Hoi dames! Wie heeft er misschien de tip voor ons probleem? Mijn zoon, bijna 7, is vrij angstig aangelegd met sommige dingen. Afgelopen zomer is het eindelijk gelukt om hem over zijn fietsen zonder zijwielen angst heen te helpen en fietste hij eigenlijk binnen een paar uurtjes zelfstandig. Maar helaas gaat het fietsen niet verder dan het basketbalveld waar hij het geleerd heeft. We hebben in de afgelopen maanden dit meerdere malen geprobeerd op te pakken. Maar continu zet meneer de boel op stelten en slaat zijn gedrag helemaal om. Na even een korte break moeten we er toch echt weer mee beginnen. Zoon is echt te groot en te zwaar aan het worden voor achterop. Zeker ook nu mijn babybuik steeds groter wordt en het fietsen mij ook steeds meer energie kost. Ik wil hem zo graag helpen zodat we gewoon beide op onze eigen fiets naar school kunnen fietsen. Wie o wie heeft de tip voor ons om door deze fietsangst heen te komen? Hoe pakken we dit aan?
Heb je een idee waar de angst vandaan komt? Angst is vaak toch wel kopieergedrag van een of beide ouders. Kijk eens naar jezelf of naar je man, of jullie misschien zelf tijdens het fietsen heel erg zeggen; pas op voor dit, kijk uit voor dat? In dat geval zou ik dat als eerste proberen aan te pakken. En praat ook eens met hem waar hij precies bang voor is met betrekking tot het fietsen
Wij hebben een aanhangfiets. Ideaal, zo fietsen ze toch zelfstandig mee, leert hij toch wat meer zelf te doen, maar het is nog wel veilig dicht bij jou. Ze kosten heel weinig tweedehands, en je hebt geen groot kind meer achterop zitten. Dochter heeft tot ruim 6 jaar nog wel op de aanhangfiets gezeten naar school toe, omdat ik die weg best eng vind, en ze fietste gewoon nog niet zo hard zonder versnellingen, dus was op die fiets handiger. Het is misschien een mooie tussenoplossing?
Het lijkt me geen kopieergedrag. Ik "race" overal tussendoor(wel veilig hoor hahaha) Als ik hem er naar vraag komen er reacties als "het fietspad is te smal", "er zijn te veel bochten" "ik kan niet goed wegfietsen" "ik kan niet recht fietsen". En die laatste 2 vind ik onzin(zeg ik niet zo tegen hem hoor) want op het plein heeft hij daar ook geen moeite mee.
Is misschien een oplossing ook. Zal er eens naar kijken. Zoon is namelijk behoorlijk lang voor zijn leeftijd dus met zijn lengte moet het wel te doen zijn ook
Zo'n aanhangfiets zie ik niet zo zitten denk ik. Ben ik continu dat ding aan het af en aankoppelen En heb tussen op school af zetten en op m'n werk aankomen al erg krap de rijd. Niet de meest ideale oplossing denk ik.
Heb je in de omgeving geen fijnere omgeving om te oefenen. Een achteraf weg, een park, wij hebben in een andere wijk een heel mooi lang rood fietspad. Kon hij rustig oefenen met de wegbepaling. Kan hij wel goed zien? Als zijn ogen niet goed zijn mis je dingen en snap ik ook de angst.
Je zou op het plein een baan kunnen tekenen bij wijze van fietspad en hem daar doorheen laten fietsen. Of korte stukjes op straat.
Bedankt allemaal nog voor de goede tips. Ik weet niet wat er gebeurt is maar meneer fietst naar school! Helemaal blij is hij en mama super trots natuurlijk.