Mijn werkgever ook.. ze zeurt daar soms ook over. Heel irritant maar ja, ik kan mezelf ook nu niet anders maken. Hoe gaat dat bij jou?
Hier ook. Laatst bijna een officiële waarschuwing gekregen omdat ik een hele stomme fout heb gemaakt wat veel geld heeft gekost. Gelukkig vond de baas van mijn baas dat niet terecht omdat hij snapte dat ik het niet expres deed. Maar goed, vervelend is het wel. Het allerliefst stop ik helemaal met werken. Maar dat gaat helaas niet
Ik maak gelukkig geen fouten maar merk wel dat ik vaak zo moe ben. Mijn manager geeft me wel ruimte: thuiswerken als ik geen afspraken heb en dan even een uurtje liggen. Kan ik ‘s avonds nog een plan van aanpak oid schrijven. Ik zou nooit kunnen stoppen met werken omdat mijn werk één van de fijnste dingen is die ik doe en ik heb geweldige collega’s.
Dat is vervelend ja, balen maar goed, we zijn geen robots. Volgens mij liggen er vaak genoeg mannen uit roulering omdat ze iets hebben gebroken bij skiën of allerlei fouten maken omdat ze gewoon niet opletten. Maar van hun is dat normaal. Vrouwen zijn ‘secuur’ en als dat even niet zo is, valt het erg op.
Wat hier heel goed werkt is structuur, dus elke dag overdag rond dezelfde tijd de slaapjes, eten en drinken en elke dag rond dezelfde tijd opstaan en naar bed. Soms wordt er een wel om zes uur wakker en begint dan te brabbelen maar voor 630/ 645 ga ik er niet uit. Ze vermaken zich dan prima en ik draai me nog even om
Oja en ik zou als ik jou was je baby (of zelf) als het kan wat vaker verder weg leggen zodat je er niet zo snel wakker van wordt. (Als ze echt gaan huilen hoor je het toch wel) Voor mij ook de reden om de wieg na paar maanden naar eigen kamertje te verplaatsen. Ik werd ook van elk geluidje wakker en dat in combi met werk.. Ik snap je, het is soms echt zwaar. Sterkte! Het wordt echt beter!
Ja herkenbaar. Onze oudste was zo. Alles geprobeerd en ik vond het ook heftig met 32 uur pittige baan ernaast (sterker nog ik had toen net een nieuwe baan) Ik ben ook nog eens niet zo best met slaaptekort en het gaf ook wel veel spanning tussen mijn man en mij (want ja we waren heel moe) Alles hebben we geprobeerd niets werkte. En toen dacht ik op een dag, ik ben hier helemaal klaar mee, laat maar het komt zoals het komt. Ik legde mij er dus bij neer dat het zo hoorde en ineens, van de één op de andere dag (hij was 11 maanden) sliep meneer door. Daarna zelden nog wakker geweest. Ik was daardoor wel bang bij de jongste maar dat was totaal anders die sliep bij 5 weken al door.