Ik bedoel daarmee: hij kan niet overweg met een broodkorst, een soepstengel, een rijstwafel of een koekje. Hij stopt namelijk het zo mogelijk in 1 geheel in zijn mond en begint eraan te zuigen zoals aan de flessenspeen. Gevolg is dat het betreffende eten achter in zijn keel vliegt en hij 'er ongeveer in stikt'. Ik durf het dus niet meer te geven. Hij kan verder heerlijk kleine stukjes brood zonder korst eten en fruit en groente (gepureerd nog) gaat prima. Stukken peer, appel, banaan wil ik nu groter gaan aanbieden maar ook hiermee ben ik bang dat hij eraan gaat zuigen en het dus achter zijn keel in vliegt. Hoe kan ik hem hierbij helpen, zodat ik hem wel een stuk van een of ander voedingsmiddel kan geven?
Hoi, Misschien kan je proberen om door het gepureerde fruit kleine stukjes te gaan doen. In het begin nog heel klein en wanneer dit goedgaat langzaam verder uitbreiden. Fijn dat kleine stukjes brood al goed gaat. Groeten Angelique