Hoi iedereen, Ik ben opzoek naar ervaringen van mensen bij wie hun kind(eren) ook bij hun in bed slapen of sliepen. Voor degene die de topics bijhouden, hebben misschien al meerdere topics van mij voorbij zien komen omtrent de slaapproblemen van mijn zoontje en mijn extreme slaapgebrek hierdoor. De laatste 2 weken gaat het steeds slechter. Overdag gaat hij lief slapen, maar slaapt slechts 30 tot 45 minuten (3x per dag). Maar in de avond is het een drama. Ik krijg hem niet naar bed...hij raakt helemaal overstuur en zet het op een krijsen. Het is echt heel zielig, want hij is steeds heel erg verdrietig. Als ik hem eenmaal in slaap heb gekregen (soms pas na 3 uur), dan slaapt hij in de nacht ook slecht. Hij wordt elke 2 uur wakker en komt dan weer moeilijk in slaap. Vanaf 05.00 uur slaapt hij helemaal niet meer en is dan 'wakker'. Nou, om een verhaal kort te maken... ik ben aan het eind van mijn latijn en ben begonnen om mijn zoontje in mijn bed te laten slapen. Eigenlijk wilde ik dit niet, omdat ik er geen gewoonte van wil maken. Maar nood breekt wet... ik heb echt alles geprobeerd wat je maar kunt bedenken. Bij mij in bed slaapt hij in de avond snel in (terwijl ik er naast lig) en slaapt hij de nachten langer door en als hij eenmaal wakker is, dan slaapt hij ook weer sneller in. Op dit moment werkt dit voor ons 3en het beste, want er wordt eindelijk weer geslapen in dit huis. En nog belangrijker...er wordt niet meer gehuild. Overdag slaapt hij trouwens nog wel in zijn eigen bedje, dit gaat (nog) goed. Waar ik naar opzoek ben, zijn ervaringen en tips van mensen bij wie hun kind(eren) ook in het ouderlijk bed slapen/sliepen. Hoe doen jullie het met dekens/kussens? Momenteel ligt hij in zijn eigen slaapzakje (dunne versie) en liggen wij onder aparte dekens. Hij ligt tussen ons in. Wij liggen wel op een hoofdkussen, hij uiteraard niet. Hoe doen jullie dat als jullie kindje eenmaal gaat kruipen? En moet je het bed afschermen? Hoe doen jullie dat? Hoe lang sliepen jullie kind(eren) in jullie bed? Is het een fase of ben ik nu ergens aan begonnen wat ik niet meer kan terugdraaien?
mijn zoontje slaapt vanaf zijn 5 maanden in zijn eigen kamertje met behulp van een knuffeltje dat we een tijdje bij ons mee in bed hadden gepakt. misschien een optie ? groetjes
als het beter gaat, waarom laat je het niet zo? Heb je ook geprobeerd om aan zijn bedje te blijven zitten tot dat hij slaapt? Heeft hij wel lichtje op zijn kamertje?
gewoon het ledikantje naast je bed zetten?? dan ben je in de buurt en ieder heeft z'n eigen bed. hier slaapt kleine in een co-sleeper. ledikantje waar 1 zijkant vanaf is gehaald. soort verlenging van m'n bed maar toch d'r eigen plekje. als je hem toch in je bed wilt nemen dan zo hoog mogelijk in bed leggen. dus liefst hoger dan je kussens.
Hoi mich87. Hier hetzelfde probleem......maar ik los het anders op. Mijn meisje slaapt overdag ook maar 45min. (maar dat doen ontzettend veel babys). 's Avonds valt ze heel moeilijk is slaap maar dit komt omdat ze clustert. Vanaf 16 uur wil ze om de uur drinken tot 19 uur. Dan gaat ze naar bed. Ze slaapt 45min. en wil dan weer bv. Dan slaapt ze eindelijk goed. Misschien heeft jou zoon dit ook? De borst is voor voeding, maar ook een heerlijke troostmiddel en slaapmiddel. Succes ermee!
