Mijn zoontje is altijd met veel plezier naar de peuterspeelzaal gegaan, maar de laatste twee, drie maanden heb ik wel gemerkt dat hij een stuk minder enthousiast is. Als ik vraag hoe het geweest is mompelt hij wat of zegt hij 'saai', en dat is ook het enige dat ik uit hem kan krijgen. Een van zijn peuterleidsters sprak mij er laatst op aan dat hij zich steeds vaker afzondert van de rest en of ik misschien wist wat er aan de hand was? Elke ochtend doet hij moeilijk als een van ons hem naar de psz gaat brengen, weigert zijn jas aan te doen, gaat huilen enz. Na heel veel gedoe gaat hij uiteindelijk toch altijd, maar ik maak me best veel zorgen om hem. Hoort dit bij de peuterpubertijd?
Wat Umm zegt, zat ik ook al aan te denken. Maar ja, dan heb je het probleem nog niet opgelost. Zou het gewoon blijven stimuleren en hopelijk gaat het gauw over en krijgt hij er weer zin in.
Tja, zou best kunnen, dat hij ook lekker bij mama wil blijven, net als z'n kleine babybroertje. Het is een fase wat wel meer kindjes doormaken. Dan gaan ze de eerste maanden fluitend naar de psz, en een half jaar later is het opeens tranen en tegenzin. Ik zou in elk geval nog even doorzetten. Intussen blijven praten met hem, waarom hij het niet leuk vind... Succes ermee in elk geval!
Ik ken een moedertje en haar zoontje ging ook met tegezin naar de psz, had continu buikpijn en zij had ervoor gekozen om hem van de psz af te halen. Zij had zoiets van hij moet straks nog genoeg naar school en straks heeft hij een afschuw voor school. en dan zit je helemaal, want dan zijn ze verplicht! weet ook niet of je er wel achterkomt wat er bij zo'n peuter omgaat, blijft gissen naar de oorzaak, maar als hij over een paar maanden nog zo met tegenzin gaat zou ik er denk ik ook wel voor kiezen om hem eraf te halen. blijft lastig. sterkte ermee.