fase is. De dramatische slaapfase duurt hier al maanden maar ik kan je zeggen, het zelf in slaap vallen gaat de laatste week (!) Wel wat beter *klopt af*. Denk dat het hier te maken heeft met zijn ontwikkeling. Hij kan eindelijk zelf gaan zitten waardoor hij wat meer regie heeft over hoe hij zit/ligt in bed. Probleem hier is vooral als ie s nachts wakker wordt, met geen mogelijkheid meer wil gaan slapen. Fase fase fase. Ben best moe
Ahh kan me voorstellen, zeker met nog een kleintje onderweg. Hoop voor je dat t beter blijft (en dat ook dat niet een verrekte fase is, haha)
Onze baby slaapt al 11 maanden in mijn armen, op de bank, vanaf 1900. Dan ga ik rond 2200 naar bed en neem hem mee en slapen we daar samen verder tot 7u. Allemaal met de borst als inslaapmiddel. Het alternatief: naast z'n bed zitten tot hij hopelijk slaapt of hem in slaap krijgen en overleggen, levert teveel frustratie op bij mij. Of ik kan sowieso na een uur alweer terug omdat hij alweer wakker is. Dus doen we het maar zoals we het doen. Dus weet dat je niet de enige bent. Misschien scheelt dat
Slaap signalen als gapen was hier bij ons precies te laat. Wij keken naar de wallen en de kleur van dr oortjes. Blauw verkleuring opkomend onder dr ogen, wit gezichtje en rode oortjes? Dan als de sodemieter naar bed. Wachtte we tot gapen, oogjes wrijven etc. dan was t oorlog. Overigens hier ook een halstarrige buikslaper. Kon me niet voorstellen dat t lekker lag maar benen onder dr geschoven en die pamper hoog in de lucht in een slaapzakje...geen porum. Doekje met ons luchtje er aan had ze ook nog, al betwijfel ik of t bij die leeftijd nog hielp. Lampje had je al, heeft de kleine een knuffeltje oid?
Ik denk dat het aan maart kindjes ligt haha! Hier wisselend ene keer goed andere keer komt hij vaak voor voeding (borst) soms wil een speentje helpen. Nu weer in sprong en veel ontwikkelingen en dat merk je dan ook weer… het is een fase toch
Hoe laat gaat de kleine naar bed? Hier ging het bij onze oudste in de avonduren pas goed toen ik me na 10 maanden pas bedacht dat ie misschien meer baadt zou hebben met vroeg naar bed gaan, ipv. in de avonduren "gezellig bij ons beneden in de box te slapen" (ook al sliep ie daar overdag prima in en ook al hadden we geen prikkels zoals bijv. de tv aan staan 's avonds) en pas ècht naar bed te gaan na de laatste voeding Toen we hem om 19 uur boven in bed legden, keerde de rust ineens weer terug in huis. PS: let je ook op de wakkertijden?
Ja ik let op wakker tijden! Ze gaat tussen 18 en 19.30 naar bed in principe, afhankelijk van die wakker tijd.