Bedankt voor de reacties! @ mama Alex: Hij slaapt met een speentje. Knuffeltje heb ik geprobeerd, ligt ook altijd in zijn bedje, maar helpt helaas niet... @ Troeleke: lichtje helpt niet. Bij hem in zijn kamertje blijven heb ik geprobeerd, handje vasthouden, hand op zijn hoofdje leggen, etc... Hij valt dan even in slaap en schrikt dan weer wakker om het vervolgens weer op een huilen te zetten. Dan krijg ik hem in zijn bedje niet meer gekalmeerd... @ droebeltje: Hij ligt nu idd helemaal boven in het bed, wij liggen ietsje lager. Het dekbed kan dan ook niet over zijn gezichtje komen. @ dds: Hij mag bij mij ook drinken wanneer hij maar wil. Maar in de avond voor het slapengaan (of als hij niet kan slapen) wil hij niet drinken. Hij drinkt dan 2 teugjes en laat dan weer los. Hij gaat er in iedergeval niet sneller van slapen. Als hij in de nacht wakker wordt, leg ik hem wel altijd aan, maar de laatste tijd slaapt hij daarna ook niet meer gemakkelijk in (was eerst wel het geval). Als ik hem bij mij in bed leg, is hij binnen 1 minuut weer vertrokken. Ik heb al de beslissing gemaakt om hem voor nu in mijn bed te laten slapen. Het heeft zowel hem als ons zoveel rust en slaap. Mijn hart breekt gewoon als hij zo enorm verdrietig is als ik hem in zijn eigen bedje leg, terwijl hij bij mij in bed meteen heerlijk rustig slaapt. Ik hoop dat er meer op dit forum zijn bij wie hun kind(eren) bij hen in bed slapen. Ik zou het fijn vinden om hun ervaringen te lezen... Het lijkt trouwens in de familie te zitten... ikzelf heb als kind ook bij mijn ouders in bed geslapen tot 2 jaar, omdat ik in mijn eigen bed niet wilde slapen... Misschien dat ik het daarom ook gemakkelijker doe, omdat ik als kind dus ook bij mijn ouders in bed sliep. Mijn moeder gaf mij ook de tip om er niet te moeilijk over te doen. Als het rust en slaap geeft...gewoon doen zegt zij.
Dat ben ik wel met je moeder eens inderdaad hoor. Als dit voor jullie werkt, dan is het toch een prima oplossing. Uiteindelijk zal hij ook echt wel in zijn eigen bedje gaan slapen (er liggen niet veel jongens van 18 tussen hun ouders in ). Idd niet te moeilijk doen, slaapgebrek gaat jullie anders allemaal opbreken.
mich87 mijn inziens heeft hij jou echt nodig. laat hem bij jullie slapen, het geeft de nodige rust aan jullie allemaal. Dat gestres voor zo'n kleintje vind ik echt niet nodig. Probeer dan iets later hem weer apart te leggen.
Hier ook gedaan tot 9 maanden. Ik wilde het absoluut niet, maar mijn dochter sliep echt gewoon helemaal niet. Ook niet een paar uurtjes ofzo. Ze had dan wel enorm veel last van reflux en allerlei allergien (degene die mn topics hebben gevolgd weten dat denk ik nog wel), waardoor ik dus in mijn bed ging zitten met een huilend kind in de armen. Dit is zo door gegaan tot de 4 maanden. Daarna heeft ze medicijnen gekregen tegen de reflux en ging het iets beter. Ze kon wel slapen, maar werd om de 2 uur wakker. Omdat ik al blij was dat ze 2 uur sliep en zelf 4 maanden lang bijna geen slaap gezien heb, heb ik haar ook bij me in bed genomen want in haar eigen bedje sliep ze hooguit 45min en werd dan krijsend wakker. Ik kreeg der dan ook niet meer stil.. duurde vaak zo een uur tot 2. Ze moest ook altijd spugen als ze veel huilde dus laten huilen zat er ook niet in. Na 9 maanden weer opnieuw geprobeerd. Ze viel aan de borst in slaap en werd dan om de 3 a 4 uur wakker. Iedere keer kreeg ze een voeding. Vanaf de 13 maanden kon ik echt niet meer. Ik was op, en naast me slapen vond ik geen optie meer want ik deed geen oog dicht.. iedere keer een voet in mn gezicht of zij schrok wakker van der vaders gesnurk. Toen heb ik het laten huilen weer opnieuw geprobeerd.. ik was namelijk echt he-le-maal op.. en lukte het eindelijk zonder te braken. Vanaf 14 maanden sliep ze door.. in der eigen bedje. Ze sliep nog wel aan de borst, maar daar had ik vrede mee. Vanaf de 16 en een halve maand ben ik ook dat af gaan leren wegens mijn zwangerschap, t was te vermoeiend en met 17 maanden kreeg ze geen bv meer, sliep ze in in der eigen bedje en sliep ze door. Nouuu een heeeeeeeel verhaal hahaha.. maar wat ik wilde zeggen was dus eigenlijk.. ik wilde helemaal niet dat ze bij me in bed sliep.. ik kreeg der rugpijn van en ik lag nooit lekker. Als jij hier geen last van hebt en je vind het verder niet erg.. dan gwn doen op een veilige manier. als je van plan bent om t lang te gaan doen, zou ik gaan voor een co-sleeper. Success!
