Hallo, Sommigen van jullie hebben misschien tijdens mijn vorige zwangerschap mijn verhaal meegekregen. Voor degene die het niet hebben meegekregen, hier komt het in een notendop: Tijdens de 20 weken echo werd er ontdenkt dat ik 1,5 cm ontsluiting had en dat mijn vliezen al naar buiten hingen. Meteen doorgestuurd naar de gyn en de volgende dag geopereerd. Daarna 2,5 week in het ziekenhuis gelegen, in de hoop dat het allemaal goed zou gaan. Na deze 2,5 week moest ik thuis op bed met strikte bedrust. Dit heb ik 3 maanden volgehouden en toen zijn plotseling met 34.2 weken de weeen begonnen. Onze zoon is met 34.2 geboren. Nu zijn we weer zwanger! Wat sneller dan verwacht (gezien de periode dat we voor de vorige zwangerschap bezig zijn geweest), dat was dus even bijkomen . We wisten van tevoren dat het ook weer een lastige zwangerschap zou worden. Maar toch nu ik er middenin zit, vind ik het veel enger. Er komen nu veel meer emoties bij kijken. Vandaag hebben we de 12 weken echo gehad en alles was goed met de kleine frummel. Er is ook nu meteen een afspraak gemaakt voor de plaatsing van dezelfde operatie (zelfde als tijdens de vorige zwangerschap, maar nu preventief). 28 Maart zal het gebeuren en ik zie er behoorlijk tegenop. De vorige keer kroop de ruggenprik helemaal omhoog en ging het infuus prikken pas de 5e keer goed . Ik kan mezelf nu helemaal gek maken door me hier aan vast te houden, terwijl het deze keer misschien veel beter zal gaan. We hebben gelukkig van tevoren nog een gesprek met de anastecist. Ik weet eigenlijk ook niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken, misschien gewoon het even van me afschrijven. En dat jullie me even vertellen dat een ruggenprik en een infuus niks voorstellen? En begrijp me niet verkeerd, ik doe het met alle liefde voor dit kindje! Maar ik ben gewoon een schijterd . De vorige keer overkwam het me, nu heb ik de tijd om er over te gaan piekeren..
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Dat klinkt erg zwaar zeg, ik kan me voorstellen dat je tegen de komende tijd opziet, vooral ook omdat je niet weet hoe het zal gaan. Heb je grote kans dat je weer bedrust moet houden een aantal maanden? Heel veel succes 28 maart!
Helaas kan ik niet mee praten over hoe een ruggenprik voelt. Maar kan me voorstellen dat je even je verhaal kwijt wilt, en volgens mij zit je hier dan goed . Ik hoop dat het allemaal gaat mee vallen en dat het nu wel in 1 keer goed gaat. Proberen je gedachten niet teveel op de 28ste te hebben al heb ik makkelijk praten, ik hoef geen operatie te ondergaan. Heel veel succes en gefeliciteerd met je zwangerschap
Deze keer verdien je wat geluk... Ik was ook bang voor ruggeprik en infuus (naalden in het algemeen, en na enge verhalen speciaal voor die 2), maar heb helemaal nergens last van gehad! Voor ik het wist zat de ruggeprik al, ik heb niks in de gaten gehad (kan natuurlijk ook de maken hebben gehad met de persweeënstorm, maar dat zal wel niet ), ook tijdens de ks geen problemen gehad met ruggeprik... Ook infuus zat meteen goed! Misschien aangeven dat dit de vorige keer niet goed gegaan is, dan zullen ze er in ieder geval geen nieuweling aanzetten Enne gefeliciteerd!!! En succes en sterkte met alle moeilijke dingen!!!
pff wat een verhaal zeg , nou lekker van je afschrijven toch .. heb er geen ervaring mee maar ik heb er ook een hekel aan als ik iets van te voren weet , sorry mag het niet vergelijk ik ben superbang voor de tandarts en spuiten het lieft heb ik dat het me overkomt dat ik in een x moet maar owee als ik 2 3 weken moet wachten pff word er helemaal gek van.. kreeg een brief voor bloed te prikken stelt geen reet voor met 6 weken haha in week 11 heb ik bloedgeprikt pas omdat ik het niet eerder wilde ik wist dat ik moest pff!! ik haat het.. maar waar ze de 1e x prutsen prutsen ze de 2ex niet meer met prikken dus ik wens je alle suc6 !!! moet je daarna ook weer zolang bedrust houden ?? want dat lijkt me wel moeilijk met nog een kleine thuis.
