Ahhhhhh! Ik weet het nu echt even niet meer. Bijna elke nacht wordt onze zoon wakker. Dit varieert van een uur of elf tot een uur of 3. Wanneer hij wakker is, huilt hij alleen als hij in zn eigen bed ligt. Als we hem bij ons in bed leggen, is hij vrolijk en gaat hij spelen (niet slapen!). Hij is meestal zo'n 3-4 uur echt wakker 's nachts en wij weten niet waar het aan ligt en wat we eraan kunnen doen. Hij heeft nooit problemen gehad met slapen. We zijn erg op tijd begonnen met het aanpakken van de bovenverdieping omdat er een zusje bij komt. Hij slaapt ook al een best aantal weken in zn nieuwe kamer en bed... We hebben hem duidelijk betrokken bij deze veranderingen en uitgelegd waarom we dit gingen doen. Het slapen in zn grote bed ging in het begin beter. We hebben geprobeerd: - drinken aanbieden; - lampje aan; - opnieuw verhaaltje lezen; - uitleggen waarom hij nog langer moet slapen; - gevraagd of de geesten weg willen gaan uit zijn kamer; - erbij gaan liggen op zn kamer; - op de gang staan sussen; - zetpil geven voor het slapen; - eerder wakker maken tussen de middag... Niks lijkt te werken en we trekken dit niet lang meer. Helemaal ik nu niet. Ik zie hierdoor zelfs op tegen de geboorte van de tweede... Straks blijft dit zo, dat kan toch niet goedgaan? Ik hoop echt dat iemand de tip heeft...
Is het niet te gezellig 's nachts? Even serieus, hebben jullie al een aantal nachten geprobeerd dit te doorbreken? Dus kort troosten, terug in bed leggen en zeggen dat hij gerwoon in zijn bedje moet slapen, en dan elke 10 min herhalen of een andere frequentie die bij jullie past? (Hier werkt terugkomen vaak averechts, ze wordt alleen maar bozer en moet echt uitrazen en tot zichzelf komen voor ze dan kan slapen). Dit als je weet/denkt dat er niet iets echts aan de hand is natuurlijk.
Je zou kunnen proberen zn ledikant weer terug te zetten. Misschien is hij nog niet aan een groot bed toe. (Mijn zoontje is van feb 2010, slaapt nog steeds in zijn ledikant). Eventueel kun je proberen het middagslaapje er helemaal af te halen. Overigens begrijp ik dat van die geesten niet helemaal goed. Heeft je zoontje dat zelf gezegd? Zo nee, dan zou ik die tip niet meer gebruiken.
Even doorzetten en doorbreken want je zoontje zit nu in dit ritme, en zo te lezen doen jullie een heleboel gezellige dingen 's nachts maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dus als hij wakker wordt: geen licht maken, fluisterend zeggen dat het nacht is en dat iedereen slaapt en dat hij ook moet gaan slapen. Evt. nog een slaapliedje zingen wat je altijd doet en dan weer weggaan. Ja dan wordt hij natuurlijk heel erg boos, maar dat is logisch. Volhouden, elke 5 of 10 minuten teruggaan en hetzelfde doen. Dan zou het met een paar dagen veel beter moeten gaan. Als hij maar doorheeft dat je consequent bent en hem niet eruit haalt. Als mijn oudste´s nachts wakker wordt haal ik haar nooit uit bed behalve als er echt iets is. Maar ik hoor haar momenteel vrijwel nooit meer ´s nachts. Oh en als hij elke keer zijn bed uit komt gewoon zijn ledikant terugzetten. Hij is nog best wel klein voor een groot bed, vind ik. Mijn dochtertje ligt nog gewoon in een ledikant, past prima en wel zo´n rustig idee dat ze er niet zelf uit kan.
Mijn kinderen (juli 2009) slapen ook nog in een ledikant en pas ergens in het najaar gaan we over een grote bed. Ik hoor veel bij vrienden dat de oudste een dramatische slaper wordt rondom de komst vd baby. Mijn vriendin moet va 30 wk zwangerschap haar oudste in slaap wiegen, en de jongste is inmiddels al 6mnd (en die valt wel zelf in slaap)
@ Babel: Nou, het is alles behalve gezellig bij ons 's nachts . @ Romy: Nee, hij is nog geen twee jaar, hij zou dat nog niet in die mate duidelijk kunnen maken . Op een gegeven moment ga je alles proberen toch? @ Eylem: Ik denk dat we vanavond inderdaad maar gewoon echt gaan doorpakken. Het komt gewoon doordat hij zo lang wakker is. Een uurtje doorpakken lukt nog wel, drie uur is echt zoo slopend en ikzelf houd dat vaak niet vol... Maar dit is ook echt niets meer. Ik denk dat we misschien wel te veel verschillende dingen in een nacht proberen. Maar je wordt er op een gegeven moment wel wanhopig van . @ Adi: Ik zelf denk dat het niet aan zijn bed ligt... In het begin sliep hij er wel goed in. Ik snap niet zo goed wat je bedoelt met het stukje over de broertjes /zusjes bij bekenden? Wil je daarmee aangeven dat het vaker voorkomt?
je zoon is nog geen twee jaar toch?? ik zou het ledikant idd terug zetten en over een poosje weer proberen. ook voor je eigen nachtrust omdat je duidelijk aangeeft het even niet te trekken! en zowieso heel consequent 1 aanpak kiezen voor 's nachts en dat blijven volhouden. tis ook leuk voor hem om elke keer weer af te wachten wat jullie nu weer met hem gaan uithalen
en ja, je oudste voelt dondersgoed aan dat er iets staat te gebeuren...en vaak slapen ze dan idd slechter! hier idem dito! maar wel consequent terug sturen naar bed was het prima in de hand te houden
Twee van mijn vriendinnen hebben dezelfde problemen gehad met hun oudste toen ze bijna uitgerekend waren van hun jongste. Ineens wakker worden s nachts, enge verlatingsangst, niet meer alleen willen slapen enz. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar zag dat je zwanger was en je verhaal vind ik daardoor zeer herkenbaar.