Misschien is een cosleeper toch nog een idee, je kan hem ook makkelijk zelf maken van een goedkoop ledikantje (MP of ikea) dan ligt hij toch bij jullie in bed en kan je gewoon met je hand ofzo tegen hem aan slapen maar kan hij niet onder de dekens komen. Ik denk dat die dingen die je kant en kan klaar kan kopen als snel te klein zijn omdat hij al 6 maand is. Misschien went hij zo een beetje aan een eigen bedje. En als jullie zo je rust krijgen dan lekker nij je laten liggen, een strijd waar je beide aan kapot gaat is de moeite niet waard. Hier wat links over het zelf maken van een co-sleeper Hoe maak je zelf een co sleeper? | Huis en Tuin: Doe het zelf http://www.zwangerschapspagina.nl/borstvoeding/103266-co-sleeper-ikea-bedje.html Hoe we Douwe’s ledikantje ombouwden tot een ‘co-sleeper’ | Familie Deurkruk
Onze dochter werd wel eens extreem vroeg wakker en wilde niet meer slapen, bij ons in bed altijd wel. Niet zo'n punt, gebeurt ook maar af en toe. Heb wel eens van iemand grhoord dat zij een kindje hadden met huidhonger, extreme behoefte aan fysiek contact met een ouder. Kind heeft tot een jaar bij ouders in bed gelegen, ging daarna vanzelf goed. Die baby wilde ook altijd letterlijk fysiek contact, hand in gezicht van mama bijvoorbeeld. Goede nieuws is wel dat dat een keer minder wordt
echt veel ervarign heb ik er niet mee. Althans, daniel heeft er laatste halfjaar pas last van (maar ook al 4oorontstekingen gehad). Of hij wil savonds helemaal neit gaan slapen, of hij komt er savonds uit en kruipt naast me en slaapt gelijk weer. Als hij snachts komt laat ik hem vaak liggen omdat ik toch wel slaap, maar als ik er wel last van heb of lydia word wakker leg ik hem over. Als hij oorontsteking had wilde hij ook niet op zn eigen bed inslapen, wel op ons bed en dan legde ik hem over als wij naar bed gingen. Maar goed, daneil slaapt buiten die 2/3weken om wel in zn eigen bed dus dat is nog te over zien. Maar ik heb er nooit echt een probleem van gemaakt als hij bij ons wilde liggen omdat hij slaapt en niet gaat spelen. Tis alleen vervelend als je andere dignen wil doen op bed Lydia slaapt gelukkig wel heel goed in dr eigen bedje, maar dat kan over een jaar weer anders zijn he
Wij hebben ons zoontje ook in ons bed liggen. We zijn begonnen met een wiegje, maar hij had 's nachts zo een moeite met het verwerken van z'n eten. Hij maakte allemaal geluidjes en mijn vriend kon er niet van slapen. Ik vind hem nog te jong voor z'n eigen kamertje en als hij tussen ons in ligt gaat het echt een stuk beter. Waarschijnlijk laten we hem liggen tot hij doorslaapt. Hij slaapt in een slaapzakje en dan tussen onze kussens in (hier zit veel ruimte tussen) en wij slapen allebei onder een aparte deken. (Mijn vriend heeft het altijd warm dus een dun dekbed in altijd koud dus ik een dikdekbed )
Esmée sliep ook tussen ons in. Ze was iedere x om 4 uur wakker. Liet ik ze liggen werd ze helemaal overstuur. Bij ons in bed sliep ze binnen 1 min. Dus ga ik voor onze rust en die van haar want ze is 10 x vrolijker. Sinds 1 week slaapt ze door (halleluja) in haar eigen bed.
