Je zal verbaasd zijn, als je ineens allemaal ingekleurde vakjes naast elkaar ziet...het was voor mij echt een openbaring! Er zat meer ritme in dan ik dacht. En die gekleurde hokjes naast elkaar geeft veel makkelijker overzicht dan handgeschreven tijden. Dus pak een groot vel en ga een paar lijntjes trekken En gebruik desnoods vrolijke kleuren, zie het als een leuk projectje! Hang 'm groot aan de muur (ik deed heel saai een a4tje en een zwart potlood, maar dat kan natuurlijk veel beter!). Ik zag dat ie nu nog sliep en je even geen zin had in alles wat je nog 'moet' doen....dus doe dit, voor jezelf en voor je zoontje. Hopelijk haal je er wat positieve energie uit
De mijne is nu iets ouder maar die betrek ik in het huishouden. Vandaag nog samen de aardappels schillen zij gooit ze in de gootsteen met een plons. Dikke pret en daarna in de pan of juist weer in het water. Boontjes heb ik ook met haar gedopt. Ik doppen zij ze in de pan doen. Ik gooide ze naar de andere bank zij trots er achter aan. En hoppa weer in de pan. Stofzuigen zij er achter aan of ik laat hem even liggen en aanstaan zij er dus even mee spelen en ik snel weer de was in de droger of wat dan ook. Afwassen ik zet haar naast me op het aanrecht en doe zo de afwas. Weet de jouw is nog wat jonger maar je kan er een beginnetje mee maken. Ik was vouwen zij de was er weer uit halen en aan mij geven dat soort dingen.
Oke ik heb het toch gedaan, was zo klaar en voelt prettiger. @ female, ik zou dan gewoon per half uur een vakje moeten maken en dan een soort legenda van wat de kleuren betekenen ofzo? Bijv. rood betekent slapen, geel betekent eten etc, etc. En dan bijv bij vandaag om 12.00 het vakje geel kleuren en van 1 uur tot heden het vakje rood. Ik vraag het nog even extra zodat ik zeker weet dat ik het goed begrijp.
haha dat klinkt bekend. Maar J. gaat meestal gewoon in de weg lopen. Ben ik met de vaatwasser bezig, klimt hij erin. Ben ik aan het stofzuigen, gaat hij er steeds voor zitten. Ik denk dat ik dat allemaal nog even moet leren, hoe ik dat het beste aan kan pakken
sorry moet er even uit, maar wat een rotdag heb ik uitgekozen om te stoppen met roken :S ( heb er nog 1tje en dan is het over )
Gaat steeds beter straks echt. en ze voelen zich zo trots als ze mee mogen helpen. Je kan nu hem wel alvast de pan geven van doe er maar in schatje geen messen vorken of wat dan ook in de buurt he haha. Of zijn eigen kinderbordje ze hebben het zo snel door. En ze vinden het vaak echt prachtig. Vaak zingen we ons samen door het huishouden. Drie vliegen in een klap. Maar ik beken hoor ik vind het ook niet altijd prettig om het huishouden te doen met een dreumus op me hielen het werkt dan zo langzaam haha. Maar daar heb ik een andere oplossing voor. Hup de kinderstoel in en hoppa boemba gaat even aan haha.
Loslaten is echt iets wat je moet leren en oefenen. Dat doe je niet 1-2-3, maar voor jouw gezondheid en die van je zoontje is dat toch het beste. Zeg dus niet meteen "kan niet", ga ermee aan de slag. Betrek je man erbij! Jij hebt overdag je handen al vol aan je zoontje en op je werkdagen aan je oppaskindjes. Doen jullie 's avonds samen het huis. Er zijn al meerdere mensen die als tip hebben gegeven om je zoontje even een paar nachtjes uit logeren te brengen, zodat je zelf even kan bijtanken. Doe dat vooral! Ik zou ook zeker nogmaals uitzoeken hoe het zit met vergoedingen voor een psycholoog. Dit wordt meestal volledig vergoed met een verwijziging van de huisarts. Ik heb echt het gevoel dat je zo weinig steun krijgt in je omgeving. En of je nu een pittig kindje hebt, een oververmoeid kindje of een combi van beiden: je problemen zijn echt. Je negatieve gevoelens (over de situatie, over je zoontje, over jezelf) ook en die verdwijnen niet zomaar. Het is lastig, maar je moet echt actie ondernemen. En ik weet dat alles geld kost en dat het vaak een behoorlijke drempel kan zijn, maar je kunt jezelf later wel voor je hoofd slaan als je dit laat lopen, terwijl het misschien helemaal niet zoveel hoeft te kosten als je zelf denkt (dan denk ik aan een eventuele eigen bijdrage voor de psych oid.). Misschien dat je met weinig therapie, en met een antidepressum bijv. al een heel eind komt. Probeer te onthouden: "kan niet" bestaat niet. Je zoontje staat op nr. 1 en je moet echt aan de slag om hieruit te komen.
