Kerst komt er weer aan en dat vieren we 1 dag bij mijn ouders en 1 dag met mijn schoonouders. Mijn schoonzus heeft 3 kinderen van 7,5 & 3 jaar. Laten we zeggen dat die kinderen niet zo goed luisteren.. en mijn sz is niet zo moeilijk. 2 jaar geleden toen de jongste net 1 was liep hij langs de tafeltjes waarop wijnglazen en kaarsjes stonden interessant natuurlijk voor zo'n kind maar levensgevaarlijk als je het mij vraagt? Iedergeval hun keken er niet naar om ik en mijn man hebben hem steeds moeten corrigeren. Vooral de oudste is erg wild en onhandig gooit gerust een emmer op de kop van haar broertje er gaat erom lachen. Sz zegt alleen maar nee '' dat mag je niet doen vorige keer had ze de bank opengesneden en er allemaal grond in gestopt dat had ze gezien op tv.. pardon? Dit is trouwens 1 van de dingen dat ik denk hoe kom je in deze situatie. En nog niet eens de ergste. Het komt er eigenlijk om neer dat die kinderen heel losjes opgevoed worden en niet luisteren. Opzich moeten ze dat zelf weten maar dit jaar gaat ons zoontje ook mee natuurlijk en ik ben bang dat ze hem (perongeluk) pijn doen. Ik weet het dit is mijn eerste dus waarschijnlijk ben ik nog erg overbezorgd maar het zit mij toch dwars. Ons zoontje kruipt al en trekt zich overal aan op dus op schoot zitten zit er niet in. Dit tegen sz zeggen heeft geen zin die maakt er een lachertje van. Mijn man begrijpt trouwens precies wat ik bedoel en is ook bang voor ongelukken..
Met kaarsjes ben ik ook een miep hoor! Maar liever een miep dan een kind met littekens voor de rest van zn leven... Wijnglazen zou ik niet blij van worden als mijn eigen kleed eronder lag, maar verder ben ik alleen bang voor hete dingen. Tja en het is natuurlijk vervelend als je weer moet dweilen dus dat probeer ik wel te voorkomen, helemaal als ik op visite ben. Wat betreft kinderen onderling zou ik het een beetje loslaten. Ze kunnen a. Wel wat hebben en b. Vaak zijn kinderen toch wel wat voorzichtiger naar een kleintje toe. Maar ik zou het in de gaten houden en als het te wild gaat afwachten of de eigen ouders er wat aan doen en zo niet dan zelf ingrijpen. Vooral in mijn eigen huis ben ik toch wel baas wat er wel en niet mag en wat er met het speelgoed gebeurt. Hier mag best veel, maar ik wil nog wel een normaal gesprek kunnen voeren en ik wil niet dat er dingen kapot gaan (ongelukje kan altijd). Maar ik begrijp dat het bij je schoonouders thuis is? Hoe staan die er tegenover? Ik neem aan dat die ook bepaalde huisregeltjes hebben?
Totdat je kindje zelf van zich af kan bijten (figuurlijk), zul je hem moeten beschermen voor echt letsel. Onze jongste mept nu echt wel van zich af als iets hem niet aanstaat, maar met 9 maanden lukt dat waarschijnlijk nog niet. Opletten geblazen dus, voor jou en je man. Dat is niet erg leuk, maar ik denk dat je er niet aan ontkomt. De kinderen van je schoonzus ga jij ineens niet opgevoed krijgen en kennelijk trekt hun moeder zich er niets van aan. Dat zal ook niet ineens veranderen.
Allereerst heb je het toch over je neefjes/nichtjes? 'De kinderen van mijn schonzus' klinkt al alsof daar niet echt een band is. Daarnaast zijn het hun kinderen en opvoeding, daar kun je weinig aan veranderen. Je zoontje zal ongetwijfeld de komende jaren met meer kinderen in aanraking komen die niet opgevoed zijn zoals jij dat zou doen. Je viert het bij je schoonoudes toch, niet bij je schoonzus? Dan zou ik hem gewoon wat extra in de gaten houden en je verder niet al te druk maken.
Ik sluit me bij Eki aan... Probeer je er niet te druk om te maken,dan heb je ook geen gezellige dag,iedereen voed zijn kinderen op een andere manier op,leef en laat leven en bescherm je zoontje gewoon en zet hem anders een poosje in de box als ze die hebben? Succes!
Jouw kleintje een poosje in de box als ze die hebben geeft jou een stukje rust. Anders een campingbedje meenemen? Dat kan je ook prima als box gebruiken.
Eki, nee dat bedoel ik niet vervelend ik mag ze wel ik heb geen hekel aan mijn schoonzus heb er eigenlijk verder niet bij nagedacht op ze nichtjes te noemen. Iedergeval ik weet dat ik het los moet laten maar ik ben gewoon te beschermend nog denk ik misschien word dat met de tijd minder..
Ow ik snap je wel. Dit hebben wij precies zo in de familie. Als wij verjaardagen of feestdagen bij ons thuis vieren dan haal ik van te voren ook altijd spullen die waardevol voor mij zijn weg. Dan weet ik dat dat in ieder geval niet kapot gaat. Verder denk ik wel altijd goed om onze dochter, en als iets me te ver gaat en de eigen ouders van de neefjes en nichtjes grijpen niet in, dan zeg ik er zelf iets van.
Ik weet niet als je zoontje al kruipt, maar zo niet kan je een eigen hoekje voor hem creëren met zijn eigen speelgoed, waar de kinderen van je schoonzus wat moeilijker bij kunnen en waar hij niet omver wordt gelopen door ze.
het zijn dus meisjes? die zijn over het algemeen helemaal dol op babies toch? Is dit dan de eerste keer dat je nichtjes in aanraking komen met jouw zoontje? Kennen ze hem nog niet dan? Ging het tot nu toe wel goed?
