Ik snap er helemaal niks van echt helemaal niks. Onze zoon gaat altijd al zonder mokken op bed, nooit een probleem mee gehad. Ik lees hem voor zing een liedje en meneer gaat lekker slapen. Tot vandaag. Net als anders , lees ik voor, zing ik een liedje en breng hem op bed. Maar in plaats van lekker te gaan liggen zet meneer het op een gillen. Ik weet totaal niet wat me overkomt. Hij is hartstikke moe dat weet ik 100% zeker want meneer wou vanmiddag ook al niet slapen. Dus ik snap het niet helemaal, waar dit nu ineens weg komt. Nu brengt mijn man hem de laatste tijd meestal op bed, dus mss dat, dat het het is, maar dat lijkt me ook stug. Enig idee wat dit zo plots kan zijn.
Mijn zoon is in augustus 2 jaar geworden en begint nu soms zijn middag dut over te slaan. Dat oververmoeid, kan het best wel zijn. Hij zat zonet bij mij op schoot al te slapen, maar werd weer wakker toen ik hem in bed legde en begon dus meteen weer te gillen. Dus ben ik maar gaan aaien over zijn rug en bij hem gebleven tot hij sliep. Zomaar vertrokken. Eigenlijk kan hij nog niet zonder middag dutje, dus probeer het wel elke dag. En meestal als hij niet heeft geslapen in de middag dan moet ik nog wel ergens heen en slaapt hij in de auto wel even. Hij slaapt nu gelukkig dan kan deze zwangere mamma met de voeten op de bank
Heel herkenbaar! Mijn dochter had het ook net na haar 2e verjaardag. Toen paar keer opgehouden overdag en ging het slapen wel weer goed. Mijn dochter was ook ineens heel bang, voor het donker, voor monsters enz. Nu nog steeds, ze slaapt met een lampje aan en ze is ook steeds bang voor monsters, die jaagt mama dan weg. Nu slaapt ze sinds 1 september echt niet meer overdag en kan ik haar 's avonds weer normaal naar bed brengen en is ze in 5 minuten vertrokken. Overdag viel ze heel makkelijk in slaap maar savonds was drama en ze kwam ook echt niet in slaap. Best een moeilijke periode omdat ze eigenlijk dat slaapje tussen de middag nog nodig hebben, lijkt het. Maar misschien toch ook niet? Konden we maar even in hun hoofdjes kijken he!!
Hier beginnen de problemen ook de kop op steken. Zoonlief begint hevig te worden als ik zijn verhaaltje lees. We zijn bezig met het dutje af te bouwen. Zodra hij een uur slaapt, roepen we hem op. Als hij langer slaapt, slaapt hij 's nacht niet goed in. Yonah wordt binnenkort 2. Het zal de leeftijd wel zijn.
Toch niet oververmoeidheid geweest. Vandaag wel lekker een middagdut gedaan (niet te lang) en nu wederom niet willen gaan slapen. Als ik bij hem ben wil hij wel lekker gaan liggen en is hij ook zo rustig, maar zodra ik maar aanstalten maak om naar beneden te gaan is het mis. De arme schat, hij lijkt wel bang om alleen te gaan slapen. Maar ja hoe ga je daar mee om? Ik kan moeilijk tijden bij hem blijven zitten of hem over zijn rugje wrijven. Het zal wel een fase zijn, hopen dat het niet een hele lange fase is want het is best vermoeiend (helemaal als je hoogzwanger bent)