Onze oudste zoon is 11 jaar en wil graag oorbellen. Wij vinden dat hij lekker zichzelf moet kunnen zijn, dus vinden het helemaal prima. Ik ben alleen wel bang voor reacties van anderen. Mijn moeder reageerde bijvoorbeeld al erg negatief en vindt dat we het niet moeten toelaten. En misschien gaan andere kinderen hem er wel mee pesten. Dat zou ik zo sneu vinden. Zijn er mama's van jongens die oorbellen hebben? Hoe wordt daarop gereageerd?
Mijn oudste was 9 toen hij een oorbel kreeg. Er heeft jaren een zilver ringetje in zijn oor gezeten en hij is er nooit mee gepest.
Hier geen ervaring met oorbellen, maar wel met een bijzonder kapsel. Mijn oudste zoon heeft een tijdje (in groep 7 en 8) lang haar gehad, zo'n mannenknotje zeg maar. Hij is nooit gepest, de meeste kinderen vonden het gewoon leuk. Degenen die er problemen mee hadden waren de volwassenen in onze omgeving. Opa en oma die het toch wat spannend vonden, een kleinzoon met lang haar. Mijn broer die het een homokapsel vond en dat ook zo benoemde. Mensen die hem expres 'meisje' noemden of mijn man aanspraken op het haar van onze zoon wat blijkbaar niet mannelijk genoeg was. Heel bijzonder. Wij gingen er gewoon niet op in en mijn zoon had er geen last van. Hij leerde ervan dat er nou eenmaal veel verschillende mensen en meningen in de wereld zijn. Mijn advies zou zijn: lekker laten gaan. Jullie staan erachter als ouders en je zoon heeft het zelfbedacht.
Eens met hierboven. Mijn oudste (3 jaar) heeft ook lang jaar en in een knot op zn hoofd (man bun). Wordt daardoor ook regelmatig voor meisje aangezien maar boeien. Staat hem hartstikke goed
Hier niet maar mijn nichtje heeft het bij alle 3 haar zoontjes. In beide oren. Persoonlijk vind ik het ook helemaal niks en ben ik blij dat onze zoon er niet meer komt. Maar mocht dat veranderen zal ik hem eerlijk zeggen dat ik het nog steeds niks vind maar dat HIJ zich goed moet voelen en het mooi moet vinden. Als je je altijd druk moet maten om wat anderen denken kun je beter in een gat in de grond gaan zitten want men heeft altijd wat te zeggen. Je kapsel, je kleding, je make up, sieraden.....man of vrouw, het is nooit goed. Vind hij het leuk, gewoon doen.
Ik zou er zelf ook niet om staan te springen. Niet echt mooi maar dat is maar een mening. Zelf zou ik een gesprek houden over consequenties en hoe hij daar mee om gaat, als hij dat nog wil dan is dat goed. Voordeel van oorbellen als hij echt na een tijd zegt dat is niks dan zijn ze er zo uit. Tegenwoordig lijkt niks echt te vreemd.
Tsja ik vind het zelf niet mooi. Maar op die leeftijd zou ik het daarom niet verbieden. En als het toch niets is zijn ze zo weer uit
Voor mijn dochter lag de leeftijdsgrens voor ons op 12 jaar, dat zal voor zoon ook gelden. In jullie geval zou ik dus stellen: als hij 12 is en het nog steeds wil dan zou het mogen, ook al vind ik het vreselijk bij een jongen. Hij kiest er op die leeftijd wel bewust voor en dan zou het mij niet uitmaken. Als hij er na een poosje spijt van heeft dan kunnen ze weer uit toch, zo'n gaatje valt amper op.
Ik zou denk ik ook wel een minimale leeftijd van 12 jaar aanhouden. Ook om hem even wat extra bedenktijd te geven. Ik ben hier misschien wat bekrompen in, maar ik vind het bij jongens echt niet mooi. Een beetje vergelijkbaar met een piercing voor meisjes en dat zou ik voor mijn dochter ook echt niet goed vinden. Terwijl zij wel oorbellen heeft sinds haar 8e (beetje dubbel, ik weet het, is een gevoelskwestie).
Mmm ik vind een oorbel bij een jongen volks, heb toch een bepaalde associatie mee. Dus ja net als @owly zou ik een goed gesprek aangaan ook met het oog op de middelbare school trouwens.
