Mijn zoon van nu 2,5 (okt. wordt hij 3) is heel erg de grenzen aan het opzoeken. Hij is de hele dag bezig met rottigheid uithalen en zoekt alles om mij maar weer in beweging te moeten laten komen om hem terecht te stellen. Mijn dochtertje is best rustig en hij wil absoluut niet dat zij aandacht krijgt. Een aantal voorbeelden van zijn gedrag als ik even met mijn dochter bezig ben: *de hond expres heel hard knijpen *drinken of eten over de tafel/grond gooien *kussens van de bank gooien, speelgoed onder de bank schoppen en mij dan aankijken van (na na nanana) Vandaag had ik hem bij mijn dochter uit de box gehaald omdat hij te druk werd. Ik ging even naar de wc en hoorde ineens mijn dochter schreeuwen. kom ik de kamer in, zit hij inclusief boxkleed boven op haar rug en heel lomp op haar rug te wippen. Ik schrok me helemaal rot, trok hem aan zijn arm uit de box, gaf hem een klap op zijn billen (niet dat dat indruk maakt) en zette hem op zijn strafstoel. Wij gebruiken dus zo'n strafstoeltje. Als hij iets doet moet hij daar even afkoelen. Hij krijgt eerst een waarschuwing en als hij het dan nog eens doet dan leg ik hem duidelijk uit waarom hij op zijn stoel gaat en hij komt er pas af als ik dat zeg. Meestal na een minuut of 2. Maar soms ben ik hier dus echt de hele dag zoet mee. Is dit herkenbaar of is hij wel erg pittig? Hij was met alles vrij vlot, praat goed, liep meteen wel goed, hij tekent al poppetjes zonder hulp en hij weet precies hoe de computer werkt, hoe hij bijvoorbeeld een film kan vinden. Dus hij is ook wel slim in zijn "mama uit test methodes". Is dit voor iemand herkenbaar? Ik word er een beetje moedeloos van en voel me onderhand een slechte moeder.
o meid, maak je borst maar nat... Nee heel normaal gedrag hoor.. Helemaal voor die leeftijd. Hij is daar echt niet raar in. Ik heb er hier twee op het moment. Zelfs die van 5 jaar kan enorm provoceren. Maar goed, streng blijven en grenzen stellen. Dat helpt hier heel erg goed. Natuurlijk alles ook bespreken waarom je iets vervelend vindt...
thanks, het lijkt soms zo'n oeverloze put. Je blijft terechtstellen, goedmaken, knuffelen alles weer oke. En dan nog geen 5 minuten later begint het riedeltje weer opnieuw. Dat van vanmiddag daar schrok ik wel van.
Ik vind het niet klinken als ongezond gedrag iig. Maar wat ik me even afvraag toen ik het las: als hij speelgoed onder de bank schopt, waarom vind je dat zo vervelend? Daar heeft hij toch alleen zelf maar last van? Ik zou daar helemaal niet op in gaan en het er zeker niet onder vandaan gaan halen. Zou bij mij voor mijn dochter of zoontje (als ze het bewust deden) wel een gevalletje jammerdebammer zijn .
Ik vind hem wel erg pittig, ik herken het ook helemaal niet. Toen Eva ruim 2,5 jaar was kolfde ik fulltime voor Lisa en had Lisa wat extra aandacht nodig, maar ik heb nooit problemen gehad met Eva. En nu met Lisa ook niet. Maar mijn kinderen zijn ook wel erg makkelijk over het algemeen, dus ik vind het vrij extreem wat jouw zoontje allemaal doet. Geen tips dus helaas, maar ik wil je wel veel sterkte wensen, lijkt me heel pittig!