Hij kruipt al en trekt zich op dus een eigen plekje zit er ook niet in. Ja het zijn meisjes de oudste heeft hem al gezien ze vond hem harstikke schattig hoor het is niet zo dat ze het express doen, alleen ze zijn bij elkaar ontzettend wild en hebben altijd ruzie onderling qua spelen etc. Ik zie alleen voor me dat mijn zoontje aan het kruipen is en dat hun dan wild met speelgoed aan het gooien zijn en dat hij er dan tussen in zit. Maar het komt vast goed
Kinderen kunnen vaak wel tegen een stootje. Ik snap je wel hoor zeker bij een eerste. En als je sz het niet doet zelf gewoon even aangeven als ze te ruig doen. Dat kan je ook heel netjes zeggen toch zonder meteen gemeen over te komen. Het loopt vast wel los
'K Wil het even opnemen voor je schoonzus..ik heb denk ik ook een zoontje zoals jij haar kinderen ziet. Een deel is opvoeding maar ook een groot deel karakter, en dan zijn zulke dagen echt een 'ramp' met zulke kindjes. Ik voel zelf geregeld van mijn schoonzus gevoelens zoals jij over je nichtjes schrijft. Dat is verre van fijn. Zij heeft in ons geval toevallig een popperig meisje die geen meter bij haar vandaan durft. Ik wens je een fijne kerst en oordeel aub niet te snel. Ik wens je verder een fijne dag zonder gevaarlijke situaties!
Ik heb ook een drukke dochter. Het is een schatje, maar ook een stuiterbal. Wij als ouders zijn ons daar bewust van en proberen haar zoveel mogelijk te helpen in het rustig blijven. En dat lukt dan ook ff. Maar eenmaal weer in het spel is ze soms niet meer te houden. Ik vind het soms heel vervelend om op verjaardagen te komen waarbij de andere kinderen lief bij mama blijven en dat de mijne ondertussen al 3x het huis is rondgevladderd. Maar ik begrijp jou ook heel goed. Wij hebben nog een dochter van 1 en hoe lief ze ook samen kunnen spelen, ik kan ze niet lang alleen vertrouwen. Over het algemeen 'zorgt' de oudste goed voor haar zus, maar op andere momenten loopt ze haar omver of doet ze haar pijn. Uit deze ervaring laat ik kleine baby's liever niet alleen bij 'oudere' kindjes. In jouw geval zou ik inderdaad je zoontje goed in de gaten houden, desnoods de nichtjes nog eens uitleggen dat je met een baby rustig en voorzichtig moet zijn. En dat gooien met dingen niet leuk is. Zijn ze dan toch te druk en reageert je schoonzus niet, dan zou ik reageren en zeggen dat ik dit niet leuk vind en hen herinneren aan wat er eerder gezegd is.
Zoooo herkenbaar! Hier 2 neefjes die erg wild zijn en elkaar de kop inslaan als het ze uitkomt en amper gecorrigeerd worden. Als we met gezinnen bij elkaar zijn dan houden mijn mannen ik ze altijd scherp in de gaten als ze aan het spelen zijn met onze meiden. Altijd gebeurd er wel iets, wordt een van de meiden pijn gedaan of slaan ze elkaar de hersens in.. zucht. Ik houd mijn hart weer vast deze feestdagen. Zij hebben een compleet andere opvoeding dan wij en dat stoort enorm.. wij zijn iets strenger. Onze meiden weten precies wat wel en niet kan en wanneer ze iets doen wat niet mag zijn er concequenties. Resultaat is dat we ze altijd overal mee naartoe kunnen nemen. Mijn sz niet.. als zij ergens komen zijn er al mensen die een diepe zucht slaken en dan zijn ze nog niet eens binnen. Maar goed.. mijn oplossing is dat wij onze kinderen in de gaten houden. Mocht er iets gebeuren (tegen mijn kids) wat mijn sz niet ziet en ik wel dan grijp ik of mijn man in. En niet te zuinig. Het verschil is dat mijn sz dat ook toestemt en dat mijn neefjes ook naar ons moeten luisteren. Ze vindt zichzelf ook eerder zielig omdat ze niet weet hoe ze de mannen moet handelen.. daar denk ik anders over maar goed Houd je kindje in de gaten en bekommer je om hem. Laat de andere links liggen. Is niet jouw verantwoordelijkheid.. anders hebje zelf ook nog een klote avond.
ik heb zelf 2stuiterballen die op dit moment niet met en niet zonder elkaar kunnen en een baby van 6maanden. ik laat ze gewoon bij elkaar (dus yoshua op de grond terwijl hun aan het spelen zijn)als er een volwassene bij is zodat ze leren rekening met hem te houden. en zodat hij leert (op den duur) dat hij op moet passen voor zn broer en zus. natuurlijk gaat dit lang niet altijd zoals ik dat wil, maar over het algemeen gaat het heel goed. ik werk zelf als gastouder en ook voordat yoshua er was deed ik het met de kleintjes op deze manier. je kan ook aan je nichtjes vragen of ze met je zoontje willen spelen. dat werkt hier nog steeds heel goed. als ze onderling even niet samen kunnen willen ze wel samen met yoshua spelen en dan kunnen ze ineens wel samenwerken. probeer het wat los te laten (al was ik net zo bij mn oudste en nog af en toe wel) en maak er een gezellige dag van.