Ons zoontje van 4,5 is een ballon plasser, zijn urine verzameld zich in zijn voorhuid, waarna het met een behoorlijke straal uiteindelijk zijn lichaam verlaat om het zo maar te zeggen... We merkten dit voor het eerst op met het zindelijk worden. We zijn hiermee 2 maal bij de huisarts geweest. De eerste keer gaf hij aan dat er geen problemen zijn en dat hij nog in de groei zit. We kregen zalf mee die we elke dag op zijn voorhuidje moesten smeren. Daarbij moesten we zijn voorhuidje ook iets naar achteren trekken. Zijn voorhuidje werd soepeler en het ging met 2 weken zo goed dat eindelijk zijn eikeltje tevoorschijn kwam. Totdat de voorhuid te ver naar achteren schoof en achter zijn eikeltje bleef. We kregen hem met geen mogelijkheid meer terug over zijn eikeltje Deze begon al rood en paars te worden. Met spoed naar de eerste hulp. Daar zijn we meteen geholpen, en werden we behoorlijk op onze vingers getikt waarom we überhaupt er aan hadden gezeten! Je kunt je voorstellen hoe je je als ouders voelt op zo'n moment.... De volgende dag boos de huisarts gebeld en een doorverwijzing gekregen. De uroloog in het ziekenhuis gaf aan dat zijn voorhuid inderdaad behoorlijk strak zit. Maar tegen de tijd dat hij 8 jaar zal zijn dat komt het vast wel vanzelf goed.... Nu begint hij sinds een half jaar zich af te vragen waar zijn eikeltje zit. Hij ziet zijn grote broer als voorbeeld en papa is zelf besneden dus hij ziet verschil. Op momenten dat hij een stijve heeft (meestal als hij net wakker is of nodig moet plassen) dan staat het huidje zo strak dat het pijn begint te doen. Als hij eenmaal heeft geplast is hij nog wel stijf maar trekt het zeg maar niet meer zo. We vragen ons nu af of we hem niet alsnog moeten laten helpen. We zullen geen medische indicatie krijgen vanuit het ziekenhuis. Er zijn klinieken die het zonder indicatie doen vanwege geloofs overtuiging ed. De kosten zijn geloof ik een 300 euro. Op zich nog te doen. Maar ik twijfel of we het überhaupt moeten doen...? Heeft iemand ervaring met het besnijden van hun zoontje op deze leeftijd? En wat waren de overwegingen om het toch te doen? Voor mijn gevoel ga je zo tegen de medische wereld in. Als een arts je verteld dat het goed komt, waarom dan toch besnijden...? Zoals ik al aangaf is mijn man besneden. Ook zijn oudere broer en vader zijn besneden. Dit is niet om het geloof maar puur omdat de voorhuid te smal/strak was. we denken dus bijna zeker te weten dat het in de familie zit... Zij zijn geholpen toen ze 2 a 3 jaar oud waren.
Wat een dilemma inderdaad. Als hij er elke ochtend zo'n pijn aan heeft zou ik het denk ik wel laten besnijden. 4 jaar is nog een lange tijd om elke ochtend met pijn wakker te worden
Wat vervelend voor jullie mannetje. Maar ff niet helemaal duidelijk, als die kleine er pijn van heeft, waarom dan geen medische indicatie? Hij kan toch niet pijn hebben tot z'n 8ste omdat het dan misschien wel over gaat? Da's nog 3,5 jaar! 😟 Ik zou toch terug gaan naar HA en er op aandringen dat er iets gedaan wordt.
Ja dat gevoel heb ik ook, alleen is het denk ik niet echt pijn dat hij voelt. Het is meer een trekkend gevoel. Mijn man zegt het zelfs te herkennen, ondanks dat hij wel geholpen is. Als je in de ochtend nodig moet en dan ook nog een stijve hebt is dat geen prettig gevoel geeft hij aan. Ik denk dat dit hetzelfde geld voor ons zoontje. Echt pijn heb ik hem nooit horen zeggen eigenlijk...