Vroeger, heeeeelllllll lang geleden toen ik nog jong was ( eind basisschool, begin middelbare) hadden veel jongens een oorbel. Dat was super stoer en zonder hoorde je er echt niet bij. En nee, ik kom niet uit een volksbuurt. Veel van mijn vrienden woonden zelfs “ op stand”. Grappig dus om te lezen hoe deze generatie moeders er nu over denkt. Waarom verwacht je dat hij er mee gepest wordt? En is dat dan niet iets wat hij zelf moet ervaren? Mijn zoon heeft lang haar. Vaak los maar ook regelmatig in een knot op zijn hoofd omdat dat fijner is met sporten. Tuurlijk zijn er kinderen die er opmerkingen over maken. Maar hij wil het graag en kan inmiddels prima met dergelijke opmerkingen omgaan.
Ik zal het nog even extra toelichten. Onze zoon zegt altijd dat hij zich 50% jongen en 50% meisje voelt. Hij heeft ook lang haar. Hij wil het gaan doneren als het lang genoeg is. Hij draagt wel jongens kleding. Met zijn haar wordt hij soms al gepest. En ik ben bang dat dat met oorbellen erger gaat worden. Hij mag zijn wie die is. Ik heb ook gesprekken met hem gevoerd over of hij wel vindt dat hij in een goed lichaam zit. Dat vindt hij wel. We willen hem niet tegenhouden, juist omdat hij zegt hoe hij zich voelt. Wat als hij zich toch steeds meer meisje gaat voelen!? Hij moet zich geaccepteerd voelen, zodat hij dat tegen ons zou durven zeggen. En daarom willen we hem hierin niet tegenhouden.
Onze zoon heeft ook lang haar. En wordt er soms wel mee gepest, helaas. Maar hij valt sowieso niet lekker in de groep. Hij is hoogbegaafd en daardoor valt hij een beetje buiten de boot. Hij gaat binnenkort naar een HB school.
Dat vind ik wel erg bevooroordeeld. Bij mijn zoon ligt het wat anders. Heb nog extra toelichting geplaatst. Ik hou er ook niet van. Ik heb zelf ook geen oorbellen. Maar als hij het wel mooi vindt......
Ah ja, dan begrijp ik je gevoel beter. Lastig hoor. Heb je contact met andere ouders of begeleiding in het omgaan met je zoon die zich niet 100% jongen voelt? Vooral op deze leeftijd is het zo belangrijk hoe jullie er als ouders mee omgaan. Hij zal zelf moeten ontdekken wie hij is en hoe hij in het leven staat. Maar natuurlijk wil je hem als moeder beschermen voor de grote boze buitenwereld. Dat is een lastige. Want wanneer doe je het goed.... Mijn advies is om lotgenoten te zoeken om met hen te kunnen sparren. Want hier speelt veel meer als “ alleen maar oorbellen”. fijn om te lezen dat hij mag zijn wie hij wilt zijn en dat jullie hem niet willen belemmeren. Daar heeft hij het allermeeste aan. Dan ben je mijn inziens wat een goede moeder
Ach ik zou het gewoon doen en over zijn haar geweldige doel echt leuk. Heb het 2 keer gedaan het geeft een goed gevoel. En als het pesten erg word ze kunnen er uit he. En ja je ziet dan wel wat maar hij flikt het wel even. Man heeft er 3 . 2 in een oor 1 in de ander ik vind het stoer maar wel ringen geen diamanten knoppen bijvoorbeeld. En aan de ringen hangen lichte hangers zoals aan een ketting.
Om die reden zou ik dus juist wel goed vinden als een van mijn zoons het zou willen. Dochter mocht het ook toen ze 4 was, dus zou het zelf niet echt kunnen vernantwoorden als zij het niet zouden mogen. Ook al vind het ik echt niet mooi.
Precies, wij zijn eind 30 en in 'onze tijd' hadden bijna alle jongens gaatjes in hun oren. Meestal eentje, maar mijn man heeft er bv 3. Hij draagt nooit oorbellen meer, maar als één van onze dochters problemen heeft met een oorbel, dan stuur ik ze altijd naar papa. Ik ken trouwens genoeg volwassen mannen die nog oorbellen dragen. Ik vind 11 echt wel een leeftijd om hierover zelf te kunnen beslissen. Maar ik snap dat je met de geschiedenis van jullie zoontje (dan heb ik het over het pesten) een beetje huiverig bent. Mochten jullie dit toch goedkeuren, dan zou ik het juist doen voordat hij van school wisselt. Dan kennen zijn nieuwe klasgenoten hem niet anders. Verder zou ik er niet een al te groot ding van maken. Het is maar een gaatje. Wanneer hij zijn oorbellen beu is, dan doet hij ze gewoon uit en niemand die er iets meer van ziet.