Zoontje (bijna 6) nog steeds niet fietsen

Onze kinderen (5,4 jaar) kunnen technisch wel losfietsen, maar ze durven het nog steeds alleen als één van ons ernaast loopt/rent. Ze zijn nog te onzeker om helemaal zelf los te gaan.

Hier is het voor een deel angst om te vallen [en dan ook het enige waarvoor ze bang zijn, verder zijn het behoorlijke motorische waaghalsen], bij mijn dochter moet ik haar schouder met 1 vinger aanraken als ze fietst. Dat is genoeg, zonder begint ze meteen te wankelen.

Daarnaast moet ik eerlijk zeggen dat we ook niet heel vaak kunnen oefenen. Ik kan niet ergens heen op de fiets met 3 kinderen die alle drie 1-op-1 begeleiding willen bij het fietsen.
Dus blijft het hier nog steeds bij 1x per week oefenen in de wijk/speeltuin.

Wij hebben advies gekregen om ze de veiligheid te bieden zolang ze die nodig hebben. Op het moment dat er zelfvertrouwen komt gaan de kinderen meestal vanzelf helemaal losfietsen.
Tenzij er iets motorisch aan de hand is natuurlijk.

 

Leerkracht van groep 2 heeft bij de fysio op school aan de bel getrokken. School werkt samen met een fysio hier, die erbij geroepen kan worden als de leerkracht dingen opvallen. Is uiteraard even overlegd met ons, of dit OK was, maar de juf vond haar motoriek dus wat bijzonder en opperde om dat eens te laten beoordelen door de fysio.
Die moest dan wel even verwijzing huisarts vervolgens hebben, maar was geen punt
Maar denk dat je ook zo wel naar de huisarts kunt gaan en kunt overleggen of een onderzoek door fysio eens handig is dan.

Wij hadden zelf ook wel gezien dat haar motoriek anders was dan bij andere kinderen, maar aangezien we zelf beiden als kind ook nogal houten klaasen waren, hadden we nog niet bedacht dat er wat mee zou kunnen/moeten. Maar ze gaat nu dus wel goed vooruit, met de oefeningen van de fysio.
Met traplopen bijvoorbeeld, pak ik haar in haar taille beet, en dan durft ze wel normaal de trap op te lopen. Ik geef geen steun, 't is enkel dat ik mijn handen daar neerleg en dat ze die voelt, maar op die manier is ze toch beter in staat haar balans te houden en kan ze daar dus mee oefenen

 

Ging hier zo.

Met zoon ben ik op de stoep gaan zitten met de buurvrouw.
Hij fietste zo weg. Ik mocht niet helpen. dat was hier de oplossing hij was vier en half.

Dochter een maand geleden wilde ze er niet eens over na denken zonder zijwielen. Maar er fietsen kinderen al naar school. En zij wilde dat ook ik zeg ja maar dan moet je wel zonder wielen.

Ook zij fietste zo weg toen de zij wielen er af waren. Hier was het om mee te fietsen naar school de aanzet.


Klein fietsje wil ook helpen kunnen ze gelijk met de voeten op de grond fietst iets zwaarder maar beetje wiebelen voeten meteen goed.

 

Tsja, ik zou toch ook die loopfiets weer opgraven. Bij ons was het een combi van de loopfiets en de skelter. Op de skelter heeft hij leren trappen en op de loopfiets leren balans houden. Voor zijn derde fietste hij zo weg, zonder zijwieltjes. Het mooiste zou zijn dat hij met wat andere kinderen met de loopfiets kon gaan fietsen. Dit stimuleert hem misschien wel zo en hierdoor krijgt hij er mss ook meer plezier in. Wij hebben de luxe dat we genoeg ruimte hebben (wonen buitenaf) dat de kinderen, soms samen met hun nichtjes kunnen gaan fietsen zonder echt op de weg te komen. Ze gaan dan het liefst de bultjes af. Zelfs onze jongste doet sinds zijn tweede verjaardag al dapper mee.

Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Misschien moet een keer iemand anders (een opa/oma/tante/oom) waar hij een goede band mee heeft, met hem gaan oefenen en dat zou ik in het begin echt eerst nog op de loopfiets doen, eerst maar eens leren balans houden, dat trappen komt later wel.

 

Oh, en dan ook niet in de trant van oefenen met fietsen, maar kom, we gaan met de fiets naar de speeltuin.

 

Mijn dochter moet er ook niets van hebben, nu zit ze er sinds een paar weken op, met zijwieltjes, en heeft ze er redelijke lol in.
Ze is alleen geen fanatieke fietser, en ja ze koopt later inderdaad ook een auto, een roze btw, dus waarom zou je je druk maken? (zegt zij dan he :S)

 

Lijkt een beetje op mij vroeger.... Ik durfde echt niet. Toen er weer op gekregen en kort daarna heeft mijn vader ze hoger gezet.
Toen raakten ze de grond niet meer maar dat had ik niet door.
En met een week fietste ik toch zonder zijwieltjes.

 

Ik zou geen halszaak maken van het fietsen maar omdat hij ook op andere vlakken motorisch niet zo handig lijkt zou ik inderdaad wel eens langs de fysiotherapeut of bijvoorbeeld osteopaat gaan. Zou toch heel prettig zijn voor je kind in zijn verdere leven als hij prettig kan bewegen. Bijvoorbeeld bij gym. Misschien helpt het.
Mijn dochter is ook wat onhandig. Ze doet alles wel wat past bij haar leeftijd maar struikelt veel een vangt zich niet goed op. Met haar gaan we woensdag voor het eerst naar een therapeut om te kijken of dat iets kan verbeteren. Zo niet, geen ramp. Maar lukt dat wel dan is dat mooi meegenomen.

 

Mijn zoontje is 5 jaar en heeft gisteren voor het eerst zonder zijwieltjes gefietst ik dacht ook dat gaat nog wel even duren.
Hij moest er ook niks van hebben.
Hij heeft toen hij 4 werd een fiets van opa en oma gekregen.
Het heeft echt wel een half jaar geduurd voordat hij er op durfde.
Hij heeft ook fysio omdat hij motorisch wat achter loopt en gaat nu duidelijk vooruit.
Hij is nu bij de fysio met de grove motoriek bezig, dus ook met evenwicht en ik merkte dat hij op zijn fiets met zijwieltjes steeds beter in evenwicht ging fietsen, dus gisteren de zijwieltjes er af gehaald en na een paar keer fietste hij zo weg hij schrok er zelf van haha.
Hij is ook best bang aangelegd, dus we moeten wel genoeg blijven oefenen.

De school had fysio aangeraden, omdat ze het met werkjes maken ook merkten dat hij moeite met dingen had(knippen, pen greep)dus toen zelf een afspraak gemaakt.

 

Hier was onze oudste ook bij 6 toen ze zonder zijwieltjes fietste ..
Onze middelste was nog geen 3 ..
de jongste nu 2.5 fiets nog nergens op

wat ik wel aan verschil merk de oudste had zoiezo geen loopfiets gehad
de middelste reed er al heel vlot mee weg 1.5-2 jaar
de jongste komt op de loopfiets ook nog niet weg

 

Hier nog zo'n eigenwijs manneke die niet wil fietsen. Met zijwieltjes eraan vind hij doodeng. Dat wiebelt veel te veel. Dus hebben we ze eraf gehaald, maar niet ist dus helemaal spannend. Steppen doet hij wel, zo snel dat ik het doodeng vind haha.

Zijn broertje fietst wel, al langer ook, en daarmee proberen we hem een beetje over te halen... maar dat werkt dus niet. Meneer trapt er niet in! Dus laten we het maar weer even rusten. Hij hoeft voor mij niet te fietsen, we zien het vanzelf wel. Pushen heeft bij deze meneer echt geen zin.