Zeer herkenbaar hoor Hier een manneke wat ook gewoon iets keihard op de grond pleurt en me aankijkt van " durf er eens iets van te zeggen" Hier gaat hij dan de hoek in en vertel hem waarom Na 2 minuten vraag ik of hij weer lief is "nee" roept hij dan en lacht me gewoon uit "oké dan blijf maar in de hoek staan" zeg ik dan en wacht weer 2 minuten En zo blijf ik het vragen.. Op een gegeven moment zegt hij dan uit zichzelf " ja mama, ikke lief" "sorry mama" En dan mag hij uit de hoek komen. Werkt perfect moet ik zeggen Hij haalt ook de gekste streken uit puur express, en kan ook uuuuuren doorgaan. Ook op het KDV komt hij steeds meer los en probeert hij óntzettend uit en krijgt vaak op z'n donder Paar maanden geleden was het helemaal extreem. De hond knijpen, schoppen, mij aan m'n haren trekken, dingen op de grond gooien, en dan puur om reactie uit te lokken
Ja ook. En dan volgt actie reactie... Hier weet mijn dochter mij heel goed te pakken als ik erg moe ben... Die zwakke momenten weten ze vaak haarfijn aan te voelen. Vooral als ik aan de telefoon ben...dan net even die dingen doen die eigenlijk niet mogen...grrrrr Tot 10 tellen helpt. Wat ik ook wel doe is heel zacht gaan praten. Juist...omdat ik nogal temperamentvol ben en kan ontploffen soms. Dan ga ik juist heel zacht praten en weten ze dat ik echt boos ben. En een kalm mens heeft vaak meer overwicht. Eerlijk, dat ben ik nu aan het leren...kalm blijven en juist me niet te laten kennen...rust helpt. ( en een dag zonder de kids af en toe ook, )
Helpt wel een beetje om dit te lezen. Blijft zwaar inderdaad en het klopt dat ik niet te snel boos moet worden. Maar op een gegeven moment ben ik zo geprikkeld door dat ge- uitdaag. Ik laat me misschien te snel uit de tent lokken. Omdat ik het gewoon niet pik dat hij mij expres aan het uitdagen is . Met dat speelgoed, we waren leuk samen aan het spelen en ineens ging hij, omdat hij geen aandacht kreeg alles door de kamer gooien, blokken echt met een rotvaart tegen de tv, muur en ramen gooien. En daarna weer alles onder de bank schoppen. Daar corrigeerde ik m voor. maar soms kan ik het wel opbrengen om dat te negeren. Snoopy, ik merk wel erg veel verschil, nu al, tussen hoe mijn zoon was met 10 maanden en hoe mijn dochter nu is. Ze is veel rustiger. Hij was toen al erg veel aan het huilen en schreeuwen als iets niet lukte of als hij niet op tijd de aandacht kreeg. Het is ook echt een lolbroek. @Daantje, heel herkenbaar ook. haha. Zal het aan de geboortemaand liggen?
Tja Luna, die mannetjes van ons zijn soms niet voor de poes he! pppfff.....Hier dus ook zo'n schatje soms. Zijn zus heeft geregeld een klap te pakken, potlood in dr oog, schaar naar dr hoofd. Gewoon straffen heeft bij Tim totaaaaaal geen nut, dat doet m niks. Dat zeggen ze ook op het kdv. Daar moet ie dan op een strafstoeltje zitten, maakt m niks uit. Al moet ie daar een uur zitten. Alleen als ik een keer echt helemaal uit mn dak ga tegen m(flink stem verheffen), dan schrikt ie en snapt ie dat iets niet mag
Je hebt een lekker pittig mannetje. Is niks mis mee hoor, alleen dat jij je handen er aan vol hebt. Het is ook zeer vermoeiend. Gaat hij naar kdv of psz? Misschien een extra ochtend psz dan aanvragen, dat hij zijn energie kwijt kan. Hier ook een pittige tante in huis. Die kan ook echt haar grote zus pesten. Straffen helpt hier nog niet echt. Ze wordt op de mat in de gang gezet en van nijd plast ze dan express in haar broek. Op zo'n moment helpt negeren dan nog het beste. Veel sterkte met je pittig mannetje.
Helaas momenteel erg herkenbaar, hier ook zo'n monstertje dat momenteel als favo hobby heeft hondjes pesten en mama een trap verkopen als ze met iets anders bezig is dan mij zucht. Volgens de pszhoort het er gewoon bij en is het een eigenwijs mannetje dat goed weet wat hij wil maar ook goed voor rede vatbaar is. Dingen die niet zo'n ramp zijn negeren we en slaan en trappen is direct straf, nu doet straf hem helaas ook weinig dus nueenbeloningsvel en iedere dag dat hij goed luisterd en niet slaat of trapt mag hij in de avond een sticker plakken en na 10 stickers krijgt hij een kadootje, de lijst hangt nu 2 weken en de laatste 5 dagen 3 stickers erbij dus we zitten nu op 6 stickers dus er zit vooruitgang in op deze manier . En het werkt goed als ik zeg denk erom anders vanavond geen sticker luisterd hij snel en inderdaad hoe rustiger ik blijf hoe sneller het over is.
