ja ik ben verbaasd, dat mag toch. En een schema heeft hij nooit gehad. Hij ligt nu weer op bed voor poging ? ben de tel kwijt
Ik heb het cb hier eerder over gebeld, toen kregen we te horen dat we hem gewoon moesten laten huilen. Nu zit ik weer te wachten op een telefoontje van hun, dus ben benieuwd of ze nu iets anders hebben. Maar hem 2 dagen zijn gang laten gaan? hoe bedoel je dat?
Ik bedoel, ga gewoon de strijd niet aan. Laat em maar van tafel gaan, met brood gooien etc. Ruim het op en laat het. Ik denk dat de lol er na een dag vanaf is. Ga dan grenzen stellen, dan komt het gedrag wrs wel terug, maar ben jij even opgeladen om het aan te gaan. Ik denk trouwens dat het advies van het cb terecht is. Jij moet gaan bepalen wanneer het bedtijd is. Niet hij. Laat em maar gillen. Ik ging dan vaak douchen, hoorde ik het even niet. Of de tuin in...
Tja, nu zal ik ongetwijfeld de hele meute over mij heen krijgen maar eerlijk gezegd twijfel ik een beetje aan deze zin van jou. Dit topic begon nl met het "probleem" dat je zoontje jullie leven bepaalt en dat hij niet kan/wil slapen op de tijden dat het jou uitkomt. Wat voor verwachtingen heb je van een 11 maand oude baby? Zijn doel in het leven is echt niet om jou te pesten. Ik raad je aan om te proberen je schema meer op hem af te stemmen, met name op de dagen dat je werkt. Anders blijf je voortdurend met een oververmoeid en overprikkeld kind zitten. Iemand raadt aan om niet op hem te reageren. Het doet mij zeer om zoiets te lezen. Probeer hem eens alleen maar positieve aandacht te geven. Lekker veel knuffelen, spelen, geborgenheid geven. Dat is toch veel beter dan hem alleen in zijn bedje te laten krijzen...of zie ik dat te simpel?
Het CB hier heeft een prachtig boekje, helaas helpt het niet bij ieder kind. Ik heb het ook geleend, maar ik heb dus geen cb-boekjes-kind. Is hij nu wel stil ts?
we hebben er gisteravond eerst niet aan toegegeven, maar hij raakt helemaal in paniek en daardoor zat zijn neusje helemaal dicht. Waardoor de paniek alleen nog maar groter werd
zoals ik eerder ook al heb gezegd blijft het bij hem niet bij huilen, hij raakt helemaal in paniek. Ik met mijn moederhart kan dat niet aanhoren hoor. Ik weet dat wij moeten bepalen, maar er is voor mij een keer een grens als ik hem hoor gillen
Sorry, maar als jij oprecht verbaasd bent over het feit dat je zoontje bekaf is nadat hij de avond/nacht ervoor urenlang volledig overstuur is geweest en pas om 1 uur 's nachts sliep...weet ik eerlijk gezegd niet meer wat ik jou kan adviseren.
Ik vraag me altijd af hoe het gaat als zo'n onrustig kindje bij iemand anders logeert... Mijn tips: - doe 'm eerst eens twee nachten uit logeren, dan kan je zelf even bijtanken. - routines invoeren: * eerst eten: 3 maaltijden op een dag op een 'vast' tijdstip (dat jou goed bevalt), maximaal 3 (gezonde) tussendoortjes. Wijk hier niet vanaf. * als dat goed (beter) gaat: dan slaapritme. Een kind van 11 maanden heeft 1-2 slaapjes nodig naast een goede nacht van 10-12 uur. Ochtend 45 min. Breng hem bij vermoeidheid (maar bij voorkeur rond een vast tijdstip) naar boven en leg hem wakker in bed. Loop wanneer nodig elke 5-10 minuten heen en weer. Pak hem niet op, stel hem gerust. middag circa 2 uur avond tussen 19:00 en 20:00 naar bed zelfde systeem. En volhouden.. lastig ik weet het. Stel je hier een week op in en dan zul je zien dat het echt al beter gaat. Slapen doe je in een volledig verduisterde kamer met een 'leeg' bed (een knuffeltje en een speentje maar geen stapels speelgoed) * als je eenmaal een routine hebt gevonden (en dat kan enige tijd duren zeker als het kind ouder is) dan ga je DAARNA 'm leren zelf te spelen. Duidelijk aangeven wat je van je kind verwacht, praat niet in termen als "over 5 minuten' want dat snapt je kindje toch niet. Probeer veel dingen samen te doen die je samen kunt doen (was vouwen bijvoorbeeld, dweilen) * Bied je kindje meerdere keren op een dag, uitgebreid uitdaging en entertainment aan! Koop de boekjes van Gina Ford en ik ga er wel vanuit dat alle medische oorzaken voor bepaald gedrag uitgesloten zijn.
Ik geef hem voldoende aandacht, knuffel tijden met hem en weet ik wat. En ik leg hem pas in bed als hij aangeeft moe te zijn. Hij is de halve ochtend al moe, maar gaat gewoon niet slapen. Dan doe ik toch wat jij zegt of niet dan. Waarom neem ik jou eigenlijk nog serieus
en ja hij is nu stil, maar ik durf me niet meer te bewegen. Wil me graag douchen maar durf het gewoon niet, wil niet dat hij weer wakker word.
Dat hadden wij ook bij Carmen, maar Carmen vind t júist fijn als er geluiden om haar heen zijn, dan slaapt ze het beste!
idd, dus het zal vast eraan liggen dat wij echt ruk-ouders zijn. Dat 2e kindje gaat er echt niet meer komen. Als ik dit al niet eens kan ben ik echt geen moeder te noemen.
Wij hebben ooit als advies gekregen om er gewoon 2 nachten naast te gaan slapen. Ik wilde dat toen niet, maar misschien werkt het voor jullie....
Dat is er 1 die bij ons ook goed werkt! In een uiterste geval gaan we samen op het grote bed liggen. Ik leg haar op haar zij met haar rug tegen mijn buik, zodat ze mijn ademhaling voelt. Ik leg mijn arm over haar heen en binnen een mum van tijd is zij zo ontspannen dat ze in slaap valt. Essentieel is dat jijzelf ook ontspannen bent. Even laten slapen en dan voorzichtig overleggen.
Dat zegt niemand dat maak je er zelf nu van. We proberen je allemaal met de beste adviezen te helpen en we hebben geen vooroordeel over je klaar. Iedereen komt wel eens op een punt waarbij ze op het einde van hun latijn zitten en het even niet meer weten.
als we hier een beetje geluid maken is hij snel weer wakker. Hij slaapt heel licht en word van de kleinste dingen wakker helaas. Zou het wel makkelijker maken