mijn zoontje vond de loopfiets ook echt helemaal niks, hij vond dat al doodeng! echt lastig zo hoor... maar heb nu zoiets van, mijn man haalt de trappers van zijn fiets ( zodat hij nu een loopfiets heeft) en mocht dit ook nog niet werken wil ik toch ook wel eens bij de fysio gaan kijken, want ik weet het gewoon echt niet meer... en het is geen groot drama ofzo, maar ik wil ook niet dat hij dalijk gepest gaat worden omdat hij als enige in de klas niet kan fietsen
Ja de juf kwam er zelf mee. Eerst hebben ze de fijne motoriek aangepakt. Hoe hij goed de stift/potlood vast moest houden, netjes kleuren, knippen. Nu dus de grove motoriek. Hinkelen, springen met 2 benen tegelijk, evenwicht bewaren, trap lopen zonder leuning vast te houden. Dit doen ze spelenderwijs echt heel leuk.
Mijn dochter is nog een stuk jonger, pas 2,5. Ze doet wel de dingen die bij haar leeftijd horen en meestal gaat het het goed omdat ze voorzichtig is. Maar ze struikelt bijvoorbeeld vaak en bezet zich dan flink. Vooral haar mond. Die bezeert ze vaak zo dat het bloedt, tanden loszitten en eten pijn doet. Twee voortanden zijn al afgebroken. .. met mijn zoon ben ik bij een osteopaat geweest omdat hij veel huilde. Heeft goedgeholpen. Toen las ik over kiss en daarin herken ik veel van mijn dochter. Vandaar dat ik haar daarmee naartoe neem deze week. Fysiotherapie kan ook, maar de osteopaat lijkt me voor haar beter nu.
grappig! kan ik idd ook nog proberen! het is leuk om te zien dat iedereen zo zijn manier heeft! ook jij bedankt voor de tip!!
@Kanshebber: laat je ook even doorverwijzen naar KNO. Veel vallen heeft zeer regelmatig met de oren te maken!
@rozemarijke: bedankt voor de tip, dat wist ik niet! Haar evenwicht is niet denderend. Alleen heeft ze nog nooit oorontsteking of klachten aan de oren gehad. Zou het dan toch daardoor kunnen komen? Heb ook wel aan haar ogen gedacht maar ze lijkt prima te kunnen zien.
Ik wilde ook niet fietsen maar mijn ouders hebben me erop gedwongen. Ik weet nog precies dat ik keihard huilde en schreeuwde dat ik niet wilde maar kreeg gewoon een zet en moest wel.... Toen ik eenmaal fietste ging het goed en dat voelde toch wel goed dus vanaf toen kon ik fietsen.
Hier dochter ( toen 4 jaar ) ook leren fietsen met de sjaal onder de oksels. Dochter wilde wel, maar durfde ook niet... was ook bang om te vallen. Haar toch onder lichte dwang op de fiets laten oefenen. De fiets hadden we in de auto gestopt en naar plein gebracht waar we gingen oefenen. Iedere keer wat langer.. tot op het moment ( na 3 x ongeveer 30 minuten oefenen met lichte dwang ) en ze kon op de fiets terug mee naar huis! Trots! Dag later zei ze; weet je nog... toen ik het niet durfde?? Blij dat ik het toen zo aangepakt heb. Ik wist nl zeker dat ze het wel kon, en dat ze dat zetje nodig had. Succes