Hoi meiden, Mijn zoontje gaat 31 mei tot 11 juni naar Frankrijk met zijn vader en de vriendin van zijn vader. En wat vind ik dat moeilijk zeg!!! Kan er nu al wakker van liggen, denk er de hele tijd aan. Ik bedenk me ook dat het voor mijn zoontje heel leuk is, ik vind het alleen heel moeilijk om het los te laten allemaal.... Hoe gaan jullie hier mee om??
Ja vind het verschrikkelijk en haal van alles in me hoofd. Maar ben wel zo rieel dat ook mijn ex recht heeft om met onze zoon op vakantie te gaan. Maar leuk is anders!!! En vooral omdat ik dan nergens overzicht over heb, zo voelt dat voor mij..... En vind het ook erg moeilijk dat zijn nieuwe vriendin mee gaat....al moet ik dat natuurlijk accepteren...
Lijkt me erg moeilijk ja...ok. Leuk voor je kind, maar het zal zeker slikken zijn! Mijn verhaal is anders.voorlopig gaat mijn kind niet met z'n papa alleen op vakantie om diverse redenen maar het zal ooit misschien wel moeten...wil er nu nog niet aan denken! Bij mijn ex zou het precies in z'n plaatje passenntlopen van alle verantwoordelijkheden, de opvoedende en verzorgende taak, gewoon lekker Loo hebben en moeder knapt de sores op!zeer oneerlijk...maar mijn ex is ook echt niet in staat om 24/7 met z'n kind 'opgescheept' te zitten!
Nee ik vind het verschrikkelijk..!! Maar probeer maar te denken dat het voor mijn zoontje heel leuk is. Ook ben ik dan bang dat hij me gaat missen ofzo, hij is natuurlijk nog best klein..... IK laat het allemaal maar gewoon op me afkomen...en misschien meer werken zodat de dagen lekker snel gaan... Jeetje mukkie moeilijk ook he, dat je ex zijn verantwoording niet neemt.....
Hier hebben we de vakantie door de helft gedeeld, dus elk 3 weken. Nu is het ook nog zo dat onze dochter in de periode dat ze bij mijn ex is jarig is... Niet leuk, maar zij heeft het goed naar haar zin.. Elk jaar is het opnieuw moeilijk, maar we maken afspraken over wanneer bellen en regelmatig krijg ik ook een mailtje/sms of een foto toegestuurd. Dat doe ik omgekeerd ook (behalve dan die foto want ik heb geen telefoon die dat ondersteund) En zo is het allemaal te overzien. Maar leuk is het nooit.... Sterkte!
Pff ik kan me heel goed voorstellen dat dit erg moeilijk voor je is! Ik zou er niet aan moeten denken om mijn zoon zo lang te moeten missen en dat ie dan ook nog in het buitenland zit. Stiekem hoop ik dat mijn ex helemaal geen vakantie opeist en het lekker via de normale omgangsregeling laat gaan. Maar ja, sterkte! Inderdaad, probeer voor ogen te houden dat je zoon het waarschijnlijk erg leuk heeft en verder zal het echt wel loslopen. Lekker werken, leuke dingen doen. Gewoon veel afleiding zoeken zodat de dagen omvliegen.
Ik hoop juist dat mijn ex eens een keertje 'op vakantie' gaat met onze dochter. Ze is in de zomervakantie twee keer een week bij hem, maar ze blijven dus alleen maar thuis en het grootste deel van die week brengt ze door bij tv/laptop/ipad etc etc. Zelfs zn tuin wordt niet benut Terwijl ze zo graag buiten is en heel actief is. Maarja, hij is zo passief als wat dus dat matcht niet echt. Ach dat compenseer ik dan maar in onze vakantie Ik vond het de eerste keer dat ze een week bij papa was ook vreselijk en vind het eerlijk gezegd nog steeds niks, zelfs de weekenden vind ik lastig. En dat terwijl het al 4jaar zo is
Wijfie, dat is dan inderdaad wel de andere kant...en ben zeker ook blij te zien dat hij leuke dingen doet met mijn zoontje! En wat je zegt het blijft moeilijk...mijn zoontje gaat ook om het weekend en 2 dagen door de weeks, heb er dan niet veel erg in omdat ik dan werk.... En merk ook wel dat er nog een hoop dwars zit, gaat ook met vriendin de vriendin waar hij mee vreemd gegaan is. Nou moet ik dat gewoon los laten en dat weet ik ook wel maar soms komt het gewoon even naar boven.... Heb hem bijvoorbeeld gevraagd of hij me elke dag even wil appen om te laten weten hoe dat gaat en dat wil hij dan niet. Hij wil laten weten als ze veilig zijn aan gekomen ( ze gaan met de auto ) en dan nog 1 keer midden in de week. Nou vraag ik me dan ook af of ik niet teveel vraag. Maar is de eerste keer dat ik mijn zoontje zo lang moet missen dus waarom doe je het dan niet gewoon om mij gerust te stellen denk ik dan.....
Wij hebben ook de vakanties door de helft gedeeld. Maar bij mij zijn de kinderen ook al groter. (De jongste is 7). En ze zijn met z'n drieen. Ik doe in die periode bewust ook dingen voor mezelf en ik werk extra, zodat ik een andere keer wat meer vrije uren op kan nemen als ze bij mij zijn. Verder probeer ik bewust los te laten, hun vader doet de dingen op zijn manier, dat is niet beter of slechter, hooguit anders. En de kinderen zijn flexibel genoeg om in de gaten te hebben dat sommige dingen bij papa mogen en niet bij mama en andersom. Maar ik kan me best goed voorstellen dat het moeilijk is om zo'n klein mannetje een hele tijd te missen, en dan ook nog dat er een andere vrouw mee gaat. Jammer dat hij dan niet even elke dag een kort berichtje wil sturen als je aangeeft daar behoefte aan te hebben.