Ons zoontje van bijna 7 maanden slaapt normaal gesproken redelijk door. Soms werd hij 's nachts wakker, maar dan gaven we hem z'n speentje en dan sliep hij weer lekker verder. 's ochtends werd hij dan tevreden wakker. Maar de laatste 3 weken is het 's nachts een drama. Hij wordt krijsend wakker. Speentje geven helpt niet. Hij komt helemaal rechtop in bed en is best wel overstuur. Hij heeft geen vieze luier, geen honger. Het enige dat helpt, is hem uit bed halen, knuffelen, troosten en even met hem gaan zitten. Daarna kunnen we hem weer (wakker) in bed liggen en slaapt hij weer verder. Hij slaapt dan wel weer, maar als we pech hebben, gebeurt dit nog 2x 's nachts en bij dubbel pech meldt hij zich om 05.30 en wil dan helemaal niet meer slapen. Dan nemen we hem maar bij ons in bed. Als hij wel om 06.30-07.00 wakker wordt, is hij ook zo ontevreden, dat was voorheen niet. Een week of 5-6 geleden zat hij in z'n sprongetje, dat was 's nachts ook duidelijk te merken, maar daarna heeft hij 2 weken weer normaal goed geslapen en toen begon dit. Herkent iemand dit? En hoe mee om te gaan. Hem uit bed halen, voelt het beste om te doen en daarmee slaapt hij (en wij!) weer het snelste, maar ik wil ook niet dat hij hier aan gaat wennen. Of kan dat nog niet?
Wennen vind ik in de meeste gevallen onzin, mijn zoontje heeft dit ook gehad vanaf ongeveer 7.5 maand tot 8.5 maand (combi sprongetje, tanden en denk enge dromen). Ik haal hem er altijd uit als hij zo overstuur is. Je kunt vast goed horen of het een gewoon huiltje is of overstuur krijsen. Hij wil getroost worden en het is echt heel zielig als hij dat niet krijgt van zijn papa of mama!! Mijn zoontje slaapt nu weer gewoon goed, dus van wennen is absoluut geen sprake.
Denk dat die droomt? Begon hier ook rond de 7 maand.. Laten m even huilen dan als het niet stopt oppakken en weer opnieuw voorlezen (wij lezen iedere avond voor.) Zodat hij weet dat het bedtijd is. Meestal gaat hij daarna gewoon weer slapen.
Hier ook gehad... het was er ineens met 6.5 maanden en nu is het sinds vorige week vrijdag ineens weer voorbij... en raar maar waar sinds vrijdag heeft hij krijgeren (tijgeren met de armen, maar kruipen met de benen) echt door. Ik krijg nu het idee dat het een frustratie is die hij in de nacht probeerde te verwerken... Maar daarvoor zaten we ook met de handen in het haar...
Jaaaaaa hier ook rond die tijd geweest. Ik schrok me rot, pakte haar op en ze leek niet bij de tijd en huilde gewoon door.... Totdat ze wakker werd!! Ze deed dit echt in haar slaap, ik denk dromen! Heeft een 1,5 maand geduurd van ongeveer 7 maanden tot 8,5 nu weer alles rustig en tevree en lekker doorslapen
Hier duurt het al maanden, maar hij heeft dan ook erg last van zijn tandjes en daardoor erge oorpijn. Neem hem hier gewoon in bed, anders wordt hij niet stil. Hij is ook gelijk overstuur. Laten huilen zou ik zo nooit doen. Wat wil jij als je overstuur bent?
Bedankt voor jullie reacties! We hebben hem net rond 20.00 in bed gelegd, en net na half negen zat ik alweer boven. Dan komt hij straks tussen 22.30 en 23.30 nog een keer. Vaak verschoon ik dan nog wel even de luier voor de nacht. En dan meldt hij zich vannacht weer 1 of 2 keer. Laten huilen doen we zeker niet, we halen hem juist altijd uit z'n bedje. Als we hem laten liggen en hem dan proberen te troosten, lukt toch niet, dus dan maar even lekker knuffelen. Tandjes zijn het denk niet. De onderste twee tandjes zijn al door en verder voel ik niks. Wat Gekko zegt over het tijgeren, herken ik ook wel. Tijgeren kan hij echt heel goed en snel en hij probeert nu op ook op z'n knieën, maar dat lukt nog niet. Dus misschien ook wel een stukje frustratie, ja. En ja dromen zou natuurlijk ook kunnen. En nu is hij ook nog eens strontverkouden, dus dat helpt ook niet mee natuurlijk. Soms best lastig dat ze nog niet kunnen praten en kunnen vertellen wat ze dwars zit. Zou het zoveel makkelijker maken. Maar in ieder geval fijn om te lezen dat het bij jullie kindjes weer over is gegaan. Hopelijk gebeurt dat hier ook.
