Mijn dochter is 22 maanden. Als we boodschappen met haar gaan doen, dan loopt dat uit op een groot drama. Ze houd er schijnbaar echt niet van, en als het haar te lang duurt wil ze uit het winkelwagentje klimmen. Dit laten we dan uiteraard niet toe en zetten haar dan weer in de stoel. Dan zet ze het vervolgens op een gillen, want ze wil er graag uit... Dus dan pakken we haar tóch maar op de arm, want wil liever voorkomen dat iedereen naar je kijkt. Maar ook dan wurmt ze zich gillend los en wil ze het liefst lopen. Maar als we dat doen dan loopt ze weg en gaat ze met haar grijpgrage handjes dingen uit de schappen halen, dus dat kan ook niet. Soms geven we haar wat in de handen in de winkelwagen, maar daar is ze snel op uitgekeken en dan word het weer van haar afgegooid. Als ze zo gilt dan gebeurd het tegenwoordig erg vaak dat mijn man vast naar de auto gaat met haar. Maar dit vind ik eigenlijk niet de bedoeling en ik vind gewoon dat ze moet leren dat we af en toe gewoon even boodschappen moeten doen. Hoe maken we het winkelen toch een beetje leuk met haar? Ik durf bijna niet alleen met haar te gaan. Dus ik ga meestal alleen boodschappen doen of samen met man en dochter, nooit alleen met dochter... Hebben jullie kinderen dit ook? Of doet alleen mijn dochter dit? Ze is best een bijdehand en pittig dametje, dus dat is een feit.
Hier loopt ze naast me met een klein kinderwagentje en mag ze "op zoek" naar boodschapjes. Zolang het interessant blijft vindt ze het leuk.
Aan een klein boodschappenwagentje heb ik ook weleens gedacht, maar denk dat mevrouw dan ook alle kanten opstormt met het wagentje en tegen dingen opknalt. Je hebt ook zo'n auto, dat wil soms weleens werken, maar ik vind dat voor mezelf ook niet altijd handig en er kunnen niet veel boodschappen in...
In de kar met een doosje rozijntjes? Hier mag dochter, ook 22 mnd, ook wel in de kar zelf zitten. Dus niet in het zitje maar de kar zelf, en dan gaat ze ook wel staan. Dat mag alleen als ze zich zelf goed vasthoudt.
Boodschappen met kinderen doen vind ik ook geen groot plezier. Het liefst doe ik het alleen, gewoon lekker rustig alles bij elkaar zoeken, zonder gezeur, gegil, gegrijp enzo. Mijn jongste is 20 maanden en die gaat ook altijd staan in het stoeltje. Hij is verder gelukkig wel erg vrolijk en houdt hele verhalen, zit te flirten met mensen en 'helpt' mij om de boodschappen op de band te gooien, dus hij heeft het verder wel naar zijn zin. Als jouw dochter het zo vreselijk vindt, zou ik haar lekker thuis laten bij je man en heerlijk rustig alleen boodschappen gaan doen. Het hoeft toch ook niet per se met het hele gezin of wel?
Doet ze dat al lang? Mijn zoontje vind het geweldig, hij vind het zo leuk dat ik me schuldig voel als ik hem bij mijn vriend laat om even alleen snel boodschappen te doen Ik hoop dat dat zo blijft haha. Ik heb hem eens achter zo een klein karreke gezet maar hij kwam er maar net met zijn hoofd bovenuit
Dochter kruipt ook steeds uit het stoeltje. Ik zet haar dan in de kar zelf. Dan gaat ze rechtstaan, dat vind ze wel leuk. Maar als mijn man ook thuis is, dan gaan we echt niet met zen 3tjes boodschappen doen hoor! Dan ga ik alleen, of mijn man alleen. Ik ga wel regelmatig met dochter boodschappen doen, maar dat is dan op momenten dat mijn man niet thuis...
