Rotgevoel is het he? Vrij nemen omdat je kindje ziek is. Schuldgevoel naar de baas toe herken ik wel. Hier ook een alleenstaande moeder en heb vorige week 2 dagen vrij genomen omdat zoontje ziek was. Helemaal niet leuk. Liever neem ik vrij wanneer we gezond zijn en leuke dingen kunnen doen. Maargoed,het is eenmaal niet anders en gelukkig heb ik wel een begripvolle baas,dat wil zeggen dat hij er niet om staat te springen,maar het wel begrijpt. Zustertje,ik kan me je mening wel voorstellen hoor,maar als je kindje echt ziek is,dan ben ik er toch liever zelf bij,als dat ik dan een vangnet inschakel die vrij weinig te maken heeft met mijn zoontje,dan zit ik helemaal niet lekker op mijn werk. Als alleenstaande moeder en met familie en vrienden om je heen die ook gewoon werken kun je soms gewoon niet anders.
Nou inderdaad! Wat had ik een fijne werkgever, die er geen probleem van maakte. Die van mijn man trouwens ook niet. De ons beide hebben aangenomen toen we al ouder waren, en dus wisten dat wij kinderen hadden met de daarbij behorende 'problemen'. En ik heb ook vaak zat werk moeten overnemen van collega's omdat hun kind ziek was. Heb mij er nooit een seconde druk om gemaakt, omdat ik wist dat ze precies hetzelfde voor mij deden in zo'n situatie. Daarbij, je kind naar kennissen of vrienden brengen als die hartstikke ziek is? Ik vind dat erg gevoelloos. Het enige wat mijn kind wil als hij ziek is, is mij of zijn papa, een deken en veel knuffels, Ts, wat een gevoelloze, domme reactie van je leidinggevende. Jammer dat de vader je er verder niet in steunt. Je vraagt niet om een ziek kind, en het heerst hier ook best erg. Sterkte en succes. Trek het je niet teveel aan, en beterschap voor je kindje.
Er zit ook nog eens verschil tussen niet lekker en echt ziek he.. En ik ben dan wel niet alleenstaand maar snap ts prima hoor met het geen opvang netwerk hebben.. Ik zie mn vriend max 2 uur per dag..sta er dus ook heeel veel alleen voor, Mijn werk is veeel makkelijker af te zeggen dan het zijne Dus als mijn ouders en vrienden aan t werk zijn.. Die net als jou de keus maken om te werken, zal ik toch thuis moeten blijven en tsjaa das dan jammer voor mn werk maar mn kind gaat voor En daarbij ga ik mn kind niet 'dumpen' bij vrienden en al helemaaaal niet bij kennissen... Want een ziek kindje heeft gewoon mama/papa nodig en niet tante corrie van 3 straten verderop
Niet t hele topic gelezen, maar als mijn zoon ziek is blijf ik thuis. Dan neem ik verlof. Ik 1 dag, mijn vriend de andere. Nu ben ik in mijn werk wel wat makkelijk misbaar. Werk op een afdeling met veel mensen, t werk wordt altijd opgevangen. Toch voel ik me schuldig naar mijn werkgever toe, maar uiteindelijk kan ik er ook niets aan doen. Ik denk er niet over na om mijn vangnet uit te breiden zoals ik ergens las. Nee, ziek kind hoort lekker in zijn eigen huis te zijn. En t liefst nog bij mamma.
Soms kun je niet anders. En een netwerk opbouwen zodat een ander op mijn zieke kind kan passen? Absoluut niet het is mijn kind, dus die zorg neem ik zelf op me. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn zoontjes dan elders onder te brengen. Tenzij oma vrij is. Ik heb sinds vandaag ook een ziek zoontje. Vanmorgen gewoon gebeld, baas was er niet dus doorgegeven aan een collega. Is bij ons helemaal geen probleem. Vrijdag ben ik vrij, dan haal ik wel weer wat uurtjes in. 2 jaar terug lag mijn zoon in het ziekenhuis voor 5 weken met een bovenbeen breuk. Ik mocht alles zelf inplannen. Lukte het om te komen dan kwam ik lukte het niet dan niet. Niemand keek daar raar van op. Daardoor wel gigantisch in de min gegaan met mijn uren. Een half jaar terug is daar van een deel kwijt gescholden. Bij mijn man het zelfde, hij heeft toen 5 weken niet gewerkt ( ploegendiensten). Werken, ziekenhuis en onze andere zoon was niet te combineren. We wisten niet hoe we het moesten doen. Hij is daardoor iets van 140 uren de min ingegaan. Ook hiervan is een deel kwijt gescholden. Ik vind dat sommigen hier erg makkelijk praten.
