Tijdens schoonmaken kwam me zoontje steeds badkamer in en zei zeker 10 keer nee want is levensgevaarlijk chloor en messen in de vaatwas . Ik probeer zoveel mogelijk naar te kijken.nu was ik aan het schoonmaken en deed deur bijna dicht Gelukkig Niet helemaal. Hoorde hard gehuil ik in paniek en me hart die ging tekeer! Mijn vriend kwam kijken die was natuurlijk ook geschrokken. Hij huilde niet zo erg toen ik hem pakte en doet nu alsof niks is en is weer blij. Naar dokter mee want is niet dik en huilt ook niet. Ow ik voel me zo,n slechte moeder
helaas kun je zoiets niet altijd voorkomen. zo is de mijne eens van de trap gekukeld. ongelukjes gebeuren en gelukkig heeft ie er niets aan over gehouden. we hebben hier altijd een theedoek of een schuimstop tussen de deur, dat scheelt vaak ook gezien mijn tante hier altijd alle deuren dicht wil hebben
Hier gebeuren zulke dingen regelmatig. Lompe moeder en lomp kind staat gelijk aan ongelukjes. Ik lach er meestal maar om en geef m een dikke knuffel en dan zijn we de allerbeste maatjes weer.
Oh erg he? Had ik pas ook. Er hing bij gebrek aan droogruimte iets te drogen aan de deurklink, ik wil de deur dicht doen (zoontje wilde perse in de 'waskamer', mocht niet want hij haalt alles van mijn droogrekje dus die stond wat te jengelen), maar die gaat niet helemaal dicht en denk dat die trui er tussen zit. Dus even rechtgetrokken en weer die deur dicht proberen te doen, toen werd het jengelen dus huilen, ik kijk naast me, zitten zijn vingertjes tussen de deur aan de kant van de scharnieren.... Ik voelde me zo rot, ik kon wel janken Gelukkig niks ernstigs, maar toch, bah
Ja erg he. Hier heletijd schuldig gevoelt . Maar me moeder zei he hebt het niet expres gedaan kan gebeuren