Wie geeft mij een schrale troost? Ik wil heel graag horen dat mijn puk nu nooit meer waterpokken kan krijgen Nu dag vijf. Op internet lees ik: onschuldige kinderziekte, meestal niet ziek, kind kan wat hangerig zijn... Het understatement van het jaar! Mijn altijd vrolijke ventje is de helft van de tijd zielig aan het snikken, zelfs ik kan hem niet troosten. Hij ziet alle hoeken van het bed want van de jeuk racet hij er doorheen en hij heeft al drie dagen 38,5 terwijl het buiten ook al zo heet is. Ik wil zelf ook wel een potje meehuilen . Zo erg als je niets voor je kind kunt doen. En omdat hij nog maar zeven maanden is is hij ook nog eens niet immuun! Alhoewel... Op Facebook krijg ik een reactie dat kindjes tegenwoordig met zes maanden wel genoeg antistoffen opbouwen om levenslang immuun te zijn. Echter ik vind hier geen wetenschappelijke onderbouwing voor, hoe goed ik ook zoek. Dus hoe zit dat nou? Immuniteit als je het na 1 jaar krijgt? Of na 6 mnd? En hangt dit of samen met de hevigheid van de ziekte? En dan te bedenken dat er moeders zijn van wie de kinderen echt ernstige ziektes hebben. Als ik de waterpokken al zo erg vind.
Als je waterpokken krijgt als je jonger dan 1 jaar bent, kun je het later nog een keer krijgen, heb ik me altijd laten vertellen. Of het echt zo is, weet ik niet. Onze meid heeft ze nog steeds niet gehad. En zelf had ik ze ook pas op "latere" leeftijd. Beterschap voor je ventje!
Das dus een fabeltje. Kindjes zijn namelijk gewoon immuun dat vertelde de arts op het consultatie bureau. Ze zei dat er onderzoek naar gedaan is en dat kindjes gewoon immuun zijn.
Mmm... Ik pleit voor het opnemen van waterpokken in het vaccinatieprogramma ! Geef ik ook nog eens al die tijd al bv in de hoop dat hij heel veel antistoffen krijgt. In het begin zei ik nog hoopvol: 'kijk, het valt wel mee! Moet je nagaan hoe erg hij het had gekregen als hij geen bv had gehad!'. Maar nee, volgens mij zijn er ook talloze kinderen die geen bv krijgen en het toch even hevig of minder hebben gehad.
Kijk Jessi, dat bedoel ik. Ik hoor dat verhaal dus ook. Maar vind nergens onderbouwing voor dat standpunt anders dan: 'ik heb wel eens gehoord dat' en 'mijn huisadres zei'. Er zijn artsen die het een zeggen en ook artsen die het ander zeggen. Dus wat is nou de waarheid? Maar ik ben wel blij met jouw antwoord, er is dus onderzoek naar gedaan. Daar zou ik wel meer over willen lezen.
Dat zei mijn huisarts ook! En wel of geen borstvoeding maakt volgens mij ook weinig uit: ene kind zit erger onder dan het andere kind.
Zoontje van vrienden (2.5) heeft ze nu weer nadat hij ze als baby heeft gehad. Dus blijkbaar was ook hij niet immuun. Het immuunstelsel van baby's werkt nu eenmaal nog niet optimaal. Ik vind het wel slecht van de arts op het cb dat ze vertellen dat de kleintjes het niet meer kunnen krijgen, terwijl het tegendeel hier al snel bewezen is!
Mijn oudste dochter heeft het erg gehad met 11 maanden en het heerst geregeld op school en is nu 8 jaar maar nooit meer mee gedaan. Dus dat is een positief berichtje toch, ik vind waterpokken ook heftig de jongste twee zijn er goed ziek van geweest.
