Dag dames, Onze dochter die nu bijna drie maanden is, wil overdag alleen maar op de arm slapen. We hebben echt al van alle geprobeerd. Ze wordt al vanaf week drie ingebakerd en dit geeft veel rust. 'S anachts gaat het slapen enorm goed. Ze heeft dan ongeveer een kwartier nodig om in slaap te komen. We houden dan onze hand op haar hoofd en op haar buikje en zo valt ze in slaap. Maar overdag is het echt een probleem. Om even de situatie uit te leggen; Onze dochter heeft de eerste negen weken meer dan 16 uur per dag gehuild ivm krampjes. We deden er alles aan om haar maar te kunnen troosten, waardoor ze dus veel bij ons is geweest en op de arm. Na negen weken, en een opname in het ziekenhuis en ik die e helemaal door heen zat, zijn we er ahter gekomen dat ze waarschijnlijk koemelkallergie heeft.ze zit nu op dieetvoeding en sinds dien gaat het daarmee goed. Nu speelt dus het probleem dat ze echt niet overdag wil slapen. Maar ze kan zich ook niet wakker vermaken. Alleen op de arm is goed, dan kan ze bij wijze van spreken een hele dag slapen. We hebben echt van alles al geprobeerd; er bij blijven zitten en troosten In wandelwagen In box In hangmat Mee wandelen Mee wiebelen Op arm in slaap laten vallen en dan néerleggen, dan is ze gelijk wakker Noem maar op en we hebben het geprobeerd. Ik zi inmiddels ook nog eens thuis met een depressie, dus kan er nauwelijks meer tegen. Haar in bed laten huilen totdat ze zou gaan slapen, werkt niet bij onze dochter. We hebben dat 1 keer een half uur geprobeerd en ze bleef maar krijsen, met als gevolg dat ze naderhand helemaal over de zeik is en amper te troosten is. En ik kan echt niet meer tegen dat huilen, dus laten huilen is gewoon geen optie en gaat tegen mijn moeder gevoel in. Wie heeft er tips voor mij? Of een stappenplan om er voor te zorgen dat ze stapje voor stapje leert wel overdag te slapen, behalve bij moeders op de arm. Ik hoor graag van jullie. Liefs sannie
Wat vervelend, ik heb geen gouden tip voor je, ik herken het wel een beetje ons manneke wil ook het liefst gedragen worden en in slaap gesust. Maar dat kan nou eenmaal niet. Ik vind het ook heel lastig dat hij het 'nodig heeft' om even te huilen voor het in slaap vallen. Je hebt ook nog een depressie, dan is alles nog tien keer zo zwaar. Ben je al langs je huisarts geweest?
De osteopaat al geporbeerd? Ons manneke heeft heel wa afgehuild de eerste maanden. Vreselijk was dat en ook alleen maar bij ons o de arm slapen. Bij osteopaat geweest en hadden een heel ander kind. Bleekdat hij veel pijn had en dus geborgenheid zocht. Dit alles is inmiddels alweer 1,5 jaar geleden.
Wat een vervelende situatie zeg! Ons mannetje had ook moeite met slapen gaan overdag. Wij gingen hem ook in slaap wiegen op de arm en dan in zijn bedje leggen, met het gevolg dat hij meteen wakker schrok of hazen-slaapjes deed. Ons werd aangeraden om hem heel consequent op bed te gaan leggen, en het heeft gewerkt!! Als hij begint te gapen, in de ogen gaat wrijven of weggaat kijken leggen wij hem meteen op bed. In het begin heeft hij echt wel 3 kwartier gehuild (en ik met hem mee op de bank!). Waar je op kan letten is als ze huilen met soms een tussenpauze stil is er niks aan de hand en kan je ze gewoon laten liggen! Als ze echt heel erg overstuur zijn troost ik hem altijd even zonder wat tegen hem te zeggen! en leg hem dan weer in bed!. Hier moet je echt even doorheen! Als ze namelijk in hun eigen bed zelf in slaap vallen (ook zonder jou erbij!) leren ze de omgeving kennen en wordt het een vertrouwde plek. Als je ze dus eerst wiegt en dan in bed legt, schrikken ze ten eerste van het koude bedje(jij bent tenslotte lekker warm) en schrikken ze van de omgeving. Het is echt even heel moeilijk, maar je hebt er zoveel baat bij! Ons mannetje gaat nu met een lach naar bed en wordt kletsend wakker!