moet trouwens wel zeggen dat ik me nu wel beter voel. J. ligt al een flinke tijd te slapen dus ik weet dat hij nu goed aan zijn rust toe is gekomen. Ik heb me toch nog lekker kunnen douchen en nog wat in huis gedaan, waardoor ik me lekkerder voel. Ben nog wel moe maar dat is wel logisch na een verrotte nacht natuurlijk. Ik ga gewoon m`n best doen om niet in te storten en rustig wachten op het telefoontje van het CB. Kijken of hun ook nog wat handreikingen kunnen geven. Tot nu toe, heel erg bedankt al voor de adviezen. Even ter voorbereiding op wanneer de kleine wakker is
Bedankt voor je advies. Moet eerlijk bekennen dat ik je aan het begin van dit topic tot verkeerd had ingeschat. Maar een psycholoog word helaas echt niet geheel vergoed, vorige keer was ook een doorverwijzing van de HA. Ik moet wel zeggen dat we van onze buren ( en goede vrienden ) heel veel steun hebben. Zij horen hem natuurlijk ook huilen en weten dat we alles doen wat ik onze macht ligt. Misschien willen zij wel eens een dagje oppassen, zodat ik met mijn man leuke dingen kan doen. Uit logeren gaat ook nog wel eens komen, dat is nu nog niet zolang geleden. En over een poosje word hij geopereerd dus wil er dan juist voor hem kunnen zijn natuurlijk
haha kort maar krachtig. Maar fijn dat ik het goed begrijp, daar ga ik vandaag nog mee aan de slag. Dan kan ik morgen gelijk beginnen met het schema maken. Deze week zijn er meerdere dingen waardoor hij misschien van slag kan raken dus dan kan ik dat ook eens goed in de gaten houden ( eerste keer kapper enzo )
Ik had jou ook verkeerd ingeschat. Ik ben van nature een erg positief persoon en ik hou zoveel van mijn meisje dat ik niet snapte hoe je met zo'n toon over je zoontje kon praten. Maar ik begrijp inmiddels een stuk meer.
Goedzo meid!! Het is heel normaal hoor, dat je er af en toe helemaal doorheen zit. Dat overkomt iedereen Dat mag en dat kan! Wat voor mij goed helpt is het accepteren dat ik een alles-is-kut-dag heb, zoals ik het dan noem En nadat ik geaccepteerd heb dat toch alles-al-kut-is, kan het alleen maar beter worden De rest hoort dan gewoon bij de a-i-k-d Doe eens gek. Ga met je zoon naar de speeltuin, zet hem op de grond en ga zelf heel hard schommelen. Echt, je knapt er van op (of ik ben gewoon een mafketel, dat kan ook ) En soms kan je zelf niet goed meer zien waar je nou de lol vandaan moet halen. Maar gelukkig zijn er een heleboel moeders die ieder een creatieve oplossing hebben bedacht voor een 'probleem'. En daar haal je de punten uit die jou aanspreken. En zo leer je van anderen, maar wel met jouw mogelijkheden. En de moeilijkste dag is de BESTE dag om te stoppen met roken! Als je het dan kan, kan je het altijd Succes!