Heb niet hte hele topic gelezen maar mijn vriend en ik doen en om de beurt. Als ik thuis ben gebleven als de kids ziek zijn dan is hij de keer erop aan de beurt. Je bent samen ouder ook al ben je niet meer samen dus ik vindt dat je het dan ook eerlijk kan verdelen. Hoe dan ook blijft het altijd lastig en komt het nooit uit!
maar ik ben ook niet thuis gebleven omdat hij niet lekker is, hij is echt wel ziek, 40 graden koorts vanmiddag zelfs er over heen en hangerig misschien bedoel je het niet zo hoor dan mijn excuses
rare redenatie waar gaat jou kind dan heen als t ziek is? naar de ballenbak ikea oppas? tjee zeg ..................... ik heb jaren gewerkt waar jij voor werkt en heb tig keer een mama uit de brand geholpen, hoe rot kun je zijn tov je eigen dochter.
Dat is zeker een ander verhaal, want dan heb je helaas niet het recht om verlof op te nemen omdat de zorg niet acuut is. Als er iemand ziek wordt die afhankelijk is van jou voor zijn/haar zorg, dan heb je recht op het opnemen van verlofuren. Dat is wettelijk zo geregeld. Maar fijn voor je dat je jouw zieke kind kunt uitbesteden, niet iedereen heeft die mogelijkheid .
Nemen sommigen nu echt vakantie op??? Toch gewoon zorgverlof? Of je moet daar al doorheen zijn natuurlijk. Als het bij mij op is krijg ik gewoon bijzonder verlof. Echt geen vakantiedagen hoor.
Helemaal mee eens! Snap de reacties ook niet allemaal..... Als kindje van TS nu voor de 5e keer ziek is dit jaar is het een ander verhaal, maar ze heeft 1x 2 uurtjes gemist en nu 1 dag. Daar is het calimiteiten verlof voor uitgevonden hoor! Natuurlijk kies je ervoor om te werken, natuurlijk blijf je niet thuis als je kind voor de zoveelste keer verkouden is, maar als je kind echt ziek is, ga je het toch niet naar een familielid/kennis brengen zodat je kan werken? Je kindje is dan toch echt het liefste gewoon bij papa of mama..... Als je een doodziek kind thuis laat bij een familielid en zelf gaat werken heb je wat mij betreft verkeerde prioriteiten.....
Vervelende situatie, voor jou maar ook voor je werkgever. Als collega zal ik ook balen als er (weer) afgebeld wordt door een ziek kind. Natuurlijk kan jij er weinig aan doen dat je kindje ziek wordt en kunnen ze moeilijk boos worden op jou, maar zo werkt irritatie. Persoonlijk zou ik proberen om een "nood" oppas te regelen welke kan oppassen als er nood aan de man is. En aangezien jou moeder nu ook 2x niet kon is het handig om nog iemand achter de hand te hebben, ookal is het maar een buurvrouw die de uurtjes dat jou moeder niet kan, kan opvangen. Vind namelijk ook niet dat jou werkgever de dupe moet worden omdat jij geen oppas hebt.
Dat is het risico van werkgevers. Als je elke keer thuis blijft als je kind verkouden is of je meldt je om de haverklap ziek vind ik het ander verhaal. Maar kom op zeg, je kind is ziek en heeft een ouder nodig. Geen tante of buurvrouw. Vreselijk toch, ben je als kind hartstikke beroerd, past er een 'vreemde' op omdat mama moet werken van haar gemene baas Wat ik zelf vaak deed is een vrije dag opnemen en die uren later inhalen. Dan compenseer je direct en laat je zelf ook zien dat je het vervelend vind. Ik heb nog nooit zorgverlof oid opgenomen voor een ziek kind. Dan kon ik elke 2 maanden wel zorgverlof opnemen Dat wekt pas irritatie op.