Ach wat sneu.. Ik zou hem inderdaad laten helpen. Ik heb ooit een vriendje gehad waar bij de voorhuid ook te strak was en deze ook 'vast' bleef zitten achter de eikel. Hij is toen ook besneden, wat een opluchting was dat! Wel erg vreemd dat het niet op medische indicatie kan. Zou misschien toch nog eens langsgaan bij de huisarts.
Ik zou een verwijzing vragen voor een second opinie. en van daar uit kijken is het bekend dat het in de fam zit?
We hebben ook al een second opinion gehad in het ziekenhuis. Ook zij vond dat hij erg strak zat maar dacht dat het in de groei nog wel eens kon meerekken. En gezien hij geen ontstekingen heeft willen ze hem niet laten helpen. Mijn gevoel is nu zo dubbel... Waarom zou ik tegen de uitslagen van 3 artsen in gaan? Maar tegelijkertijd zie ik dat hij er soms last van heeft. Mijn man heeft hem liever gisteren dan vandaag geholpen. Hij vind het fijn om besneden te zijn en voelt zich tegen over zijn zoon schuldig. Hij kan zich het trekkende gevoel namelijk wel goed voorstellen..... Mijn oudtste zoon van 13 is overigens niet van dezelfde vader, vandaar dat hij geen problemen heeft. Ik zie dus ook zelf wel heel duidelijk het verschil.
Als hij er echt zoveel last van heeft zou ik hem laten helpen. Dat doe je met andere problemen ook. Ik snap dat dit wat anders ligt misschien maar het gaat uiteindelijk om de welzijn van je kind. En als je aanvullend verzekerd bent dan krijg je de besnijdenis (deels) vergoed.
Ik begrijp niet zo goed dat de artsen maar blijven volhouden dat het geen probleem is, en wel overgaat als ie ouder word, als heel duidelijk naar voren komt dat het probleem aan je man zijn kant in de familie zit, en dus erfelijk is. En dat zij eraan geholpen zijn, en zich daar nu prettiger bij voelen, is toch al een teken dat het wel een 'probleem' is, vind ik hoor... Als ik in jou schoenen stond (en das altijd makkelijk praten, dus uiteindelijk moet je toch je eigen gevoel volgen) had ik het wel laten doen. Met of zonder indicatie. Helemaal als ik hoor hoe je man erover denkt, en dat hij tevreden is over het feit dat hij besneden is... Ja dan had ik er geloof ik niet lang over na hoeven denken... Vind het dan belangrijker dat m'n zoontje zich prettig voelt met z'n lichaam, en geen last heeft van dingen...
Ik zou hem eigenlijk zonder er verder na te denken laten helpen aan dat voorhuidje. Het is toch maar een kleine ingreep? En hoe langer je wacht, des te 'zwaarder' de ingreep wordt, toch? Of heb ik dat verkeerd begrepen. Maar als het echt veel ongemak geeft en een onprettig gevoel en het zou voor 300 euro relatief eenvoudig opgelost kunnen worden, zou ik de keuze snel gemaakt hebben.
Mijn zoontje is ook besneden toen hij 4 was. Ook om medische redenen. Als je al aangeeft dat hij een ballonplasser is en het voorhuidje niet naar achteren kan, dan is dat al een medische indicatie. Misschien eerst proberen met een zalfje en als dat niet werkt dan toch besnijden. Hier geen spijt van gehad....
Ik zou het niet doen, zeker niet als de artsen zeggen dat het niet nodig is. Mijn zoontje heeft ook een wat te strak voorhuidje, maar hij is bijna 8, dus de leeftijd om af te wachten is hier helaas bijna voorbij. We gaan eerst een creme proberen, daarna is de eerste optie een incisie en pas de laatste optie een besnijdenis. Mijn man heeft het zelf ook, maar die heeft er totaal geen last van.
Als dat gaat helpen zou ik het zeker laten doen. Maakt verder toch niks uit dat hij besneden is. De pijn die hij aangeeft is ook niet prettig.
