Zoontje heeft iets meegenomen van school

Geen ervaringen hiermee.
Maar... de tweede optie vindt ik echt het meest slechte voorbeeld . Dat is een beetje 'stiekem' doen over iets wat niet juist is. Eerlijkheid duurt het langst en zo leert hij natuurlijk niets.

Ik zou hem eerst rustig vragen hoe hij aan de poppetjes komt, geef hem de kans om zijn 'fout' te vertellen. Zo kan jij uitleggen dat dat niet de bedoeling is etc. En dan de poppetjes aan de juf geven (als ze daar vandaan komen) en excuus door hem laten aanbieden aan de juf (of wie de eigenaar ook is).

 

Zijn ze van school of van een ander kindje?
Ik zou het aan de juf terug laten geven en hem ook sorry laten zeggen. Als het van een ander kindje is dan kan hij het evt samen met de juf of samen met jou teruggeven aan dat kindje en sorry zeggen.

Ik zou het niet zonder iets te zeggen terug laten leggen. Voor mijn gevoel heeft het gedrag dan geen consequenties en komt hij er erg licht vanaf.

 

Ik heb het regelmatig mee gemaakt op mijn werk (werkte op een BSO)
Zou de straks of de volgende dag je zoontje ze persoonlijk aan de juf terug laten geven (er bij blijven, anders heb je de kans dat hij dat helemaal niet doet) en sorry laten zeggen.

De tweede optie vind ik persoonlijk geen optie. Wat leer je je kindje dan?

Plus, het komt wel vaker voor hoor. Het is niet netjes, maar zo erg is het ook weer niet? Hij moet er alleen wel van leren.

 

Ik zie het in de kleuterklas van mijn zoontje ook wel gebeuren.. Daar hebben ze nu de afspraak dat als je iemand iets wil geven, je dat moet overleggen met de juf. En dat spullen van school van school zijn. In beide gevallen moet je het teruggeven en excuses maken ( bij juf of het andere kindje).

je zoontje probeerde iets uit, iets dat niet mag, dan zou ik het niet zomaar terugleggen. Gewoon een kans om een les te leren? Zo zwaar zal juf het vast ook niet opnemen, als hij zijn excusus aanbied..

 

Ik zou hem ook uitleggen waarom het niet mag.. Waarschijnlijk wilde hij het gewoon heel graag hebben maar wist hij in zijn achterhoofd vast wel dat het niet mocht.. Ik zag het bij mijn kleuters ook wel eens dat ze iets wilden meenemen en heb toen een keer over stelen met ze gepraat.

 

Het doet me denken aan Tip de Muis - daar is ook zo'n verhaaltje dat hij een speelgoedje stiekem meeneemt - maar dan van z'n vriendje....
En dan wordt ook gelijk het principe van 'lenen' uitgelegd en het verschil met stiekem pakken of netjes vragen en lenen.

Maar ik sluit me aan bij de rest...

 

Mijn dochter heeft een keer kraaltjes uit de kralendoos meegenomen. Gebeurd volgens de juf bij bijna ieder kind wel een keer. Ik heb heb haar zelf terug laten geven aan de juf en sorry laten zeggen

 

mijn dochter had eens een boekje uit de winkel meegenomen, die liggen ook zo voor het grijpen bij de kassa. ze liep er zo mee de winkel uit, ze wist wel dat het niet mocht maar dat kon haar even niets schelen blijkbaar.
ik ben direct teruggegaan en heb het haar bij de servicebalie zelf terug laten brengen, met tegenzin vanuit haar natuurlijk. ze heeft sorry moeten zeggen.
het enige wat mij toen niet zinde was de reactie van de mevrouw in de winkel. die wilde haar vervolgens snoep geven omdat ze zoooo schattig was ... dat heb ik natuurlijk niet toegestaan. wordt tie helemaal mooi haha je pikt iets, dan moet je het terugbrengen omdat dat stout is en dan wordt je beloond. misschien een beetje streng maar mijn dochter kennende pakt ze dan volgende keer iets en brengt het gelijk naar de kassa met een sorry omdat ze dan een snoepje krijgt haha

 

@mariska: zo heb ik ooit dochter een snoepje laten betalen dat ze uit zo'n bak schepsnoep had gepakt.
Nou toen kreeg ze dus wel ook van de mevrouw van de winkel op d'r kop hoor
Die zag het gebeurenl.. Maar zag ook dat ik het ook had gezien..dus eerst heb ik d'r op d'r kop gegeven... En d'r met 5ct naar de winkeljuf gestuurd.

Die heeft nog eens uitgelegd dat dat dus echt niet mag... Maar dat het wel goed is dat ze het snoepjealsnog kwam betalen.
"Maar nou nooit meer doen he!"

Geen enorm drama.. MAar het heeft wel indruk gemaakt want ze heeft het nooit meer gedaan.

 

Besef me nu ineens dat wij laatst trouwens zoiets hadden met een klasgenootje en toen ben ik wel heel boos geworden.

Ik moest even brood halen.. Kinderen mee.. Niks aan de hand.
Allebei een mini-croissant gehad van de bakker...
Maar ik vond al dat ze zo stil waren.. Beetje samen grinniken maar tegelijkertijd... Had ik dat onbestemde gevoel dat er achter mijn rug iets werd uitgevreten.

Toen ze onderweg continu dikke lol hadden samen en ik niet mocht weten waarom werd dat gevoel natuurlijk niet minder.

