Vandaag een gesprek op school gehad over mijn dochter. Korte situatie schets: ik heb altijd het idee gehad dat ze een ontwikkelingsvoorsprong had. Ze ontwikkelde zich sneller dan haar leeftijdsgenootjes, zuigt alle informatie op als een spons en heeft interesses die ik niet snel bij andere kinderen die. Ook merk ik een andere manier van denken / beredeneren die mij schoonouders herkent van haar man / kinderen (allen hoogbegaafd) Op school is ze heel rustig en luistert goed. Thuis komt de ontlading. Fysiek druk, haar mond is nooit stil als het aan haar ligt en slaapt weinig. Eenmaal op school draait A goed mee met de klas. Een rustig meisje wat nog wat moet leren om voor zichzelf op te komen. Speelde vorig jaar veel met een meisje van (toen) groep 2, zij was een jaar ouder en qua ontwikkeling was A verder merkte ik als ze samen speelden. Aantal keer op school aangekaart en dat werd daar niet opgemerkt. Werkjes deed ze goed en moeilijkere werkjes deed ze niet want dat vond ze te moeilijk. Beide juffen zijn met pensioen gegaan. Nu zit ze in groep 2. Afgelopen maanden is er privé veel gebeurd waardoor het leren van dochter even op de achtergrond is gekomen. Weer aangekaart dat wij het idee hebben dat ze zich verveelt. De juffen hadden dat idee niet omdat er veel weerstand bij de moeilijkere werkjes was. Dat is in november geweest. Vandaag gesprek gehad en de juffen waren zeer verbaasd. Ze hebben de laatste tijd veel tijd en energie in A gestoken. Samen moeilijkere werkjes gemaakt, apart van de groep i.v.m. prikkels en tot hun verbazing ging dat zeer goed. Zij kwamen onder andere met de volgende dingen. A hecht veel waarde aan regels en afspraken. Ze zal hier niet snel van afwijken. Met werkjes kiest ze voor de makkelijke weg want dan kan ze ondertussen praten, andere kinderen helpen en in de gaten houden. Ze wil niet opvallen door andere werkjes te doen als andere kinderen. Ze wil graag in 1 keer iets kunnen. Is bang om fouten te maken. Toen ik met de juffen besprak wat ze thuis laat zien; onder andere lezen, rekenen, schrijven, klok kijken schrokken ze daar wel van. Ze hadden geen idee dat ze al zover was. De komende tijd gaan ze haar ook meer uitdaging geven in de klas. De onderwijsassistent zal wat vaker met haar één op één aan de gang gaan. Verder gaat ze na de vakantie mee in de plusklas. Ze werken daar aan projecten begreep ik. Ik heb er nog niet echt een concreet beeld bij. Geen idee wat de toekomst gaat brengen maar oh, wat ben ik blij dat ons kind nu gezien wordt! Sorry voor het lange verhaal
Super fijn dat het is opgepakt! Bij ons een soortgelijk geval op de kleuterschool. Helaas is dat niet opgepikt. Nu denk ik ook niet dat ze hoogbegaafd is, maar een ontwikkelingsvoorsprong had ze zeker. Haar motivatie om iets te leren op school is niet groot. Rekenen gaat ook best moeilijk, ze krijgt het niet goed geautomatiseerd. Hopelijk houdt je dochter de zin om te leren!
Enkele dingen herken ik wel. Er loopt bij het forum school kinderen een apart topic over kinderen met een voorsprong, wellicht ook fijn om daar wat te lezen? Ik heb er vorige week ook even m'n verhaal gedaan naar aanleiding van 10-minuten gesprek of oudergesprek zoals ze dat tegenwoordig noemen. Even kort geschets, hier vooral grote voorsprong op rekengebied, maar ook op taalgebied, ik vermoed dat hij op school nog niet zoveel laat zien als thuis. Klokkijken gaat hier ook steeds beter en de Engelse woordjes die ze leren onthoud hij na 1x, ook woordjes zoals umbrella en teacher bijvoorbeeld. Echter op motorisch gebied is hij nog een echte 4 jarige, wij kregen het advies om daar wat meer mee aan de slag te gaan. Hier ook een enorm rechtvaardigheidsgevoel. Houd erg vast aan regels, is ook gebaat bij structuur en kan van slag zijn als het zonder duidelijke uitleg veranderd. Heel fijn dat jullie nu erkenning hebben gekregen! Hopelijk komt ze zo weer wat meer tot bloei! Hier is de thuissituatie nu natuurlijk niet ideaal, maar R. gaat met plezier naar school dus voorlopig laten wij het even gaan zo. Op motorisch en sociaal gebied is er nog wel genoeg te leren dus ook op school leggen ze daar de focus iets meer op.
Wat super fijn!!! Eindelijk herkenning, je zou bijna twijfelen aan jezelf. Ook heel goed van de school dat ze ook echt aan de slag zijn gegaan! Zoals mijn voorganger schrijft er is een hb topic bij de schoolgaande kinderen. Prettig om herkenning te lezen en eventueel tips te krijgen.
Dank je voor je reactie! Wat jammer dat het niet opgemerkt is bij jullie. Merk je nu dat haar voorsprong ook weg is?
Dank je! Ik ga er straks eens even lezen. Volgens mij hebben onze oudsten wel het een en ander aan overeenkomsten Fijn dat R nog met plezier naar school gaat. Met alles wat er bij jullie aan de hand is, is dat iets waar je je nu niet ook nog zorgen over wilt maken. Motorisch is A ook niet een van de sterkste. Niet dat ze achterloopt maar ze is gewoon net zo stijf als ik ben wat dat betreft dus wel echt een 5 jarige.
