Hallo dames, Mijn jongste van net 2 slaapt sinds een maand snachts zo verschrikkelijk slecht.. Naar bed gaan is al drama. Meneer wil niet zet het op het huilen/gillen.Houd dat wel een 45 min vol voor hij in slaap valt. (praten doet hij nog niet goed. niet slapen kan hij wel zegen..) Vervolgens word hij tussen 2 en 3 u snachts wakker en zet het op het schreeuwen en huilen. Dit houd hij lang vol... maar gezien ik nog een kindje heb wat in het kamertje ernaast slaapt ga ik meestal redelijk snel erheen. hem weer neerleggen aai over bol etc is niet te doen. Dan raakt hij helemaal hysterisch.Het enige wat helpt is hem naast me in bed te nemen, dan valt hij binnen 2 minuten in slaap. Is gelijk stil. Maar ja ideaal is dat niet en ik wil niet dat hij daaraan went. En mn man ook niet want die verkast dan naar de logeerkamer, gezien ons zoontje nogal wild slaapt(maait veel met zn armen etc). Is dit dan verlatingsangst dat slechte slapen? Voorheen sliep hij prima aan 1 stuk tot 6 u en naar bed brengen was geen probleem. Hij is wat verkouden maar geen ooronsteking oid. Overdag slapen is ook rampzalig. Hij is wel moe want valt soms tijdens de lunch in slaap al in zn stoel. Maar als ik hem naar bed breng verzet hij zich zo. En weer dat lange gehuil.. ik heb vanalles geprobeerd, lichtje aan op zn kamer. rustig uitleggen dat we moeten slapen etc. nIks helpt Help... wij willen ook een beetje slapen
Zou er niet te veel problemen van maken en als hij naast je neer duikt het gewoon toe staan. Ben je het snelst er weer van af. Hij voelt zich veilig enz. En jij slaapt daarna ook beter. Je kan ook een matras naast jullie neer leggen mocht het samen slapen problemen geven met je man. Er aan toe geven is denk ik nog steeds de makkelijkste weg maar wel de weg van het meeste nacht rust. Veel kinderen komen s nachts en liggen uit eindelijk naast papa/mama. Ze voelen zich dan geborgen. Niet iedereen is het met mij eens maar tja oudste heeft 9 jaar naast mij gelegen en de jongste van 3.5 jaar ligt ook nog dagelijks bij mij. Acceptatie van een kind in je bed is vaak al heel belangrijk. Vaak gaat het daarna wel beter. Hoeven ze niet te huilen enzo.
Ons zoontje is 2 en een half en wordt ook bijna elke nacht wakker. Opzich het naar bed brengen is geen probleem. Overdag (tussen de middag) en S'avonds dan breng ik of mijn man hem naar bed. Na zijn bedritueeltje ga ik dan niet naar beneden maar nog even wat rommelen op mijn eigen slaapkamer. Hij roept dan af en toe, mama boven? Mama boekje lezen? Tot hij slaapt en dan ga ik naar beneden. De ene keer wordt hij om 1 uur snachts wakker ,maar kan ook 5 uur zijn. Dan roept hij (huilt niet) proberen hem met aai over het bolletje weer te laten gaan slapen. Lukt dat niet, dan mag hij tussen ons in. Geeft ons een dikke kus, zegt Truste en slaapt direct. Wij vinden dit geen probleem. Soms slaapt hij de hele nacht in zn eigen bed, maar niet heel vaak. Ons zoontje heeft tot 1jaar bij ons op de kamer geslapen, eigen bedje (ook ivm borstvoeding) daarna had hij wel eigen kamer, maar ook nog een cosleeper bij ons bed. Ik heb geen van mijn kinderen ooit laten huilen om in slaap te komen. Zie daar het nut niet van. Andere kids sliepen vrij vlot door, de jongste duurt het wat langer bij geen probleem. Misschien is een co sleeper wat voor jullie. Kan je kindje snachts bij je, en hoeft je man ook niet het bed uit om ergens anders te slapen. Laten huilen werkt denk ik alleen maar averechts. Misschien is je kindje bang, zal wel gewoon een periode zijn joh, dat duurt echt niet tot ze 18 zijn Als ons kindje snachts wakker wordt dan denk ik gewoon bij mezelf dat hij behoefte heeft aan ons, een veilig gevoel, prima, vind het heerlijk als hij naast me ligt te knorren
Ons zoontje werd ook vaak 's nachts wakker en wij namen hem dan ook tussen ons in. Inderdaad de weg van de makkelijkste weerstand Na een paar weken iedere nacht een klein mannetje tussen ons in was ik er wel klaar mee. Voor hem was het een gewoonte geworden. We hebben toen besloten om hem niet meer in ons bed te nemen 's nachts (hij was net 2 toen) Het was inderdaad de eerst volgende nacht brullen. Ik of mijn man ging naar hem toe. Zeiden dat hij echt moest gaan slapen omdat alle kindjes aan het slapen waren... Daarna hebben wij hem laten huilen. Heeft 20 à 30 minuutjes geduurd. De volgende nacht werd hij weer wakker. Dus wij weer naar hem toe. Alle kindjes slapen... Na 10 min brullen was hij stil. Sindsdien slaapt hij weer heerlijk in zijn eigen bed en hebben wij ons bed ook weer terug Het u een paar nachten doorbijten... Ik snap dat het voor jullie lastiger is omdat je al een kindje hebt. Misschien kan hij/zij een paar nachtjes bij opa/oma logeren zodat hij/zij wel lekker kan doorslapen en jullie de andere even kunnen laten huilen zonder dat het ander kindje wakker wordt. Succes in ieder geval!
Lastig, zelfde probleem gehad, gaat nu 3 weken goed. Na heel lang tobben, krijspartijen van soms anderhalf uur en hele nachten opzitten, bleek ze met een zetpilletje wel redelijk te slapen. Voor ons toch een bevestiging dat ze pijn had. Terug naar huisarts en ab kuur voor 2e keer in maand tijd gekregen, nachtlampje erbij en nu na 22 maanden eindelijk een slapend kind. Ook vertel ik iedere dag wat we gaan doen en dat als het donker wordt iedereen incl de beertjes, de poes enz gaan slapen. Dit werkt