@ Adi: Ja, dat stelt me wel een beetje gerust. Dat het vaker voorkomt. Hadden zij ook DE oplossing? @ Mirjamrm: Het ledikant terugzetten zou voor ons de laatste stap zijn... Dan zou zijn bed namelijk op de babykamer moeten staan (we hebben niet zoveel ruimte). En dan is dat voor mijn gevoel niet af . Mocht dit nou echt de enige oplossing zijn, dan doen we dit dus als laatste. Het grote nadeel is gewoon dat hij niet kan vertellen waarom hij wakker wordt. Hij zegt wel als hij wakker is: papa, mama bed. Dus daar zijn we ook wel achter, dat hij daar op uit is. Dit gebeurt ook gewoon niet meer. Hij is afgelopen nacht van half 1 tot half 4 wakker geweest. Wel in zijn eigen bed geslapen...
Ik heb hier het zelfde.. Onze zoon is nu 20 maanden.... Ik heb nu toe gegeven en laat hem tussen ons in slapen of matrasje op de grond.. Hij gaat om 20:00 naar bed in zijn eigen bed en dan ongeveer 1:00 komt hij huilend uitbed .. Het terug brengen naar zijn eigenbed werkt voor 5 min en dan komt hij weer.. Ik denk dat ze gewoon weer die verlatingsangst krijgen en graag bij ons willen zijn.. Succes
Onze zoon gaat om half acht in bed. Vaak slaapt hij dan redelijk snel (uitzonderingen nagelaten natuurlijk). Tussen de middag heeft hij geen enkele problemen met het slapen... Het lijkt mij dat als het echt verlatingsangst zou zijn, hij dit tussen de middag en meteen aan het begin toch ook zou moeten hebben?
Ik snap dat het lastig even is door te pakken, maar je slaapt nu ook niet ´s nachts, dus wat dat betreft En weet je, straks met een pasgeboren baby heb je al genoeg gebroken nachten en dan ook je oudste er nog bij? dat is echt geen doen. Als ik het zo lees is het echt puur het doorbreken van de cirkel. Consequent zijn en consequent blijven, ook als hij straks doorslaapt en dan over een paar weken weer ´s nachts wakker gaat worden - altijd hetzelfde reageren en wat ik echt aanraad, niet uit bed halen en geen licht maken behalve als er duidelijk echt iets is a la hij is ziek ofzo. Maar dat hoor je snel genoeg aan het huiltje.
Kan het niet aan de leeftijd liggen, sprongetje? Mijn zoontje is nu 21 maanden en wordt ook ineens s avonds wakker. Ook het naar bed brengen is ineens drama. Als ik google op 21 mnd en slecht slapen kom ik veel reacties tegen over sprongetjes. Wellicht dat het over een paar weekjes weer over is. Sterkte !
Nou heb ik hier ook wel eens gedaan hoor. Mijn zoontje had vorige week nog een nacht waarbij hij om het half uur huilend wakker werd. En aangezien hij nog niet praat (net als zoontje TS) kan hij niet aangeven of hij ergens last van heeft. Hier heeft de zetpil gelukkig wel geholpen, mijn zoontje sliep daarna weer goed verder.
Wij hebben hier ook van die fases. We doen dan altijd hetzelfde: knuffelen op de stoel in zijn kamer en dan weer naar bed. Als dat een paar nachten zo doorgaat dan nemen we hem bij ons in bed en zolang hij dan gaat slapen vinden we het wel best. Als hij gaat haren trekken oid dan gaat hij linea recta terug naar zijn bed en dan gaan wij gewoon slapen. Dit is overigens alleen als hij niet ziek, dorstig oid is.
Onze oudste dochter heeft dit ook een tijdje gehad, rond 2 uur 's nachts werd ze wakker maar ik heb daar nooit moeilijk over gedaan hup bij ons in bed dochter sliep, papa en mama sliepen iedereen tevreden. 's Avonds ging ze gewoon in haar eigen bed slapen zonder problemen maar werd midden in de nacht wakker en werd hysterisch als ik weer weg ging. Nou dat heb ik maar 1 nacht geprobeerd, na 3 uur sliep ze nog niet en bij ons in bed sliep ze gelijk als een roosje. Daarna heb ik er nooit geen probleem meer van gemaakt hoor en na een tijdje is het vanzelf weer over gegaan en slaapt gewoon iedere nacht door in haar eigen bed. Onze jongste dochter word ook weleens wakker 's nachts en dan zelfde verhaal dan slaapt ze verder bij ons in bed zodat we allemaal lekker kunnen slapen. De oudste word eigenlijk nooit meer wakker 's nachts en de jongste zo af en toe. Voor ons voelt dit gewoon goed, ik vond het vreselijk om de meiden 's nachts te laten huilen in hun bedje. En heb dit dan ook eenmalig geprobeerd maar het is niet mijn ding.