Daarmee heeft ze toch niet de kat weg die wel uithaalt? Echt als het mijn tuin was en een kat pakte mijn kind dan lanceerde de kat echt de tuin door hoor
De dierenambulance vind ik persoonlijk niet echt een top idee én volgens mij zijn ze er ook niet om dit soort situaties op te lossen. Ik zou toch nog een rondje maken door de buurt, misschien een iets groter rondje om te kijken van wie de kat is. Hoe je katten uit je tuin moet weren zou ik zo niet weten eigenlijk. Misschien niet aanhalen en geen aandacht geven? Zeker bij de kat die vooral op mensen is gericht? Ik heb zelf ook een kat die eigenlijk van niets onder de indruk is, die moet ik dus ook wat vaker met mijn voet een duwtje geven om te zorgen dat hij aan de kant/weg gaat.
Naast dat ik katten echt helemaal niks vind en ook echt boos zou zijn als zo'n beest uithaalt naar mijn kind, vind ik termen als 'kinderen aanvallen' of 'kinderen belagen' wel vreselijk overdreven hoor Ik zou het hem gewoon zo onaangenaam mogelijk maken in jullie tuin. Aaien en aandacht geven zou ik uit m'n hoofd laten, dan blijven ze juist terugkomen.
Het lastige is natuurlijk dat TS zelf ook een kat heeft, dus dingen die zouden kunnen helpen om de katten weg te houden, zijn voor haar eigen kat ook vervelend.. Maar wat ik hier lees over katten die dan door de lucht zouden vliegen e.d., daar schrik ik toch wel erg van hoor.. Zou inderdaad ook de katten helemaal niet meer aaien, dan komen ze denk ik juist terug..
Je zou foto's kunnen maken van de katten, affiches ophangen met de vraag van wie de kat is en je laten bellen. Wel vervelend hoor, lukt het de kinderen zolang er niets verandert om bij de katten uit de buurt te blijven? Met een bezem de bal naar zich toe halen bijv. Dan hoeft die kat zich niet bedreigt te voelen en jullie kinderen niet. Het kan namelijk ook zijn dat zo'n kat ergens anders altijd een flinke tik krijgt en het vertrouwen in de mens weer moet opbouwen. Succes.
Dus dan zou t zoontje van ts zich moeten aanpassen aan een kat wat niet van hun is... Nou mooi niet dat dat hier zou gebeuren! Ik zou beest lokken en idd naar de da brengen of t sieraden met de boodschap erbij dat ze hun kat maar bijzich moeten houden
Haha, ik zie het al voor me. Maar een tuinslang ofzo op die kat richten, dan is hij echt wel zo foetsie, heeft je eigen kat ook geen last van. Al weet ik niet of ze zo weg blijven.
Dank jullie wel voor het mee denken! Ik heb het dierenasiel gebeld om te overleggen en zij vonden het vangen van de katten en naar hun toe brengen (ook) geen goed idee. Hun grootste bezwaar - en ook mijn puntje van twijfel - is dat ik poes en baas van elkaar scheid en als de baasjes op een of andere manier de gang naar het dierenasiel niet kennen, er straks twee katten die in principe een huisje hebben onnodig in het dierenasiel zitten te wachten op hun onwetende baasjes. Met al het verdriet vandien. En dat is absoluut niet mijn bedoeling. Ik wil geen verdriet veroorzaken, ik wil in contact komen met de eigenaren van de katten om te kijken of er een oplossing is. Daarnaast wilde het dierenasiel zich niet mengen "in deze problematiek ", dus zij gaan niet zeggen: "uw poes hier naar toe gebracht omdat deze wat overlast bezorgde bij de buren, maar u kunt haar bellen"... En dat laatste is nu juist wel de bedoeling, anders schiet deze actie zijn doel voorbij. Als ik de katten wegbreng en de katten door hun baasjes weer worden opgehaald en de volgende dag weer door mijn tuintje struinen zonder dat de eigenaar de reden weet van deze 'deportatie van zijn of haar poezenbeest'. Doel van het wegbrengen is om in contact te komen met de eigenaren, dus als het dierenasiel -op zich begrijpelijk - niet wil meewerken, dan gaat actie over. Om een antwoord te geven op de opmerking van Knap "stel je voor dat jouw kat naar het asiel wordt gebracht, wat ik ervan zou vinden". Niet leuk, zeker omdat er aan dit tijdelijk verblijf in het asiel kosten zitten. Maar als het de enige manier is om met mij in contact te komen, zou