Ohhhh ja 13maanden is iets anders. Mijn zijn wordt bijna 7jaar dus die krijgt dar al heel anders mee.
Mijn zoontje was 15 maanden toen ik de eerste echo kreeg. Helaas een MA en wij helemaal in tranen. Mijn zoontje moest ervan meehuilen . Hij was ook echt van slag. Echt spijt dat we dat gedaan hebben. Bij de volgende zwangerschappen hebben we oppas geregeld.
Dat is precies waarom ik het niet zou (willen) doen Zo wek je toch een trauma op voor z'n kind. Bah moet er zelf bijna van huilen als ik dit lees hahaha Arm manneke.
Dat het verdrietig en naar was voor dat knulletje op dat moment, lijkt me duidelijk. Maar een trauma is toch echt totaaaaaaaal wat anders hoor.... Daarbij: je kind mag best zien dat je verdriet hebt om dingen. Als je kind dat soort dingen nooit ziet, ontwikkelt het bepaalde dingen niet goed. De vraag is vooral hoe je daarmee omgaat: als jij op dat moment wel jouw kind kunt troosten, is het OK. Als jouw kind jou moet troosten, is het niet OK, (dat je kind jou troost is overigens weer normaal en gezond, het gaat om de balans en hoe jij erop reageert). 7 jaar zou ik idd ook niet meer doen, maar die kunnen op die leeftijd prima ook even alleen thuis spelen, als je geen oppas kunt vinden.
Onze zoon moet nog 7 worden (over 4maandjes) maar zou hem never nooit alleen thuis laten! Hij zit begin groep 3 en het is een "echte" jongen met vol streken Daarbij heeft hij epilepsie en laat hem dus nooit alleen!! Over dat verdriet ben ik met je eens. Maar op dat moment wilde ik niet getroost worden en liep ik als een zombie door het ziekenhuis. Ik was totaal verslagen en liep trouwens meteen de kamer uit terwijl mijn man nog van alles met die mevrouw aan het bespreken was. Er was alleen een vruchtzakje te zien bij mij en die stond dus wel op de foto. Dus ik vroeg snikkend of ik de foto mee mocht nemen waarop ze zei "nee we geven alleen echofoto's mee met een "intacte" zwangerschap" Zo van BAM weet jij het ook:x:x (bitch hahaha)
Tja, het ene kind is het andere niet natuurlijk. Epilepsie is uiteraard een hele grote nee om je kind alleen thuis te laten. Maar mijn stiefkids konden dat gewoon hoor, op die leeftijd Wat betreft verdriet laten zien: ik was bij de slechte echo's die we gehad hebben ook hardstikke verdrietig, maar heb wel de knop omgezet vanwege Thirza. Wel gehuild, maar ik handel dan wel in het besef dat ik een klein kind bij me heb waar ik zorg voor moet dragen en niet andersom. Als dat betekent dat ik mijn verdriet even uit moet stellen, dan zij dat zo... (ik bedoel dat trouwens niet veroordelend naar dat dat jou blijkbaar niet lukte hoor). Enneh, jemig, wat een ongelovelijke rotreactie! Heb je daar een klacht over ingediend? Dat kan toch niet!?!? Ik kon gewoon echofoto's meekrijgen hoor, dat is ook een stukje objectieve bevestiging die je nodig hebt, om -als je eenmaal weer thuis bent- niet te vervallen in: was het wel echt mis?
Nee geen klachten ingediend daar was is te verdrietig voor. Maar die woorden hebben wel heel lang door mijn hoofd gespookt:x Wilde hem inderdaad als "bevestiging" en aandenken. Had de testen en zwangerschapkaartjes allemaal bewaard.
Het is goed gekomen hoor! Hij is erg gevoelig en pikt mijn emoties snel op. Het moeilijkste vond ik dat ik hem moest uitleggen dat de baby "weg" was. (Hij nog zwaaien naar mijn buik ) Belachelijk zeg dat je JOUW echo's niet meekreeg. Ik kon ook alle echo's meekrijgen, maar had daar geen behoefte aan. Een paar maanden geleden heb ik een MK van een tweeling gehad, met diverse complicaties. Mijn zoon (ruim 3) hebben we niks verteld, maar hij voelde heel goed aan dat er iets was. Ik was erg verdrietig en het heeft een hele lange nasleep gehad. Hij heeft veel nachtmerries gehad en zag mij veel huilen, waardoor hij zich zorgen ging maken. Ik wilde hem niet vertellen wat er echt aan de hand was. Hij heeft het er heel erg moeilijk mee gehad, vooral omdat ik niet zoveel kon. Nog steeds vraagt hij aan me of ik helemaal beter ben. Misschien is dit wel traumatischer geweest voor hem...
Houd er sowieso even rekening mee dat het niet altijd kan. De eerste afspraak bij de verloskundige mogen er bij ons geen kindjes mee komen.
Bij de allereerste echo mocht zoonlief hier ook niet mee. Hij wist toen nog niet eens dat we zwanger waren. Stel het ging mis, dan hoefde we het hem niet uit te leggen. Hij is sowieso al heel gevoelig. Vanaf de eerste goede echo is Joris bij de echo's erbij geweest. Zo ook de 20 weken echo, hij keek zijn ogen uit. Vond het echt geweldig! Vooral de uitleg over de organen e.d. vond hij reuze interessant!
Vandaag de echo gehad alles was super ben presies 12 weken en 2 dagen zwanger mijn zoontje was ook mee en hij vond het geweldig, de baby was al druk bezig met draaien en bewegen hihi
hier is onze zoon (6) ook niet meegeweest ... bij je eerste echo ben je niks zeker he. had niet graag gewild, dat we slecht nieuws kregen ofzo, en dat kind daar maar stond bij te kijken...