Die moeder had het wat netter kunnen aanpakken, maar ze heeft wel een punt. Ik denk namelijk dat je dochter al vaker met die dochter had afgesproken (zonder dat jij dat wist) en toen van gedachten is veranderd. Dat is natuurlijk niet leuk. Als Eva met iemand afspreekt (tijdens schooltijd) en vervolgens met iemand anders wil afspreken als ik haar kom halen, dan ga ik daar niet in mee, ik vind dat echt niet kunnen. Eventueel kunnen dan wel allebei de kindjes komen spelen. Maar niet eerst afspreken en dan diegene weer afwijzen. Gelukkig hebben de moeders van Eva's klas onderling echt een leuk contact, ben daar erg blij mee! Geen geroddel en gedoe.
Ik ben trouwens ook heel erg van het zelf problemen laten oplossen, maar je moet kinderen in dit geval wel even bijbrengen dat dit niet kan . Hier trouwens alleen het probleem even gehad toen ze net op school zat en daarna was het heel snel duidelijk hoe het werkte. En nu ze weer wat ouder is wordt er vaak een paar dagen van tevoren al afgesproken, omdat je ook zit met bso en sport enzo.
Ik vind ook dat de moeder een punt heeft, misschien had ze het wat netter kunnen brengen. Omgekeerd zou jij het ook niet leuk vinden als je dochter afspreekt om te spelen en de andere kapt het dan aan het einde van de dag weer af omdat ze met iemand anders wil spreken. Aan jou de taak om je dochter te leren: afspraak is afspraak.
Ook ik vind dat moeder wel een punt heeft, als je een afspraak maakt is het wel netjes als je je eraan houd en dat horen kinderen wel te leren.. Maar dat ze jou op deze manier aanspreekt is te belachelijk voor woorden...... Ik zou een gesprek met haar aangaan om de lieve vrede tussen de kindjes te bewaren, de kinderen hoeven er niet de dupe van te worden uiteindelijk zijn het wel vriendinnetjes (toch?). Dat je er niet van bewust was maar dat haar manier van praten je echt tegengevallen is..... En dat je het jammer vind dat ze nu niet meer met elkaar "mogen" spelen..
Hier ben ik het wel mee eens. Ik ben het helemaal niet eens met de tonatie van de moeder maar ik vind wel dat jij je dochter moet leren dat een afspraak een afspraak is. Hier heb ik het ook velen malen aan de hand gehad.Dochter of zoon had toegezegd met die of die te spelen en uiteindelijk bedenken ze zich en kwamen dan met een ander kind aanzetten en een ander kind in tranen.Ik heb altijd mijn poot stijfgehouden omdat afspraak een afspraak is en je niet over een ander heen kunt walsen.Hier ging dan gewoon het kindje mee waarmee ze al hadden afgesproken en niet ineens weer een ander. Ze zijn nog klein maar het opvoeden is begonnen en daar horen ook normen en waarden mee.Mijn oudste 2 zijn ondertussen 8 en 10 jaar en zijn zeer trouw en houden zich altijd aan hun afspraken en dat vind ik een mooie karakter eigenschap.
Dit zegt meer over haar dan over jou. Ze heeft ook mooi zichzelf voor schut gezet op dat plein. Trek het je niet aan, zo'n moeder ben je liever kwijt dan rijk!
Ik heb het er met dochterlief over gehad en ze had dus niet met dit meisje afgesproken. Het meisje had gevraagd of ze wilde afspreken en dochterlief had dus eerlijk gezegd dat zij er geen zin in had. Dit bleek dus vorige week ook het geval te zijn geweest. En in het geval van afspraak is afspraak. Dat snap ik, maar ik vind dat ze ook het recht heeft om zich te bedenken. En nee, als moeder heb ik er geen probleem als kinderen met onze kinderen afspreken en die kinderen zich op t laatste moment bedenken of alsnog niet kunnen. Tuurlijk is dit jammer, maar het kan gebeuren, ze zijn 4 en 6. En dan zal ik echt niet op hoge poten op een ouder afstappen. En over slap excuus, dat het op school gebeurd. Dit bedoel ik puur over het afspreken. Tuurlijk interesseert het me wel wat er op school gebeurd, maar dat afspreken daar ben ik natuurlijk niet bij, dit gebeurd in de klas. Oh en de dames zijn beste vriendinnen al 2 jaar, maar dochterlief spreekt ook gewoon graag met andere vriendjes en vriendinnetjes af.
Ik ben het niet met je eens wat betreft het bedenken. Ik vind afspraak is afspraak. Hoe jong ze ook zijn. Later wordt het je niet in dank afgenomen als je met vrienden afspreekt en je bedenkt je constant op het laatste moment. Je hoort ook rekening te houden met andermans gevoelens toch?
Ik zou dit wel met je kind bespreken, en aangeven dat het meisje daar verdrietig en teleurgesteld van wordt. Ik bemoei me zelf zo min mogelijk met afspraakjes, maar probeer wel een klein beetje 'advies' te geven als zulke dingen onder mijn ogen gebeuren. Ik vind het raar dat die moeder jou erop aanspreekt. Je kan dit soort dingen veel beter door de meisjes zelf laten oplossen, misschien met een klein beetje grotemenseninzicht erbij.
Ik vind dat die moeder het wel anders had kunnen brengen, maar ik vind jou er nogal slap instaan. Hier worden de afspraken ook in de klas gedaan, maar wel gevraagd aan de ouders of het kan. Dus dan ben je er op die manier toch bij betrokken. Ik vind dat je je eigen verantwoordelijkheid van je afschuift en die nu bij je kind neerlegt.
