Wat een "luchtig"topic! Een aantal jaar geleden hadden mijn toenmalige schoonouders voor mijn verjaardag een heel diner in elkaar geflanst. Voordat het diner opgedient werd kreeg ik ineens buikpijn. Ik moest wel gaan, had geen keuze meer dus met dichtgeknepen billen snel naar de wc gelopen. Toen ik na de harde arbeiddoor wilde trekken ging dat niet helemaal goed en kwam alles weer omhoog en het ging ook niet meer wegIk zachtjes mijn ex geroepen, maar OHHH NEEE het hele gezin kwam mee en daar stonden we dan met zijn allen naar mijn "zwemmende" keutels te kijken..In plaats van een happy birthday werd het een happy Turdday!
hahah wat een toppic! maar zoooo herkenbaar. Ik heb PDS en vervloek mijn darmen regelmatig. Ergens anders lukt mij ook niet zo goed...ik ga soms ook even terug naar huis ervoor haha
Zo te lezen mag ik blij zijn dat ik overal kan.. Als ik moet dan moet ik, heel simpel.. Ga echt niet de hele dag met buikpijn zitten..
Haha ik lig helemaal dubbel om dit topic! Heerlijk om te lezen dat de schaamte eigenlijk nergens voor nodig is, we maken allemaal dezelfde dingen mee en voelen ons allemaal beschaamd erover! Vooral de verhalen over de darmwerking tijdens de zwangerschap zijn erg herkenbaar. Ik heb vooral heel erg veel scheetjes gelaten, had er gewoon geen controle over Dus soms stond ik op en dan prrrrt of als ik aan het lopen was prrrrt.. Ik keek dan altijd snel achter me of er iemand achter me liep hahahaha echt zo genant! Mijn man heeft de eerste tijd na ons trouwen erg zn best gedaan om alleen naar de wc te gaan als ik niet thuis was, toen ik daarachter kwam heb ik daar heel hard om gelachen En als hij nu op de wc zit dan roep ik vaak even zijn naam en dan vraag ik wat ie aan het doen is Heerlijk die paniek dan, hij roept dan dat ik snel weg moet gaan en dat ik de tussendeur dicht moet doen en niet in de buurt mag komen hahahahahaha en dan heb ik lol
Oh wat genant. Ik heb ook een keer iets anders gehad, dat heeft dan weer niks met poepen te maken maar ik moest gewoon plassen bij iemand thuis, maar ik was toen hevig ongesteld. Toen ik mijn plas had gedaan en af had geveegd was het nogal een bloederig zooitje. Ik trok door maar die wc was kort daarvoor doorgetrokken en het duurde heel erg lang voordat je weer opnieuw door kon trekken. Dus op een gegeven moment ben ik naar de gang gegaan om mijn jas aan te trekken, en ik ondertussen steeds maar weer doortrekken, maar de wc-papier vol bloed dreef nog steeds in dat watertje. De vrouw des huizes kwam in de gang staan om me uit te zwaaien maar ik wilde dat toilet niet zo 'bloederig' achterlaten. Dus ik weer die wc in om door te trekken. Ik had zo'n kop. Dat voelde erg ongemakkelijk.
Dan mag ik mijzelf ook gelukkig prijzen. Ik kan ook overal poepen en plassen. Ook op mijn werk gelukkig. Daar hebben ze trouwens geen luchtverfrisser. Heb er al een paar keer om gevraagd, maar luchtverfrisser...ho maar. Dan moeten ze het ook zelf maar weten. Ik blijf er lekker om door poepen. Wat is dat toch met die mannen? De mijne zit ook gerust een kwartier lang op de WC als hij moet poepen. En wij hebben geen boekjes op de WC. Hij doet dat niet alleen thuis, maar overal. Zit je bijvoorbeeld in een restaurant en dan moet hij opeens naar de WC. Zit je daar een kwartier lang alleen aan tafel...Baal altijd als hij dat doet, maar goed: als je moet, dan moet je.
heel herkenbaar!!!!! dit zijn dan ook de momenten dat ik blij ben dat ik een mama alleen ben en......ik heb boven ook een toilet...mocht ik zowieso een nare buik hebben pas ik zelfs mn dag er op aan, en ga niet eerder weg voordat ik "op(uit)gelucht ben
nu wil het toeval dat ik nu met een collega alleen bent. afdelingsuitje en wij zijn er voor de phone,tjes en me collega zegt net, pff me buik is zo,n rommellig we zijn met mede lezen van jullie ingezonden stukjes net ffies een peukie wezen doen. en ik ben terug op me plek, en me collega,tje is heerlijk aan het proberen de darmen rustig te krijgen. dus thanks dames!!