Mijn dochtertje had ze 2 maanden terug met 3,5 maand oud,ze heeft er flink last van gehad hoor. Maar helaas kan ze ze nog een keer krijgen,ik heb ze namelijk ook 2 keer gehad,1 keer met 8 maanden en nu dus 2 maanden geleden weer,aangestoken door zoon en dochter lief.
Immuniteit is nooit een garantie. Heeft vooral te maken met de heftigheid waarin je kindje het krijgt. Meestal hebben baby'tjes het maar een 'klein beetje' en dus zouden ze niet genoeg immuniteit opbouwen. Men houdt als stelregel die 1 jaar aan. M heeft met 3 jaar waterpokken gehad. Behoorlijk, al was ze er niet heel erg ziek van. Een paar maanden later had ze weer van dat soort bultjes, dus naar HA, want kon toch geen waterpokken zijn?! Nou wel dus. Ik meen dat 5-10% van de kinderen nogmaals waterpokken kan krijgen, maar weet het percentage niet meer uit mn hoofd.
Ik heb het als baby gehad en kreeg het nog eens toen ik drie was. Echter was het de tweede keer wel veel heftiger dan de 1e keer volgens mijn moeder. Ik denk dus zeker wel dat je kindje het nog een keer kan krijgen, aangezien het immuunsysteem nu nog niet optimaal is en hij waarschijnlijk niet genoeg antistoffen kan opbouwen.
ik heb het nooit gehad... maar een kindje is hier komen spelen en de volgende dag had ze pokken dus moet nu opletten bij me zoon en ik moet bloed prikken omdat ik zwanger ben... pffff en dan wachten op de uitslag...
De jongste kreeg ze toen ze 4 weken oud was. Had zowel de huisarts als de consultatiebureau-arts nog nooit gezien, maar ze waarschuwden er beiden voor dat ze het heel waarschijnlijk nogmaals gaat krijgen. Helemaal omdat het maar om 5 plekjes ging nu..
Antistoffen via bv zorgen er niet voor dat je kind nooit ziek wordt, maar helpen je kind om infecties te bestrijden. Mijn dochter heeft waterpokken gehad toen ze 4 mnd oud was (en dus ook nog volledig op BV leefde). Gelukkig is ze er helemaal niet naar van geweest, volgens mij had ze het niet eens door. Maar ik ga er van uit dat zij het nog wel eens zal krijgen. Uiteindelijk is het per persoon verschillend. Waar de een na één infectie voldoende antistoffen heeft voor het leven, moet de ander de ziekte nog eens doormaken. Dat kan bij een eerste infectie als baby, maar ook wanneer je die pas op latere leeftijd doormaakt. Ieder lijf functioneert anders. Zo heb ik rode hond gehad toen ik pas 6 mnd oud was, en voor zover we weten niet nog eens. Maar ik heb wel voldoende antistoffen tegen rode hond in m'n bloed zitten (en nee, ik ben er niet tegen gevaccineerd, dat deden ze in mijn tijd nog niet).
Wat een hoop verschillende verhalen. Nou, het lichtpuntje is dan wellicht dat hij het echt heftig heeft gehad. Er zal dan denk ik ook geen garantie zijn dat hij het nooit weer krijgt, maar hopelijk is de kans dan in elk geval klein. Of zal het dan een tweede keer minder heftig zijn. Het blijft lastig hoor. Mijn man heeft ze nooit gehad, die pokken en zou dus nu in theorie een piepkleine kans hebben dat hij misschien ook besmet is. Incubatietijd is twee tot drie weken. Kan hij niet mee naar het ziekenhuis als hopelijk morgen mijn beste vriendin is bevallen Ik denk dat dat ook echt de reden is dat ik het zo graag wil weten. Dat mijn jochie later geen stress hoeft te hebben als zijn vrouw zwanger is. Jahaa ik kijk vooruit Verheug me nu al op het omaschap! Verder maakt het natuurlijk weinig uit, als hij het krijgt krijgt hij het toch nog wel en kan ik er toch weinig aan veranderen.