Nah als ze gewoon nee heeft gezegd dan heeft ze al helemaal geen punt... Je dochter heeft toch alle recht om met andere kinderen af te spreken kom nou...
Hier wordt altijd gezegd dat we het eerst met de moeders bespreken. Als het niet kan, kan het niet. Er wordt onder schooltijd zoveel gezegd door kinderen, dat werkt niet. Om dan te zeggen ik ben er niet bij vind ik eerlijk gezegd ook best wel slap Als mijn zoontje met iemand af wil spreken en diegene wil of kan niet oke, prima. Maar als hij met iemand zegt af te spreken en vervolgens met een ander kindje wil dan zeg ik daar wat van. Dat is nog niet gebeurd gelukkig, maar ik zou hem dan wel uitleggen dat dat niet leuk is en niet netjes. Dat hij zich dan ook rot zou voelen als een kindje dat bij hem zou doen. Kinderen uit groep 1/2 vind ik persoonlijk veel te jong om dit alleen op te laten lossen. Begeleiding van de ouders is juist belangrijk voor latere leeftijd. Maar hier gelukkig ook geen problemen, allemaal leuke ouders op het plein, nooit geroddel of gezeur gelukkig! En hoe die moeder reageerde...tja ze heeft denk ik zichzelf wel voor schut gezet door zo te keer te gaan. Ik zou dat iig nooit doen.
Als jouw dochter tegen haar heeft gezegd dat ze liever met een ander kindje wilde afspreken op haar vraag om af te spreken dan vind ik het niet terecht dat er iets van gezegd wordt, laat staan de manier waarop. Bij zl hebben we een klassenboekje en daar zetten ouders in wanneer kindjes over het algemeen kunnen afspreken. En vaak wordt het tussen de middag gezegd tegen de ouders bij wie ze willen spelen en vervolgens appen of mailen de ouders erover. Hebben gewoon goed contact met elkaar, als ik onverwachts een keer hoog zit met oppas of andersom wordt er ook voor elkaar klaar gestaan. Heb het 1 keer gehad dat ik er een moeder naar gevraagd heb maar dat was meer om de reden die het kindje genoemd had, zl zou altijd in zijn broek plassen en daarom mocht hij niet meer komen spelen! (Zl heeft de eerste keer dat hij daar ging spelen een ongelukje gehad, hij durfde niet te vragen waar de wc was ) heb de desbetreffende moeder gevraagd of het klopte dat zl niet meer mocht komen spelen, omdat hij daar erg verdrietig over was (geen reden gezegd, pas later) zij reageerde dat hij altijd mocht komen spelen, had ze zelfs liever want hij luisterde zo goed en had zo'n positieve invloed. Toen zei zl wat er tegen hem gezegd was en begon weer bijna te huilen, die moeder heeft op dat moment haar kindje geroepen en gevraagd of het klopte en die gaf het ook toe, uiteindelijk zl en kindje het 'goed' laten maken met elkaar, moeder was behoorlijk boos, kind kreeg flink op zijn kop (was nou ook niet echt mijn bedoeling).
Tja kinderen onderling waar ouders niet bij zijn zullen altijd wel afspreken en afzeggen. Maar ben eerlijk gezegd ook van mening dat afspraak afspraak is. Maar zou niet willen dat mn stiefdochter een meisje mee naar huis zou nemen omdat ze het afgesproken had maar eigenlijk geen zin heeft erin. Lijkt me niks goeds doen voor de sfeer. Ik leer mijn stiefkind daarom niet meteen afspreken, na school erop terugkomen en het ook met mij of haar vader bespreken.
Jeetje wat een reactie! Ik had dat niet gepikt zo midden op het schoolplein! Misschien alsnog haar daarop aanspreken en een stellige houding aannemen? Natuurlijk moet je kindje leren wat afspraken zijn. En dat een andere ouder navraag doet hoe het zit, oke. Maar zo?? Raar!
Misschien heeft zij al 2 weken een kind wat overstuur thuis zit nadat dochter van to haar heeft afgewezen, dat kan misschien haar houding verklaren op schoolplein, ooit daar aan gedacht ? een afwijzing kan bij een kind hard aankomen,
Ok, ze heeft dus gewoon nee gezegd en niet achteraf nee gezegd terwijl ze iets hadden afgesproken. Dat moet dat kindje inderdaad gewoon accepteren. Maar ik vind wel afspraak is afspraak. Het zijn dan wel kinderen, maar stel je voor dat jij met iemand van de moeders afspreekt om wat te gaan drinken na school, je ziet een andere moeder op het schoolplein met wie je opeens liever zou afspreken, dan zeg je toch ook niet tegen de eerste moeder, sorry, ik ga nu met iemand anders wat drinken??? Dat kan gewoon echt niet. Of je gaat met z'n drieën wat drinken. Kinderen moeten deze regel ook leren. Als ze heel klein zijn (4 tot 4,5 jaar) moeten ze het nog wel leren, dus kan het wel zijn dat ze opeens toch geen zin hebben om met dat kindje af te spreken. Dan sta ik dat 1 keer toe, maar er wordt dan ook niet met andere kindjes afgesproken. Ik heb dat met Eva 1 keer gehad, was toen prima, ze was nog klein, maar ik heb Eva toen wel meteen uitgelegd dat dat zo niet werkt. Is daarna nooit meer een issue geweest. En bij Lisa het probleem niet gehad, die ziet al 2 jaar hoe het eraan toe gaat