Hier hetzelfde verhaal. Tot 9 maanden heeft hij bij ons in bed gelegen. Wel heb ik hem savonds altijd in zn eigen bed gedaan. Hoelang het ook duurde voor hij sliep. Pas als hij snachts wakker werd en niet meer in zn bed wilde (idd ook alles geprobeerd, niks werkte), mocht hij tussen ons in. Dan sliep hij goed. Gewoon tussen onze kussens. En als ie gaat kruipen word je echt wel wakker voor ie uit bed kan vallen Bij ons was een osteopaat de oplossing trouwens, hebben jullie dat al geprobeerd? En verder, volg het advies van je moeder. Slaaptekort maakt je helemaal kapot. En uiteindelijk als ze 16 zijn willen ze niet eens meer bij je in bed. Dus het gaat voorbij
Bedankt voor alle reacties! Ja, dat vroeg ik mij ook af...wat te doen als hij gaat kruipen Maar het lijkt mij ook wel dat ik er dan wakker van word. Vannacht hebben we met zijn allen heerlijk geslapen. Mijn zoontje is (maar) 3x wakker geworden en sliep na een voeding direct weer verder. Ook sliep hij voor het eerst in maanden tot 7 uur, ipv tot 5 uur. Ook ik voel me sinds tijden weer uitgerust. Ik hoop wel dat hij overdag wel goed in zijn bedje blijft slapen, want dat is toch wel lastiger...als ik er overdag ook bij moet blijven liggen totdat hij in slaap valt. Maar dat gaat tot nu toe gelukkig nog goed. Ik hoor in mijn omgeving (helaas) nooit dat kinderen bij de ouders in bed slapen. Als je het mensen vertelt, hebben zij ook meteen hun oordeel klaar (mensen met en zonder kinderen). Je krijgt dan verhalen als 'ja mijn kind wilde ook niet in zijn bed, maar je moet gewoon doorzetten. Bij ons heeft hij een hele nacht gehuild, maar daarna was het over.' Nou ja, misschien dat het voor deze mensen werkt, maar ik kan hem gewoon niet laten huilen. Of ik krijg opmerkingen als 'je moet hem niet teveel verwennen, als je eraan toegeeft dan leert hij dat hij altijd zijn zin krijgt.'. Tja, wat moet ik met deze opmerkingen? Ik vind het echt vervelend dus zeg ik er maar niets meer over. Ik ga me ook eens verdiepen in een co-sleeper! Tussen ons in werkt opzich prima, maar het is wel een beetje jammer dat hij altijd tussen mij en mijn vriend ligt... Als hij nog lang in ons bed gaat slapen, is het misschien fijner als hij aan een kant ligt ipv in het midden.
Laat al die mensen maar kletsen! Ieder kind is anders en ze moeten niet oordelen over iets wat ze zelf niet meegemaakt hebben. Daar wordt ik altijd zo moe van! Je moet doen wat voor jullie en je kindje het beste werkt en als dat bij jullie in bed slapen is, prima toch! Ik heb er geen ervaring mee, maar wat niet is kan nog komen. Maar weet zeker dat wanneer bij ons in bed slapen het enige is wat werkt ik dit ook zeker zou doen! Ik zou wel na een poos weer proberen of hij niet in zijn eigen bedje wil slapen, want wie weet is het ineens over. En het is natuurlijk niet fijn voor jullie intimiteit als hij dit nog jaren doet, want helaas zijn die kindjes er ook, mijn nichtje heeft tot haar 6 jaar bij haar ouders in bed gelegen. Maar nogmaals als het dan toch niet lukt in het eigen bedje lekker bij jullie in bed!
Hai meid, Mijn zoon slaapt ook best vaak tussen ons in. Niet elke avond maar toch wel regelmatig. Puur ook om te kunnen slapen 's nachts. Soms wil hij echt niet slapen in zijn bedje en raakt helemaal overstuur en in paniek. Als ik hem dan in ons bed leg, slaapt hij wel snel in. Soms legt mijn man hem terug als hij naar bed gaat. Maar hij heeft ook wel eens van die onrustige nachten dat hij steeds huilend wakker wordt en om ons en een speentje vraagt. Dan leggen we hem ook tussen ons in zodat wij en hij snel weer verder kunnen slapen. Ik hoor ook vaak dat we er niet aan hadden moeten beginnen. Ach ja, we zijn er nu eenmaal aan begonnen. Soms gaat het ook weer tijden erg goed in zijn eigen bedje. Ik moet gewoon blijven functioneren overdag en op het werk etc dus ik kies er dan toch voor om hem op moeilijke momenten tussen ons in te leggen. We halen hem ook 's ochtends vaak op als hij vroeg wakker is in het weekend, dan 'speelt' hij met ons en liggen wij nog wat te dutten. Hij heeft trouwens een slaapzak aan en ligt ook een beetje onder onze deken. Maar goed hij is al 1 geworden.
Hahaha ja dit heb ik dus ook! Het gaat prima met hem tussen ons in, maar ik wil zelf ook wel eens lekker tegen mijn man aan liggen ipv altijd ons manneke er tussen. Daarom blijven we toch proberen hem in zijn eigen bed te leggen en wat ik net ook al zei: hele periodes gaat dat prima gelukkig!
Ja, daar voorzie ik op een gegeven moment dan wel problemen Wij hebben ook geen logeerkamer... Maar er werd hier een link geplaatst van hoe ik zelf een co-sleeper kan maken. Dus als hij over een paar weken nog bij ons in bed wil slapen, dan koop ik een bedje bij de ikea (die dingen kosten niks daar...) en maak er een co-sleeper van. Het bedje wat hij nu heeft, wil ik op zijn kamertje laten staan, want hij slaapt overdag wel in zijn eigen bedje.