Dochter doet het nog niet zo lang. Een aantal maanden nu zo ongeveer. Eerder dan glimlachte ze naar iedereen en kreeg ze veel aandacht van veel mensen, maar nu doet ze dat niet meer... Trouwens, de Ikea vind ze schijnbaar niet zo erg... En die hebben ook die handige riempjes bij de middel in de winkelwagen zodat ze er niet eens uit kán klimmen. Ik zat ook al te denken aan rozijntjes of een koekje. Maarja als ze hem op heeft dan begint de ellende weer ben ik bang. In de kar zelf, in plaats van in het zitje, hebben we ook weleens gedaan, maar dan heeft ze de neiging om de spullen er uit te gooien. (zucht) Ik denk dat ik haar de eerste tijd voortaan maar even thuis laat. Een stuk rustiger denk ik...
De makkelijkste oplossing lijkt me gewoon om haar niet mee te nemen. De één doet dan even alleen boodschappen en de ander blijft bij je dochter. Zo doen wij het al vanaf het moment dat de kinderen er zijn.
Tja, als je makkelijk de mogelijkheid hebt om het probleem te ' voorkomen' zou ik dat even doen als het zo'n drama is. Zal het echter regelmatig voorkomen dat ze wel mee zal moeten met boodschappen doen, dan is het een kwestie om het zo leuk mogelijk voor haar te maken. Zoontje welke rond die leeftijd hier ook niet meer gewoon in de kar zitten. Het zelf meelopen zijn er toen gaan oefenen. Dus hij mocht zelf lopen, maar moest bij ons blijven ( deed hij vaak niet). Hij kreeg drie keer een waarschuwing en daarna ging hij in de kar. Ja, dat is dan wel even brullen. Als hij dan weer aangaf eruit te willen, dan probeerden weer het opnieuw. Dit is even hem intensief, maar te doen als je met je partner bent. Dit ging steeds beter en is nu geen probleem meer. Ook wil hij nu vaker wel weer in de kar zitten. Wat weer pakken geven weer dan aan hem een hij mag het in de kar doen ( mits niet breekbaar oid). Heb hier zoiets van : ze moeten het toch leren......
Kun je niet tijdelijk snel alleen de boodschappen doen en dat dan één van jullie even thuis bij de kleine blijft.
Als je de mogelijkheid hebt om haar thuis te laten zou ik dat inderdaad gewoon doen. En als ze een keertje mee moet dan zou ik de schaamte echt van me af zetten meid. Tuurlijk is het vervelend als ze gilt en voel jij de daardoor opgelaten maar door haar haar zin te geven maak je het probleem uiteindelijk alleen maar erger. Ze lijkt me oud genoeg om even streng toegesproken te worden. Maar het blijft een lastig probleem, succes.
Thuis laten, als je die mogelijkheid hebt, of leuk(er) maken inderdaad. Mijn dochter zit in het zitje en ik pak het uit de schappen en zij mikt het dan achter zich in het wagentje. Of ze loopt gewoon naast me en zij doet alles in het mandje. Soms pakt ze weleens wat uit de schappen maar ze zet het altijd wel weer terug als ik dat vraag. Maar ik probeer haar iig bezig te houden. Tijdens het winkelen, als ze in de buggy zit, krijgt ze een doosje rozijntjes, of een zakje chipjes. Is ze wel een tijdje zoet mee. Maar goed, dat moet maar net werken, mijn dochter luistert eigenlijk heel goed dus met gildrama's heb ik geen ervaring
Hier ook altijd drama. Geef haar vaak wat rijstwafeltjes dan is ze wat rustiger. Sinds 1,5 week kan ze los lopen en probeert ze uit de kar te klimmen. Dan zet ik haar terug en dan is het brullen. Ik doe altijd op maandag boodschappen. Is wel rustig in de winkel.
Hier gaat het redelijk, meestal zit ze in de wandelwagen als ik boodschappen ga doen, maar je hoort haar dan ook vaak genoeg mopperen als ik te lang stil sta. Gisteren gingen we voor een bank kijken en hadden we de wandelwagen niet mee. Wat een drama zeg. Ze wilde de hele tijd weglopen richting trap en als we haar op de arm namen wurmde ze zich eraf en ze werd steeds driftig omdat ze niet weg mocht lopen. Is moeilijk dan een bank uitzoeken en stoffen te kijken, je kunt je dan niet echt concentreren. Ze was even rustig toen ze een fruitje en wat drinken kreeg en daarna begon het weer... Lastig he met die kleintjes. Ik zou haar denk ik niet meenemen als het zo'n drama is of misschien aanpak proberen dat ze mag "helpen" en afgeleid is...