ik er persoonlijk wel begrip voor hebben. Mijn kat, mijn verantwoordelijkheid. Maar ik vind het idee van Miron ook wel een goede. Even twee bandjes kopen met een kokertje en daar een briefje in. Buurt nog eens rond om te vragen heeft volgens mij niet zoveel zin. Van die rode kat, die hier vanaf dag 1 dat wij hier 4 jaar geleden zijn komen wonen, het leven van onze kat zuur maakt, weet ik zeker dat hij ergens dichtbij woont. Ik heb al verschillende keren mensen aangesproken waarvan ik dacht dat zij de eigenaar waren. Maar geen van deze personen was zijn baasje: ze kenden de kat wel, maar wisten ook niet waar hij thuis hoort. Die zwarte kat is een nieuwkomer in de buurt, waarvan ik vermoed dat hij ergens in de grote woonwijk aan de overkant van de weg woont. Ik zie hem ten minste wel eens die kant op gaan. Die zwarte (de krabbert van vanochtend) is dus heel vrijpostig, die wandelt echt zonder enige schroom hier het huis binnen, alsof hij hier al jaren woont (en nee onze vorige bewoners hadden geen kat). Het beestje is gewoon echt heel vrij. Een paar weken geleden zat ik aan de keukentafel te werken toen ik plotseling wat harigs langs mijn benen voelde strijken. Mijn hart sloeg over en ik dacht: "poes! na al die jaren! ineens deze blijk van genegenheid". Dus ik doe mijn hand onder de tafel om te aaien... 'knauw' (niet hard maar een duidelijk signaal dat hij de mate van genegenheid bepaald)! Ik kijk: en ja hoor 'the black cat'. En hij gaat op zijn dooie akkertje met zijn strijktocht. De zwarte overigens komt hier niet zo vaak. Soms een paar dagen achter elkaar, dan weken niet. Rooie Roderik zit hier serieus elke dag. Maar die laat zich dan weer betrekkelijk makkelijk verjagen met wat geschreeuw of geklap. Water houdt hij ook niet van... Alleen de boodschap dat hij niet welkom is in onze tuin is na ruim 3 jaar nog niet geland. De zwarte kat (we noemen vanaf nu Karel Krabbert of Sjakie Slagraag) is echt nergens van onder de indruk. We hebben een paar weken geleden helemaal nat gespoten, omdat hij zat te vechten met onze kat. Hij liep er geen stap harder door. Ik heb er met de buurman vol verbazing naar zitten kijken. Maar goed, tot zover heb ik de volgende opties: 1. toch nog een keer de buurt rond 2. briefjes op hangen Kindjes weten dat ze geen vreemde katten mogen aaien. En na de actie van vanochtend zal de drang om dit te doen wel flink zijn afgenomen. ... De bal waarmee mijn zoontje speelde was overigens een gewone voetbal, dus ik betwijfel dat Karel K. daar geïnteresseerd in was. Ik denk dat hij gewoon zijn persoonlijke space wilde verdedigen.
De kat een paar keer goed weg jagen. Hier kwam ook steeds een kat / poes, die blijkbaar onze kat leuk vond. Echter sproeide deze kat tegen onze tuinmeubels en onder onze overkapping. Beestje kwam dagelijks en meerdere keren per dag. Mijn vriend heeft hem een aantal keer uit de tuin gejaagd en sindsdien komt deze kat niet meer.
De tuinslang met waterdruk er op in je tuin leggen, zo heb ik de rotkat van de buren weg gekregen, als ik hem alleen al zag lopen ging de tuinslang erop! Duurd even maar dan heb je ook wat! Het kreng van de buren vloog mij aan toen ik alleen maar langs liep en hij op de schutting zat en omdat ik bang was dat hij het ook bij mijn dochter zou doen ben ik meteen actie gaan ondernemen. Succes!
Ik zou kijken of de beestjes geholpen zijn (het knokken is territoriaal gedrag) en dan de baasjes proberen te achterhalen. Grote kans dat ze een stuk rustiger en liever worden als de geholpen zijn. En als ze in je tuin komen gewoon wegjagen met een plantenspuit met water.
Ik neem aan dat je de kat bedoeld @Rannie: zover ik heb kunnen zien zijn het beide gecastreerde katers. Rode Roderik is er zeker eentje. Die zwarte - Karel K.- daarvan heb ik een zwaar vermoeden dat het een gecastreerde kater is, maar dat is dan een beetje type metrosexueel. Er hangt in ieder geval niks onder het staartje en tussen de poten. En het vinden van hun baasjes, daar zit nu juist de uitdaging.