Lekkere fases Mijn oudste had die buien ook. Maar de regel was altijd: je zit aan tafel.. Dus desnoods brullend in de tafelstoel, maar rondrennen&spelen was geen optie voor ons. Je hoeft niet te eten, maar je zit wel even rustig. Na een paar minuten was het brullen vaak wel over, en na een paar dagen ook helemaal weg. En complimenteren voor elke hap. Niet voor het aan tafel zitten (dat is immers normaal), maar wel voor het lekkere eten (ook normaal, maar geeft indirect wel positieve draai aan het stilzitten) Toen hij 3 was, en weer zo'n fase had, kreeg hij wel de keus: of op je stoel of op de gang wachten. Dan koos hij meestal wel voor de stoel. De keren dat hij de gang koos, stond er een bordje in de koelkast voor als hij toch nog honger kreeg in de avond. Vanaf ong 4 jaar hebben we dat ook niet meer gedaan.. Maar die buien duurden hier vaak maar een dag of 3-4, dan was het wel weer voorbij. Direct duidelijkheid geven van wat we verwachten helpt het best. En niet eerst met compromissen van alles proberen, dat werkt hier vaak averechts.. Dat is iets wat je gewoon moet proberen..
We hebben unmiddels een weg gevonden. Ik nodig aan dat we gaan eten en uit mijn verwachting: "ik wil dat je aan tafel komt zitten" meestal doet hij dit nu ook zonder gedoe. Lukt het toch niet. Dan herhaal ik dezelfde zin. Zo niet dan even op de mat in de keukeb, open verbinding mrt eettafel. En na een minuut: " kom we gaan het samen proberen!" En het eten An zich gaat tot op heden altijd prima! Denk voor jullie reacties!
Dat bedoel ik ook absoluut niet! Bij ons geldt ook de regel dat er aan tafel wordt gezeten en gegeten, mijn kind weet niet beter en tot nu toe is het niet in hem opgekomen om het anders te willen. Mocht dat wel gebeuren ga ík niet elke avond een gillend en krijsend kind in de stoel wringen, hij bekijkt het maar gewoon. Dan maar geen eten. Dat vind ik geen toegeeflijkheid, dat is gewoon een andere aanpak.
kwestie van "pick your battles".. Vind je het de strijd waard, dan moet je dat doen. Vind je het niet zo belangrijk, dan doe je het niet.. En dat laatste verschilt nogal per persoon. Hier is het ook "hij bekijkt het maar", maar dan wel brullend in zijn stoel
Wauw, ik faal duidelijk Als mijn zoontje niet wil eten dan eet hij niet. Eten doen we aan tafel, maar ik ga hem niet dwingen daar te zitten. Kan ook niet, hij zit al maanden 'los' op zijn eigen Stokke stoel dus als hij er af wil dan gaat hij. Prima, dan eet je niet.
Eten doen we hier aan tafel met z'n allen. Wij bepalen dat en niet onze zoontjes. Ze mogen hier best veel, maar over bepaalde dingen hebben wij wel regels
Hier ook zo'n periode gehad hoor, al gillen als we met het bordje aan kwamen lopen... Maar ze ging hier altijd in haar stoel aan tafel! Of ze nou wel of niets at, dat moet ze zelf weten, maar er wordt niet door de kamer gerend oid als we gaan eten. Dan maar wachten tot wij klaar zijn... Maar iedereen heeft daar z'n eigen ideeën over natuurlijk! Vindt het een ander verhaal als je zelf nog een tijd natafelt en je kindje is klaar. Dan mag ze wel van tafel natuurlijk...