Hoi meiden, Ik heb erg lang nagedacht dit bericht te plaatsen, omdat ik mensen die wel op een roze wolk zitten misschien kwets. Maar ik doe het toch maar, voor mezelf. Vanaf 20weken zwangerschap voel ik me zoooo rot! Ik ben OVERAL bang voor: of ik een goede moeder word, of het wel de juiste keuze is geweest het kindje te nemen/houden, of ik doodga, of de kleine doodgaat, of er iets mis met haar is, of ik mijn oude leventje wel wil opgeven. Ook ben ik ineens ontzettend bang dat mijn vriend bij me weggaat, en kan ik niet meer alleen zijn. Als hij aan het werk is tel ik serieus de minuten totdat hij terug is. Als ik me dan om iets specifieks druk maak, dan denk ik: joh maak je niet zo'n zorgen, komt goed. Dan voel ik me daar beter over, maar vind ik gewoon weer iets nieuws! Word er zo verdrietig van! Heb op aanraden van meerdere mensen een psycholoog gezocht en een spoedafspraak gemaakt. Dezelfde dag, na het gesprek, voelde ik me beter. Dag erna begon het weer. Ik kan toch moeilijk dagelijks bij de psycholoog gaan zitten?! Ook al valeriaan geprobeerd, helpt ook niet... Sorry hoor voor dit negatieve verhaal. Maar ik weet het gewoon echt niet meer. Maar op deze manier vind ik het zwanger zijn echt niet leuk!
nee, dat kun je niet dagelijks maar het is wel belangirjk dit te bespreken met je vk ivm een postnatale depressie ed... succes meid!!
Hey meis, Je hoeft je echt niet te verontschuldigen hoor! Dit doe je echt niet expres! Ik vind het goed van je dat je een psycholoog hebt gesproken, heb je nog vervolgafspraken gemaakt? Lijkt me wel goed om dat voort te zetten! Denk dat het belangrijk is om met mensen om je heen te blijven praten over je angsten, misschien kunnen ze je angsten ontkrachten door positief te zijn. Daarnaast je VK inschakelen om je goed in de gaten te houden Werk je nog? Of zit je thuis? Zorg voor afleiding! Spreek af met mensen, zorg ervoor dat je niet teveel de mogelijkheid hebt om jezelf met al deze angsten 'gek' te maken en probeer jezelf altijd af te vragen: oke, ben ik nu reeel? Waarom zou mijn vriend me verlaten? Waarom zou ik dood gaan? etc. Dit is een veel gebruikte tactiek om je eigen irreeele gedachtes te ontkrachten (soms werkt het aan het begin niet, zal het daarna wel beter gaan, soms werkt het helemaal niet, maar is het proberen waard!) En als je ff wil spuien, stuur een PBtje! Hoop voor je dat je toch jezelf wat kan herpakken en over 15 weken een prachtkindje in je armen hebt waar je van kan genieten!
He meid, Wat rot dat je je zo voelt. Moet je je zeker niet schuldig over gaan voelen hoor. Het is juist heel goed dat je hulp hebt gezocht en ook dat je het hier schrijft. Je hoeft je nergens voor te schamen, praat erover met de mensen om je heen die je vertrouwd en zeker met de psycholoog. En zoals Laura hiervoor schrijft: probeer reeel na te denken,hoe lastig het ook lijkt. Veel succes en sterkte, schrijf lekker van je af he? Lieve groetjes
Ik werk nog wel, gelukkig! Moet er niet aan denken een hele dag alleen thuis te zitten, zie ook erg tegen mn verlof op... De vk weet ervan, maar zei alleen dat ik naar een psycholoog moet. Geen extra controle of telefoontje, niks! Ook bij de ha al meerdere malen aangegeven. Voel alsof mijn schreeuw om hulp niet word gehoord ofzo, alsof iedereen denkt: ooh, hormonen. Heb voor mn zws antidepressiva gebruikt. Misschien speelt dat ook mee, dat ik er "aanleg" voor heb ofzo? Kleintje is er nog niet eens en heeft het al zwaar te verduren...
Goed van je dat je het hebt doorgegeven aan je VK en HA. Maar zij kunnen nu niets voor je doen. Daar is de psycholoog voor. Heel sterk van je dat je daar ook gelijk naar toe bent gegaan. Ik denk dat de angsten die je hebt opzich niet heel raar zijn. Er verandert veel straks als de kleine er is. Van elke vriendin of familie die zwanger was heb ik gehoord dat ze dat soort angsten hebben gehad. Het is een hele verantwoordelijkheid en je wilt het beste voor je kind. Wat het nu lastig maakt voor jou is dat die zorgen en gedachten de overhand krijgen. Daarom is het verstandig van je om naar de psycholoog te gaan. Die kan je niet in 1 gesprek volledig helpen. Daar heb je inderdaad wat meer gesprekken voor nodig, zodat de zorgen die je hebt weer binnen de proporties komen en de positieve gevoelens weer op de voorgrond treden.
Blijven "schreeuwen"! Uiteindelijk zullen ze je moeten horen en je echt serieus moeten nemen. Misschien moet je er voor vechten, maar het zij zo, het is super van je dat je naar die psycholoog bent gegaan en dit moet je zeker voortzetten!!!!! Heel veel sterkte en spui je gal hier maar lekker!