Even over dat verwennen en gewennen. Ik liet/laat mijn zoon nooit huilen (jengelen vind ik ander verhaal). Bij overstuur krijsen liet/laat ik hem al helemaal niet liggen maar hij kan prima zonder mij in slaap vallen en hij heeft er nog nooit een spelletje van gemaakt. Het is juist "fijn" dat hij zo moet huilen als er iets is want dan weet ik tenminste dat er wat is. Hij huilt namelijk nooit ergens om en vindt alles wel prima En dan ineens is het weer over en is hij mentaal weet een stapje gegroeid of lichamelijk groter geworden enz Dochter laat ik ook niet huilen. Het is voor hun niet leuk want er is iets en ik zit beneden op de bank of boven in mn bed mee te huilen . Als ik niet lekker ben of ergens mee zit of iets niet lukt en het frustreert me,kruip ik ook het liefst tegen vriendlief aan dus waarom zou je je kindje dan laten liggen? X
Hier precies hetzelfde. Een baby die overstuur is moet gewoon getroost worden, klaar. Dat heeft niets met aanwennen te maken. Als hij zich weer goed voelt, zal hij vanzelf weer rustiger gaan slapen. Hier huilt mijn dochter ook echt als er iets is. En ik geloof ook niet dat baby's onder 1,5 jaar al ergens een spelletje van kunnen maken. Bovendien hoor je aan de soort huil heel snel hoe ernstig het is, lijkt me.
Wij laten ons zoontje ook nooit huilen. Hij huilt namelijk nooit, alleen als er echt iets is. En er is iets de laatste paar weken, omdat hij elke keer zo wakker wordt. Ik had net m'n vorige berichtje gepost en toen meldde hij zich al weer. Hij was niet goed te troosten, dus heb hem mee naar beneden genomen en daar is hij uiteindelijk tegen mij aan in slaap gevallen. Omdat ik het ook wel fijn vond en hij zo enorm verkouden is (vind het zo zielig) heb ik hem lekker bij me laten liggen. Ik heb net wel kunnen meemaken hoe het dus gaat. Compleet uit het niets begint hij te keihard te huilen. Hij wordt niet eerst wakker, van het een op het andere moment was het daar. Echt wakker worden doet hij ook niet, je krijgt eigenlijk geen contact met hem. Dus misschien toch een droom? Nu slaapt hij weer...
Cindy81, hier echt precies hetzelfde! Mijn dochter wordt ook soms heel overstuur huilend wakker. Als je dan gaat kijken, zijn haar ogen nog dicht en is ze niet echt wakker. Troosten in bed gaat dan ook niet. Als je haar optilt blijft ze soms nog huilen, maar wordt dan wakker en bedaart dan wel. Soms leg ik haar aan, dan is ze zo vertrokken, en soms loop ik een rondje met haar en komt ze bij. Dan kan ze weer in bed. Het is echt een angsthuiltje. Denk dat het een combinatie is van dromen en verlatingsangst.
Ja duidelijk dus een sprongetje in de ontwikkeling. Hier was dat ook, ineens kon hij zelf gaan zitten en zich optrekken na die huilperiode. Viel ook samen met tandjes trouwens, dus was ff een bad timing.
Ja zo ging dat hier ook, toevallig gisteravond ineens weer een keertje. Ik laat m ook nooit huilen, vooral niet bij zo'n huil, je weet dat er iets aan de hand is. Hij wil getroost worden om wat voor reden dan ook. Misschien komt er nog meer aan in zijn ontwikkeling, kan hij al zelf gaan zitten bijv.?