Wat bleek... Toen ik de slaapkamer binnenkwam later omdat het alweer zo vreemd stil is... (En mijn onderbuikgevoel dus wederom opspeelde) bleek dat ze allebei een hele stapel plastic lepeltjes en foldertjes hadden meegenomen.

Werd nog snel onder het dekbed gestopt en toen ik er naar vroeg zei het klasgenootje glashard dat ze niks had.
Dochterlief toverde wel meteen de folder te voorschijn...
Maar klasgenootje bleef bij hoog en bij laag beweren dat ze niks had.
Pas toen ik vroeg of ze even het dekbed wilde optillen dan... Tja toen kon ze niet anders.

En natuurlijk... Het was gratis... Maar die folders en lepels zijn toch niet voor kleuters bedoeld maar voor klanten.
En dat hele stiekeme gedoe erbij... Ik was heel erg boos.
Heb ze ook onwijs op hun donder gegeven.

Toen ze een half uur later samen op mijn bed aan het springen waren.... Was dat wel de druppel. Beide dames weten dondersgoed dat ze enkel op Anne d'r kamer mogen spelen en dat er niet op de bedden gesprongen wordt. (Meisje speelde hier vaker dus die wist dat ook best. Ze zoekt altijd grenzen op... Als ik zeg dat iets niet mag kun je er geld op zetten dat ze het 2 minuten later nog een keer doet. E dan ook precies zo dat ze weet dat je het ziet. Mateloos irritant en kan me niet voorstellen dat ze dat thuis ook kan doen bij haar ouders)

Dus uiteindelijk hebben ze samen voor straf een tijd op de bank gezeten en heb ik later de tv aangezet omdat ze niet meer boven mochten spelen van mij.
En dat meisje hoeft ook echt voorlopig hier niet te komen spelen.

Wat zouden jullie in die situatie gedaan hebben?

 

Mee eens.

 

Bijna hetzelfde, maar de speelafspraak zou meteen voorbij zijn. Ik zou dan niet het meisje minder laten komen, maar wel haar op dat moment meteen naar huis brengen.

 

@saskia78

kijk, zo had de mevrouw van de winkel inderdaad moeten reageren naar mijn idee. nee, ze deed poeslief en aardig en dan nog een snoepje als beloning. gekkigheid.

dat verhaal wat je verteld is heeeeel bekend vooral het bedspringen idee. heb ik hier met een iets ouder neefje. hij weet heel goed dat ze niet in mijn slaapkamer mogen spelen. heel simpel omdat dat de grote mensen kamer is en niet voor kinderen. wil zelf ook nog wel wat hebben voor mezelf haha
en dan stiekem toch gaan, op zijn kop krijgen en het nog eens doen, even stiekem op bed springen. nog eens op zijn kop. en het dan weeeeer doen. had ik iets van ze afgepakt en in mijn kamer gelegd en het gewoon weer pakken uit mijn kamer.

toen ben ik inderdaad ook boos geworden. heb ze allebei naar beneden gehaald, streng toegesproken en mijn dochter weer naar boven laten gaan om in haar kamer te spelen. deze keer had zij namelijk niks gedaan. heel oneerlijk volgens hem natuurlijk. hij heeft op de bank gezeten en heel gezellig een heel saai grote mensen progamma op tv en mogen kijken hoe ik kook terwijl hij mijn dochter heerlijk hoorde spelen boven. hij heeft het nooit meer gedaan sindsdien.

ik begrijp het wel hoor, juist bij een ander thuis wil je even checken hoe ver je kan gaan natuurlijk. meestal kan je daar toch wat verder gaan dan thuis. bij vriendjes, vriendinnetjes en familie laat ik ook altijd wel even weten dat dan ook voor iedereen dezelfde regels gelden en ook vriendjes en vriendinnetjes kunnen van mij gewoon een time out krijgen. mijn huis, mijn regels. simpel.

helemaal terecht hoe je het hebt aangepakt, naar mijn idee. maar misschien kun je haar binnenkort nog wel een kansje geven om te laten zien dat ze zich wel kan gedragen.

 

Mja dat ging niet...

Althans.. Als ik echt had gewild wel.. Maar dan had ik d'r lopend weg moeten brengen... En was ze net zo laat thuis geweest als dat ze had gewacht op d'r vader die uit z'n werk haar op zou halen.

(En dan had ik dus enorm laat gegeten en dergelijke.. Want ik moet nog terug lopen en daarna koken ook natuurlijk. En ze woont hier niet heel dichtbij)

 

@mariska: tja maar het was letterlijk elke keer raak...
Ik stond ook vaak aan de trap te luisteren of er niet weer wat werd uitgehaald.
(En dat heb ik met weinig andere kinderen.. Dochterlief weet prima wat wel en niet mag en laat zich daar normaal ook niet zo in mee slepen. )

 

ja, in dat geval heeft ze inderdaad haar kans wel gehad en voor nu even verspeeld

 

Leuk voorbeeld over zo'n snoepje pakken uit die bakken bij het Kruidvat bijvoorbeeld ja... Ik zeg altijd tegen mijn kids dat het niet mag en hou ze als het kan ook bij die bakken weg. Op een dag zagen ze een oudere nette mevrouw ook zo'n snoepje pakken en in haar mond stoppen. We hebben dat mens echt met zijn allen verbaasd aan staan kijken...ik was zo met stomheid geslagen dat ik niet eens wat gezegd heb tegen haar. Wel later tegen mijn kids dat ze dat dus ook niet mocht doen en een hele stoute mevrouw was... Daar ging mijn opvoeding bijna dus...

 

@syl: mijn dochter zou zeggen: mama! Dat mag toch niet!