Inderdaad juis goed dat je het wel van je af schrijft. Wat vervelend dat je roep om hulp niet echt gehoord lijkt te worden... Misschien hebben andere nog tips waar je terecht kunt. Ik weet wel dat er speciale poli's bestaan waar je terecht kunt met psychische problemen tijdens een zwangersschap. Het is ook echt een periode in je leven waarin zulke vragen en gevoelens een grote rol spelen, maar het moet niet alles beheersen natuurlijk. Over je kleintje, mijn vorige zwangerschap was een zeer stressvolle tijd. Ik heb wel vaak tegen mijn buik gezegd dat al dat verdriet niets met haar te maken had. Maar wat een vrolijke baby was ze Ik heb toen ze er eenmaal was nooit meer het idee gehad dat ze er onder te lijden had... Liefs
Alsof ik m'n eigen verhaal lees! Zoooo herkenbaar. Hier ook heel de dag bezig met wat er allemaal mis kan gaan en dat gevoel is zo sterk dat ik het bijna niet van me af kan zetten. Ik word soms gek van mezelf, en m'n omgeving erbij. Hier bestaat mijn angst vooral uit het kunnen oplopen van toxoplasmose en listeria, of het hartje wat ineens zou stoppen ofzo. Ook niet bepaald reëel... Fijn dat je wel wat hebt aan de gesprekken met de psycholoog, zou zeker vervolgafspraken maken. Mijn vk doet weinig met mijn angsten, wuift het een beetje weg.. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hopelijk heb je er wat aan dat er meerdere zijn die je gevoelens en angsten herkennen! Succes!!
Ik had tijdens mijn vorige zwangerschap een beetje herkenbare klachten. Echt paniek en angstaanvallen. Ik ben toen doorgestuurd naar de POP poli, misschien om eens over te hebben met je vk?
Hoi meiden, Ik heb voor volgende week een vervolgafspraak gemaakt bij de psycholoog. Wil daar sowieso mee doorgaan. Ik wil me gewoon weer goed voelen!! En ik grijp alles aan wat me daarmee kan helpen. Zat zelf ook al te denken aan iets als zo'n pop poli. Heb het wel eens horen vallen, maar weet er weinig vanaf. Iemand info en/of ervaringen? Wil wel iedereen bedanken voor de reacties. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben, en dat mensen je toch steunen...
Behandelcentra - Landelijk Kenniscentrum Psychiatrie en Zwangerschap Hier zie je een aantal adressen waar je hulp kunt krijgen. Volgens mij moet je meestal wel doorverwezen worden maar je kan natuurlijk contact opnemen om te vragen door wie dit zou kunnen (huisarts, gyn, psych). De meesten hebben ook een website. Sterkte!
Ik heb niet alle berichten gelezen, maar wil wel heel graag even reageren. Ik las dat je anti depresiva heb geslikt. Ik was voor de zwangerschap ook gestopt. Rond week 10 ging dat bij mij al mis. Ik werd ook depri en kreeg ook negatieve gedachte in combi van heel erg veel spugen waar ik me niet beter op voelde. Ik heb dit aangegeven bij mn huisarts die mijn medicatie altijd al regelde en ik heb nu vervanging gehad die wel mag tijden zwangerschap en ik voel me sindsdien dus al veel beter. Misschien is dit ook voor jou te proberen. Ik slik sertraline als ik t goed schrijf. Heel veel sterkte en s6 meis.
Hoi meiden, Voel me vandaag weer helemaal niet goed. Zenuwachtig, angstig. Net de huisarts gebeld of ik met spoed kon komen of gebeld kan worden. Voel me wederom ongehoord: morgen eind vd middag pas. Weet niet wat ik nu moet doen maar nog een hele dag en nacht zo is ook niet uit te houden...
Als het echt niet gaat moet je nog een keer bellen en dat duidelijk maken of een ander laten bellen. Desnoods bel je het ggz.
je ik zou toch ook echt naar een psyg gaan hoor. klinkt of jij iedermoment een prenatale depressie in kan schieten niet als in psycholoog maar vraag een verwijzing naar de psychiater. desnoods eerst een gesprek bij een psychiatrisch verpleegkundige. die kunnen je veel beter helpen en eventueel gepaste medicatie voorschrijven
Heb gisteren nogmaals gebeld naar de ha, dat ik gebeld wou worden zsm! Ja dat gingen ze regelen. Nou mooi niet dus, heb nu nog steeds niemand gesproken. Ook de vk gebeld, om te vragen of ik vandaag langs mag komen. Kleintje is erg onrustig sinds gisteren dus maak me nu weer zorgen dat zij eronder lijdt. Zou teruggebeld worden, ook nog niet gebeurd. Ik snap dat zorgsysteem hier in NL echt niet. Ik blijf bellen, vragen en roepen maar GEEN reactie, niets!!
ach meis wat vervelend zeg. anders toch echt aankloppen bij ggz. Zij kunnen je denk ik sowieso toch het meest bieden. Dan maar bellen zonder verwijzing en zeggen dat t echt niet meer gaat.