Meid, elke moeder heeft volgens mij wel eens een dag waarop je het echt niet meer ziet zitten en de gedachtes die je noemt heb ik ook wel eens gehad hoor. Mijn oudste was een huilbaby, hij heeft de eerste 4 maanden alleen maar gehuild, ik zat er echt helemaal doorheen soms hoor, vroeg mij echt af waarom ik graag kinderen wilde. Nu weet ik dat het beter wordt, maar als je midden in zo'n fase zit dan is het wel heel vervelend! Mag ik vragen waar je woont of in welke provincie? Want als je om oppas verlegen zit of als je hulp nodig hebt wil ik je best een keer komen helpen hoor!
J. heeft gewoon tot 10 over 3 geslapen, echt zo lekker. Ik woon trouwens in Lelystad, maar oppas kan ik meestal wel regelen hoor. Alleen ben ik zelf een beetje koppig denk ik. M`n man is ondertussen ook thuis dus ga straks met hem ook even wat dingen op papier zetten. Wat we gaan proberen, hoe we het doen en wanneer. Dan kunnen we dat als houvast gebruiken als het even moeilijker word. We gaan echt ons best doen, en hopelijk kan ik snel vooruitgang komen melden. Ik hou jullie natuurlijk sowieso op de hoogte
Goedemorgen! Hoe is het uiteindelijk gegaan vannacht? Je berichten geven de indruk dat je er echt even helemaal doorheen zit. En dat snap ik! Je bent moe en zit met je handen in het haar. Ik denk dat de tip van logeren om even op te laden een hele goede is. Ik hoop dat je dit kunt regelen. Het geeft je de kans om even op te laden en een plan te bedenken. Kies echt één ding uit waaraan je wilt werken. Bedenk een plannetje met de tips die je hebt gehad: iets waar jij je goed bij voelt en waarvan je denkt dat het zal kunnen werken in jullie gezin. Schrijf het eventueel op, als steun op moeilijke momenten. Wat éé ding garandeer ik je: wat je ook probeert, de eerste keer gaa he niet werken. En de tweede dag waarschijnlijk ook nog niet. Een nieuwe aanpak heeft altijd even zijn tijd nodig om te werken. Soms wordt het de eerste dagen zelfs even alleen maar erger. (Daarom is het ook verstandig om eerst even zelf rust te nemen!) Reken er gewoon op dat je minstens de eerste vier dagen nog geen verbetering ziet. Na een week moet je toch gaan zien dat het makkelijker gaat. Als je na een week echt nog geen verschil ziet, dan heb je waarschijnlijk toch niet de aanpak gevonden die voor jullie zoontje werkt. (Of je bent niet consequent geweest. Maar probeer dat echt te voorkomen! Het is zo zonde om zo'n nieuwe aanpak niet consequent toe te passen, want dan kun je weer helemaal opnieuw beginnen.) Wat betreft verjaardag vieren e.d. Dat moet natuurlijk gewoon kunnen. Maaaar ik denk dat jullie nu een beetje op een 'crisispunt' aangekomen zijn. Jij zit er doorheen, je zoontje voelt dat aan. Jullie zijn allebei moe en niet op je best. Ik denk dat dat niet het beste moment is om ook nog eens een hoop visite in huis te hebben of een dagje weg te gaan ofzo. Ik geef je groot gelijk dat je je verjaardag hebt gevierd, want ik snap dat je dat niet wilt overslaan. Maar om de situatie nu te verbeteren, zou ik de tip willen geven om minstens een maand niks "druks" meer te doen. In die maand ga je dan aan het werk om je eerste probleem (slapen, eten, kies zelf maar uit) op te lossen. Pas als je het idee hebt dat dit goed gaat, kun je eventueel weer eens iets druks gaan doen. Houd er dan rekening mee, dat je misschien even ee terugslag ziet. (Hoeft niet, maar het kan.) Dat geeft niks, als je er tenminste rekening mee houdt. Het is dan makkelijker om even te zuchte en te bedenken "Dit had ik kunnen verwachten." Je kunt het dan makkelijker van je af laten glijden, een moeilijke dag of nacht 'overleven' en weer vol goede moed verder gaan. Veel succes de komende tijd. En echt, ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe belangrijk dit is; Bedenk een plan, houdt he consequent vol en doe dat minstens een week. Eerder ga je geen verbetering zien!