kwaad kan het niet denk ik, om iemand even mee te laten kijken die er verstand van heeft. Dus je kan altijd gaan en zijn/haar mening vragen. Ik denk wel dat het komende 2/3 maanden nog ontzettend kan verbeteren. Ik lees hier vaak - en heb zelf ook ervaren- dat ze rond deze leeftijd qua praten een ontzettende sprong kunnen doormaken. Onze oudste ook: Eerst zei iedereen 'goh ze is wel wat laat met praten he' en 3 maanden later 'goh, ze praat al wel goed, ze loopt wel voor wat dat betreft!' -uh uh?? Toen ze eenmaal sprak, kwamen er ook vrij snel lange nette zinnen uit. Conclusie: Doe waar jij je goed bij voelt, ik denk niet dat je iets verkeerd kan doen nu nog. Wachten is oke, even laten checken bij een logopedist is ook niet verkeerd. Ik vind het ook weleens fijn als er iemand met verstand van zaken meekijkt...
Onze jongste sprak met 2 ook nagenoeg niet en was erg gefrustreerd hierdoor! Huilen, gooien, smijten, slaan, zichzelf pijn doen. Het was verschrikkelijk! Hij is toen doorgestuurd naar het audiologisch centrum. Daar is hij getest op gehoor en spraak. Zijn gehoor was goed, spraak beneden niveau. Ivm zijn frustraties werd er voor gekozen om logopedie te volgen. Als hij niet gefrustreerd was, dan had ik gewacht, maar hij moest echt geholpen worden. Na 2 keer logopedie hadden we al een blij en begrepen manneke. We ondersteunen hem met gebarentaal op advies van de logopediste. Het gaat heel erg goed! Geen boze buien meer, geen gefrustreerd mannetje, maar een blije tevreden peuter met een eigen wil! Bij Jason was het gewoon zielig voor hemzelf dat hij niet duidelijk kon maken wat er was, wat hij wilde en bedoelde, daarom is logopedie voor hem een oplossing.