Maar dat is anders. Er kan sprake zijn van onmacht. Als jij auto rijdt bijvoorbeeld. Maar bewust laten huilen omdat baby zo nodig zelf moet leren slapen. Bluh.
mijn dochter kon en kan ook niet in de wagenbak slapen. Ze slaapt alleen bij mij of in haar wiegje en in haar wiegje ligt ze ingebakerd. Maar hou hem lekker bij je als hij dat wil. Hij heeft immers ook 9 maanden in jouw buik gezeten he, en dan zou hij nu na 5 weken ineens in zn uppie in de wagenbak moeten slapen.
Mijn zoontje heeft de eerste weken (maanden) erg veel tijd in de draagdoek en in mijn armen doorgebracht. Daar is niets mis mee hoor en dat komt vanzelf weer goed. Ik voed hem in slaap en ik kan hem steeds wakkerder wegleggen. Laten huilen is schadelijk. Dat is uit onderzoek gebleken, maar dat kun je ook met je gezonde verstand wel bedenken. Jonge babies huilen om een reden. Dan kun je ze wel 'trainen' dat om hulp roepen zinloos is, maar gezond is dat allerminst. En daar vervolgens over in discussie gaan is vrij zinloos.
Oh trouwens, mijn zoon slaapt sinds dag twee op zn buik. Zn nek was toen al sterk genoeg om zn koppie te kunnen draaien, dus vond ik dat niet eng.
Om terug te komen op topic: lekker bij je laten slapen en het komt vanzelf wel. Voor je het weet wil die niet meer bij je slapen! Zoals ik schreef ben ik met acht weken meneer wel in bed gaan leggen en bleef er dan bij liggen. Hij moest huilen (doet hij altijd ook in de draagdoek net voordat hij in slaap valt) en viel in slaap. Ik kwam erachter dat bv een ochtendslaapje wel boven ging maar in de middag niet. Dan droeg ik hem. En ging het een dag niet, dan niet. Beetje aanvoelen en neem je tijd. Vanavond nog een rondje gaan lopen omdat kleine man moe was maar weigerde te slapen. Nou hij vond het veel te leuk om te slapen dus heeft nog drie kwartier rondgekeken!
Euhm... je ziet het verschil écht niet?! Soms heb je even geen keuze. Dat is wat anders dan je kleine bewust laten huilen volgens een "tienminutenregel" oid. De meeste onderzoeken spreken ook niet over een gevalletje van even huilen a la "mama is bezig met kind 1 de jas aan trekken en kind 2 huilt want zijn lolly is op de grond gevallen en mama gaat niet per direct troosten"... de onderzoeken spreken over gevallen waarin slaaptraining wordt toegepast bij (hele jonge) baby's waarbij "laten huilen" een belangrijke rol speelt. Logischerwijs kun je als ouder nou eenmaal niet iedere minuut van de dag ieder huiltje voorkomen. Als ik zl1 op bed breng en zl2 ervaart wat ongemak, dan zal hij ook eventjes een paar minuten huilen. Niets aan te doen. Ik had eigenlijk wel verwacht dat die nuance in het hele "laten huilen verhaal" voor iedereen wel als vanzelfsprekend opgepakt zou worden....