Ik vind 3,5/4 jaar wachten omdat het 'misschien' nog over kan gaan, erg lang voor een kind, om zich onprettig te voelen. Een tiener of volwassene kan zelf die keus maken, maar bij een kind vind ik dat wel erg lang om hem te laten wachten. Helemaal als je nagaat dat vader besneden is en daar 'blij' mee is... Of tevreden over..
Dank je voor je reactie! Ik vind zelf ook dat we genoeg redenen hebben om het als medische indicatie te laten behelpen. Het voordeel hiervan vind ik dat hij gewoon om de hoek naar ons eigen ziekenhuis kan gaan. De kosten zullen vergoed worden. Dat is een fijne gedachten maar geen must voor mij. het zalfje hebben we al meerdere malen gebruikt. het leek even beter te gaan, maar zodra de huid achter het eikeltje kwam knelde hij hem af. Hierdoor zijn we gestopt met het zalfje. Mag ik vragen hoe jullie zoontje het zelf heeft ervaren? heeft hij veel pijn gehad? Hoe ging het herstellen ervan? En vind hij het zelf nu ook fijner?
Dit was ook mijn eerste gedachten. De artsen zullen het wel beter weten denk ik dan. maar als het ook al in de familie zit, maakt me dat toch een beetje zorgen. Ik ben bang dat hij op een dag zelf ermee gaat 'spelen' en dat dan weer de voorhuid achter het eikeltje zit. Straks durft hij mij niks te zeggen uit schaamte en sterft dat eikeltje af! Sorry ik ben misschien ook wat overdreven hoor hahaha Maar zoals ik bij jou lees is het dus niet over gegaan en zitten jullie nog steeds met het 'probleem'. Had je hem achteraf niet liever al een paar jaar geleden willen laten helpen? Het is in de praktijk geloof ik wel zo dat hoe ouder je word hoe meer last je er van hebt...
Ik zal hem wel laten besnijden dan, als ik jou verhaal zo lees heb ik wel het idee dat het best pijnlijk vervelend kan zijn. Wij laten onze zoon deze maand besnijden ivm cultuur/geloof. Me zoontje is half Marokkaans. Hij is 2,5 , dit vind ik eigenlijk wel de max. Om het te laten doen vanwege onze redenen maar als het medisch zou zijn en hij zou er last van hebben zou ik het zeker doen. Me collega heeft haar zoontje laten besnijden met 4 jaar om cultuur/geloof en vertelde dat hij geknipt werd en dat is hij niet vergeten want telkens als ze naar de kapper gaan is hij bang dus ik zou het hem wel duidelijk uitleggen
Ja ik zou het laten doen denk ik, als hij zich al iets beter voelt dan vind ik het al waard. Het is geen zware operatie en er zitten weinig risico's aan dus dat zou de keuze voor mij wel makkelijk maken.
Ja ik zou het laten doen. Mijn man is op zijn 21e alsnog geholopen op zijn eigen verzoek. Sex deed pijn, erectie deed pijn, ontstekingen doordat het bijna niet schoongemaakt kon worden etc. Bij hem was het als kind exact hetzelfde als jij nu je zoontje omschrijft. Doordat hij op 'volwassen' leeftijd kwam is het ontzettend lelijk genezen met grote grove littekens (hechtingen en wakker worden met een erectie gaat niet samen) en de doorgesneden zenuwen zijn niet meer hersteld. Hij kan dus heel moeilijk klaarkomen wat anders was geweest als zijn ouders het gewoon wel gedaan hadden. Het zijn misschien geen onoverkomelijke problemen als je als vrouw van een (hele) lange vrijpartij houdt en nooit last hebt van pijn daarbij maar het is voor ons vaak wel heel vervelend. Edit: hij heeft ook meerdere malen gehad dat de voorhuid niet meer terugkon. Zalfjes, oprekken etc. Ook bij hem werd altijd verteld dat het vanzelf beter zou worden naarmate hij ouder werd. Het werd echter alleen maar slechter. Ga de afgelopen jaren na bij jezelf. Heeft hij er meer last en pijn aan gekregen dan zal dat zeker op zijn 8e niet ineens niet meer zo zijn.