Dank je voor je reactie. Ik lees regelmatig topics / reacties van jou en daar herken ik veel uit m.b.t. mijn oudste. Fijn om die herkenning te lezen Ja ik ben er ook zeker bij mee. Herkenning en vooral opluchting. Het is dus toch juist wat ik zie een inderdaad soms begin je aan jezelf te twijfelen Ik ga het andere topic zeker volgen. Zo eerst maar eens even lezen!
Haar voorsprong is inderdaad een heel eind weg. Ze scoort nog wel hoog voor de taalvakken. Rekenen gaat niet goed, ze automatiseert de basis maar langzaam. Haar concentratie en werktempo zijn ook niet goed, zelfs niet als ze op een rustige plek zit. Dit was in de kleuterklas eigenlijk ook al het geval.
Wat jammer zeg dat ze dat toen niet hebben opgemerkt! Ik neem aan dat jullie toen wel het gesprek erover zijn aangegaan? Soms zouden de juffen eens wat beter naar de ouders moeten luisteren. Kinderen kunnen zich zo goed aanpassen op school.
Wat mooi om te lezen! Hier eigenlijk precies hetzelfde verhaal. Onze dochter heeft het een dik jaar verschrikkelijk gevonden op school en nu na veel ‘gezeur’ van onze kant, een flinke clash met de directrice en veel investeren van de juf zit ze ein-de-lijk op haar plek. Ze wordt flink uitgedaagd, draait mee in een groep hoger en komt daardoor sociaal ook wat beter tot haar recht. Wat een opluchting he, dat ze op school eindelijk zien wat jij allang weet!
Hier helemaal herkenbaar. Eigenlijk alles wat je schrijft. Hier is het wel al 'opgepakt'. Maar vraag me wel af of het voldoende is. Zoontje zit in plus klasje. Maar voor mijn gevoel niet heel veel "nut". Verder wel therapie via school. Om wat meer zelfvertrouwen e.d. te krijgen. Dat werkt wel iets geloof ik. Verder denk ik dat in groep 3 moet blijken wat de voorsprong is. Lezen kan hij in elk geval al.
Wij zijn inderdaad het gesprek aangegaan. Ze zat toen twee maanden op school. De juf geloofde het niet echt, maar heeft wel gecheckt wat ze al kende aan letters ed. We kregen terug te horen dat ze er drie kende, terwijl dat er zeker 20 waren. Onze dochter heeft dus ook de juf voor de gek gehouden.
Ja, in groep 3 gaat het denk ik pas echt blijken ja. Hier wordt ook gelezen. Ze mag als ze gaat slapen in bed nog lezen. Soms is ze om half 10 nog aan het lezen.
Voor t motorische en zelfvertrouwen gedeelte, kijk eens naar een verdedigingssport als judo oid. Onze dochter gaat met 4 straks naar Tai Kwondo onder begeleiding van papa (die is zelf zwarte band). Daar zitten enorm veel regeltjes en structuren, draait enorm om respect en het is geen aanvalssport. Maar met eventueel toekomstige pesterijen maakt t wel verschil, omdat ze meer zelfvertrouwen krijgen staan ze er anders in en worden vaak gewoon met rust gelaten. Ik mocht niet op een vechtsport als kind zijnde, mn ouders vonden dat helemaal niks maar kon 5 jaar lang gaan knokken op t schoolplein totdat mn broer me wat dingen uitlegde van karate en ik er 1 op de grond gewerkt had, toen was t eindelijk een keer klaar. Treiteren, schoppen, slaan, haren en broekentrekken dat soort figuren hadden wij op de christelijke basisschool. Thuis zei ik er niks van, t ging er toch niet beter op worden, blauwe plek "ooh gevallen". Waar was de school, euuuh ja goede vraag. Ik sprong altijd ertussen om een ander kindje te beschermen, ze pakten altijd de zwakste (waren twee kinderen die ze altijd moesten hebben) en ik kon en kan niet tegen onrecht. Dus ik sprong er altijd tussen, was makkelijk want zij verscholen zich bij mij ik was de enige die destijds voor ze opkwam. Verder zelfde kenmerken beetje: regeltjes waren heilig, opdrachtjes met een rode trein en groene wagon etc weigerde ik te maken als de opdracht anders was dan ik vond dat ie hoorde, de loc is groen en de wagon is rood en je kon op je kop gaan staan, ik deed hoe ik t mooi vond, snapte die opdracht wel legde m links en rechts ook nog uit bij andere kindjes, maar dat zei niet dat ik dat zo ging maken. Dat was weer een gesprekje voor mn ouders... Liep enorm voor op de rest, verslond boeken bij de vleet, middelbare school in 6 weken tijd alle boeken doorgewerkt voor dat jaar (en nee kon geen boeken krijgen van niveau hoger, deed al vwo en boeken van t jaar erna gaven ze me niet) en ik onthield t, dus wachten tot t jaar om was en grafisch rekenmachine programmeren werd een dingetje. Als aanvulling op de lesstof van school kan je voor kinderen leren programmeren, het bijt niet met elkaar het is een analytisch denkpatroon wat helpt stap voor stap problemen te herkennen en om te zetten in een logische oplossing met actie/reacties er in. Geloof dat t online modules zijn, heb me er hier nog niet echt in verdiept omdat technieken heel erg veranderen en ze nog maar 2 is, maar denk dat we m hier tzt ook in kunnen gaan zetten. Dochter hier heeft bekende trekjes dus we houden dr al in de gaten. Ik ging door de verveling en de pesterijen met tegenzin naar school toe, ik gun haar een betere periode. Ze moet niks qua niveau als ze zich maar veilig en op dr plekkie voelt. Ik wissel tenslotte ook van baan als ik t niet naar mn zin meer heb of geen uitdaging meer zie, school moet leerzaam maar ook zeker leuk blijven, t duurt nog aardig wat jaar.