Even dit je hebt zeker zelf nog geen kinderen?? Even lekker droppen bij de buurvrouw met een behoorlijk ziek kind. Dan toch liever oma papa mama. Suiker tante. Maar het is me duidelijk je weet het niet je weet niet dat het vaak gewoon niet kan.En zeg nou niet dat voor alles een oplossing is. In de 12 jaar dat ik kinderen heb heb ik ondervonden dat het soms verdomt lastig is om opvang te krijgen voor je kinderen. Veel mensen werken of ook al heb je sociale contacten niet elke opa oma tante is bereid om op te passen. Ook niet om dat je moet werken.
persoonlijk zou ik dan nog liever doorwerken als ik zelf ziek was dan wanneer mn kids ziek zijn. Als m'n dochter ziek wordt gaat het om 40+ koorts en flinke benauwdheid. Never dat ik d'r dan bij kennissen o.i.d. achterlaat. Hooguit bij oma, maar op de ergste dagen alleen bij mezelf of m'n man. Gelukkig deed m'n baas hier ook nooit moeilijk over en ik kan je vertellen, het gebeurde vaak! Voor mij is dit de rede geweest dat ik nu tbm ben dus gelukkig gebeurt dit nu gewoon niet meer.
Ts, je hebt goed gehandeld hoor. In jouw situatie als alleenstaande mama kan je niet anders. Ik vind t trouwens wel erg frapant dat er mensen hier roepen dat ts haar zoontje maar bij buren of kennissen zou moeten laten om te gaan werken als gaar zoon ziek is. Je laat je ziek kind toch niet bij buurvrouwen of kenissen? Een ziek kind hoort bij z'n moeder of vader. In geval van ts bij de moeder ivm de omgangsregeling. Een ziek kind heeft z'n ouders nodig dus ik zou geen moment twijfelen om me daarvoor af te melden voor werk. Me kinderen gaan voor alles en iedereen.
eeehh Nee je kind en de buurvrouw moet de dupe worden omdat een werkgever zijn zaakjes ( of haar) niet op orde heeft. Ik vind het beetje een omgekeerde wereld. Ik vind namelijk dat een werkgever hier juist een draaiboek voor moet hebben. Mensen worden nu eenmaal ziek. Dus is het aan de werkgever om dit ook in te calculeren. Moet niet gekker worden.
Ik vind het superknap, alleenstaande moeder en dan werken. Je zoontje is niet eerder ziek geweest op jouw werkdagen? Dan snap ik niet waar je baas moeilijk over doet. Je bent vrijdag notabene gewoon gaan werken, al is het 2 uurtjes later. Beterschap voor je zoontje, ik hoop dat hij snel weer opknapt. Met je baas zou ik het gesprek nog eens aangaan. Dat jij het ook vervelend vindt maar dat de situatie nou eenmaal zo was. En dan met een lieve glimlach vragen of hij er misschien begrip voor kan opbrengen
Sorry, ik moet hier ff op inhaken, maar een werkgever moet idd rekening houden dat zijn werknemers af en toe ziek zijn. Hij hoeft in geen enkel geval rekening te houden dat andere in de familie van zijn werknemers ziek zijn. DAT is wel de wereld op z'n kop. Het is een kwestie van geven en nemen in mijn optiek. Ik vind het fout van de werkgever om heel hard te zijn t.o. van zijn werknemers, maar ik vind zeker dat werknemers zelf een verantwoordelijkheid hebben om regelingen te treffen om de absentie in die gevallen tot een minimum te houden. Roepen dat werkgevers niet zo moeten zeuren en dat ze maar moeten accepteren dat je er niet bent is de nummer 1 reden waarom diezelfde werkgevers zo huiverig zijn voor het aannemen van vrouwen met jonge kinderen ... is het netjes? nee zeker niet, maar 100% te begrijpen. Het kost geld namelijk! Dus in plaats van te eisen dat vrij nemen heel normaal is, zou je ook eens kunnen denken in oplossingen die voor beide partijen werkzaam zijn.