Ik herken het echt niet. Als je je zoon terechtgesteld hebt zoals je dat noemt en het weer goed hebt gemaakt, praat je dan ook echt wel met hem waarom zulke dingen niet gewenst zijn? En doe je weleens echt 1 op 1 iets met hem? Ik snap dat het druk is met twee kleintjes, maar het komt op mij over als jaloezie, aandacht vragen.
Ik denk ook dat je een pittig knulletje hebt. Herken de gedragingen niet en ook niet van kindjes in onze omgeving. Vind het goed dat je gedrag van je zoontje en van jezelf onder de loep neemt. Consequent en liefdevol zijn is het het eerste wat in me op komt. Misschien ondersteuning vragen bij het CB of bij Centrum Jeugd en Gezin. Weet van mijn buurvrouw dat ze daar veel hulp heeft gekregen.
Jouw zoontje heeft toch ook een Autistisch spectrum stoornis? Of ben ik nu in de war met iemand anders
Luna, je bent net een tijdje thuis toch? Mijn dochter heeft toen ik net een tijdje thuis was een heftige periode doorgemaakt. Ik ging compleet van de wap van frustratie soms. (dingen erg slopen enzo, gillen etc.) Hier heeft geholpen: afstand nemen bij grote frustratie, veel vulling en structuur in de dag aanbrengen voor zover mogelijk. Veel wisselen van activiteiten, moe maken. Zoveel mogelijk met humor en positief handelen als er iets gedaan moet. En verder, het allerbelangrijkste misschien wel: ik liet niet meer merken dat haar gedrag invloed op mij had. Ipv boos te worden deed ik haar neutraal op de gang bv. Helpt ook goed.
dat zijn ze idd nog aan het onderzoeken. Hij gaat al wel 1,5 jaar naar een speciaal kdv. ook word er aan adhd gedacht bij hem
@Wen, inderdaad. Gelukkig kunnen we elkaar af en toe ondersteunen bij dit soort acties. Grrr @Stroopie, hij gaat twee dagdelen naar de psz. Daar gedraagt hij zich voorbeeldig, zo slim is hij nog wel . Maar op die dagen is hij wel wat meer geholpen om zijn energie kwijt te kunnen. Hij is op die dagen inderdaad beter te handelen. @Blaine, die beloningstip is misschien wel een goede. Fijn dat het bij jullie zijn vruchten afwerpt! Hier krijgt hij wel een sticker als hij op zijn potje heeft geplast/poept. Misschien is dat systeem verwarrend. @zogelukkig & Madeliefke, ik ben echt heel erg van het praten en uitleggen. Hij is op een gegeven moment alleen op een punt dat hij niet meer wil luisteren. Ik heb een gemengd gevoel bij hulp vragen bij het cb of jeugdzorg. Ik doe vaak samen met hem boodschappen, of we gaan weleens naar de speeltuin. Mijn dochter ligt dan op bed of blijft bij papa. Hij gaat ook heel vaak met mijn man even mee. Ik schrok ook van zijn gedrag hoor. Ik heb het in mijn omgeving een keer gezien en dat was bij mijn eigen neef, die is nu volwassen maar heeft wel een flinke stoornis. Vandaar mijn angst. Die jongen is heel agressief, heeft al diverse delicten op zijn kefstok. @deelight, klopt ik merk dat het erger is geworden sinds ik thuis ben. Variatie in de dag is hetgeen dat hier echt het beste helpt, maar daar heb ik niet altijd fut voor. Het is wel een goede tip. Vandaag ging het heel goed, we zijn even bij opa en oma geweest en dan kan hij lekker met de hond spelen en uitrazen. Oke, hij werd wel toen hij moe was heel erg druk en vervelend, maar toen we thuis kwamen was dat nog wel te doen. Lekker bij de tv gezet. later wel weer zijn pannenkoek over de tafel heen gesmeerd. @Daantje succes met de onderzoeken nog. hoe gaat het op het kdv?
niet herkenbaar hier. iemand of iets pijn doen wil mijn zoontje niet. heel soms als hij erg moe is zachtjes papa slaan doet hij om zijn aandacht, maar hij heeft meteen spijt en zegt kusjes op of aaien etc. pijn doen is hier dus echt niet iets waarmee de grenzen worden opgezocht.het is meer de uitdrukking van frustratie, uitgeputheid en onmacht.