Kan me voorstellen dat het wat emoties teweeg brengt.... is normaal bang te zijn, zou er ook zo over piekeren. Maar wat bij mij altijd helpt, als ik iets echt niet ziet zitten, is denken van 'het moet toch, of ik er nu over nadenk of niet, het zal niets helpen'. alleszins heel veel succes en een steunknuf voor de operatie en de hele zwangerschap!!!
Poeh, snap heeeeeel goed dat je er huizenhoog tegenop ziet ... Wat gaan ze doen? Een cerlage (of hoe schrijf je dat) plaatsen? Gaat goedkomen...zet m op!
ruggeprik stelt niks voor haha dat wilde je horen toch? Ik heb 3 keer een ruggeprik gehad en ik heb het amper gevoeld. Infuus prikken ze bij mij ook altijd verkeerd. Laat iemand van het ok team het infuus prikken of een anesthesist! Die zijn daar veel beter in!
Oei klinkt zeker zwaar. En nu is het enger omdat je weet wat je te wachten staat. Ik ben verpleegkundige en ik kan je vertellen dat je niet perse dezelfde ervaring hoeft te hebben. Als het goed is hebben ze nu een dossier waaron ze kunnen leze wat er met je is gebeurd. Hiernaast weet jij een hoop. Geef al je zorgen door aan de anesthesist. Zij zullen daar zo veel mogelijk rekening mee houden. mbt infuus prikken, soms lukt het gewoon niet. Ik vind mijzelf over het algemeen een goede prikker, maar er zitten dagen tussen. Dus het hoeft niet per definitie te betekenen dat het nu oko zo vaak fout moet gaan. Begrijp me goed dat het geen garantie is dat het nu beter gaat, maar dat het nu oko gewoon goed kan gaan. Bedenk maar zo dat 29 maart alles erop zit. Ik kan helaas niet meer zeggen om je zorgen weg te nemen. Ik kan alleen maar duimen dat het nu beter gaat. En voor je zwangerschap ook!! Heel veel succes
Zo, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar tegenop ziet!! Maar....ik heb nu 3 x een ruggenprik gehad en alle 3 de keren geen probleem. Zat in een mum van tijd en nergens last van gehad. Ik hoop dat dat bij jou nu ook het geval is. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je uiteindelijk ook nog lekker kan genieten van je zwangerschap.
heftig hoor!!! eis vooral bij het infuus dat de anesthesist je prikt en niet een assistent. toen ik geopereerd werd waren zo ook eerst een half uur bezig en toen de anesthesist het zelf deed zat ie er in 1 keer goed in heel veel succes en hopelijk helpt het wel dat ze nu preventief opereren!
Wow, wat een reacties al . Ik weet niet meer precies wie wat vroeg . Ik hoef bij voorbaat geen strikte bedrust meer te houden straks. Werken mag ik helaas niet meer. Nog 2 weken werken en dan ga ik de ziektewet in. Omdat die drukte dan wegvalt, kan ik thuis wel door blijven gaan. Wel een behoorlijke stap terug denk ik. Ik heb 20 maart een gesprek met de anastesist, dan zal ik mijn ervaring zeker met hem delen. Meteen daarna hebben we weer een gesprek met onze gyn. Ik weet ook wel dat het maar een klein moment is, het plaatsen van de ruggenprik en het infuus. Maar omdat het de vorige keer zo naar ging, heb ik er een heel naar gevoel aan over gehouden . Ik hoop dat ik komende weken ergens anders afleiding in kan vinden!