Mijn man heeft sinds een week last van een hoestje. Op zich niets om me zorgen over te maken natuurlijk.... maar.... In januari 2014 hebben ze ontdekt dat hij teelbalkanker had, hij is de zelfde dag geopereerd en na twee helse weken afwachten bleek dat hij de milde vorm had en gelukkig geen uitzaaiingen. Mijn zorg om zijn hoest komt hier vandaan want uitzaaiingen van teelbalkanker zijn het eerste in de longen terug te zien..... natuurlijk is hij vanaf zijn operatie onder controle geweest en altijd was alles goed en is de kans dat hij nog eens ziek zal worden steeds kleiner geworden na bijna 4,5 jaar. Van de week moet hij voor de een na laatste keer weer longfotos laten maken en bloed prikken waar hij begin juni weer de uitslag van krijgt, naast het lichamelijke onderzoek wat bij elke controle gebeurd. Ik ben over het algemeen een positief en opgewekt mens, kan mensen en mezelf goed opbeuren en vaak over hun zorgen heen helpen.... maar ik kan het nu niet helemaal los laten.... nu helpt het ook niet mee dat er een paar jaar terug bij “all you need is love” een jongen was die teelbalkanker had gehad en waarbij de laatste controle opnieuw kanker werd ontdekt. Ik heb hier jaren niet aan gedacht maar nu borrelt dit steeds bij me op.... Ik heb het er met mijn man over gehad, hij had daar zelf helemaal niet aan gedacht zei hij, hij denkt dat het door de airco in het vliegtuig gekomen is. Dat is natuurlijk ook de meest logische reden van zijn hoest! Maar.... ik kan die andere gedachte, die zo’n paar keer per dag op komt borrelen als ik hem hoor hoesten niet helemaal los laten.... iemand een tip....?
Ik snap je angst gezien zijn voorgeschiedenis. Je gaat gelijk van het ergste uit en google helpt helemaal niet. Maaar een hoestje kan zoveel oorzaken hebben en na een airco in het zh zijn wij ook vaak ziekig. Waarschijnlijk helpt dit niks wat ik zeg. Hopelijk zijn de uitslagen straks goed!
Ik heb geen tips voor je eigenlijk. Ik wilde alleen niet wegklikken zonder een berichtje achter te laten. Ik wil je alleen sterkte wensen en ik hoop dat alle uitslagen helemaal goed zijn.
Je zorgen snap ik zo goed! Ik heb geen tips om te zorgen dat je het wat meer los kan laten. Sorry. Iemand die ik ken had blaaskanker en na 6 jaar kreeg die gene ook opeens last van zijn keel, hoesten etc. Hij moest toen voor controle weer naar het ziekenhuis, maar het bleek niks ernstigs te zijn. Natuurlijk is dit niet de zelfde situatie, ik probeer hier niks mee te bagataliseren ik probeer alleen te zeggen dat de mensen die in het zelfde schuitje zitten als jullie, de zelfde angsten hebben en dat dat niet raar is of verkeerd. Je hebt al zoveel samen moeten doorstaan, dan vind ik het heel logisch dat je hier bang voor bent. Dat je man last van zijn keel heeft, hoeft niet per definitie te betekenen dat het iets ergs is.( Wat je ratsioneel natuurlijk wel weet. ) Ik ga voor jullie duimen dat de uitslag goed is!
Pffff huggybird, ik schrik wel van je berichtje. Ik ben je altijd blijven volgen na ons topic waar jullie een wens hadden voor een tweede (ook al ruim 4,5 jaar geleden dan?). Dus ik weet inderdaad hoe positief en opgewekt jij altijd bent. Waarschijnlijk is dit ook gewoon een kouwtje, maar in een kan je angst wel voorstellen. Is het een optie om morgen het ziekenhuis te bellen en het voor te leggen? Misschien kunnen ze de uitslagen versnellen of naar z'n longen luisteren? Gewoon ook voor jullie geruststelling? Sterkte met de onzekerheid.
Als ze wat zien op de foto wachten ze toch niet tot juni met de uitslagen lijkt me? In ieder geval sterkte, hopelijk is het echt de airco geweest
De kans dat er met mijn man iets mis is, is heel erg klein, dat weet ik heel erg goed, maar mijn “stel dat” gedachte gaan momenteel finaal met me aan de haal!! Gewoon de angst voor alles wat er dan komen gaat... voor mijn dochter... pfff niet aan denken! Is de enige oplossing denk ik....
He, ja dat is ook rond die tijd geweest, ik ben destijds 4 dagen na mijn man geopereerd waar ze endometriose geconstateerd hebben en de kans op een tweede kindje ophield.... mijn man gaar dinsdag bloed prikken en die uitslag duurt geloof ik twee weken, en ik ga er van uit dat als er iets mis is met bloed of longen ze direct aan de bel trekken. Dus we moeten gewoon even afwachten ben ik bang...
Ik vind dat hardstikke begrijpelijk! Het is niet niks wat jullie hebben meegemaakt. Kan je het een beetje ventileren bij iemand in je omgeving?
Nou op zich kan ik overal met mijn familie over praten, maar ik wil ze niet onnodig ongerust maken.... morgen na twee heerlijke weken vakantie weer werken maar ik wil niet gaan lopen janken bij mijn collega’s.... Dus ik dacht... ZP! Even mijn ei kwijt...
Je angst is zo herkenbaar. Ik heb zelf borstkanker gehad, daarna is de ziekte nog drie keer lokaal in mijn oksel terug gekomen. Ik zit nog jaren in de gevarenzone. Als je hoest of ergens pijn hebt, kun je dat nooit meer relativeren en komt meteen de angst naar boven of het een uitzaaiing kan zijn. Vaak is er een andere onschuldige verklaring voor, maar de stress en angst worden automatisch getriggerd, of je het nou wilt of niet. Heel veel succes, en vooral sterkte met het wachten op de uitslag. Het wachten is slopend. Ik duim me suf voor goed nieuws. Het MOET gewoon een onnozel airco-kuchje zijn, verkoudheid, hooikoorts of wat dan ook maar. Fingers crossed!
Sterkte met alles en ik snap je zorgen heel goed. Helaas zul je toch de uitslagen moeten afwachten om gerust te zijn.
Denk dat het heel begrijpelijk is gezien zijn voorgeschiedenis. Wil je even sterkte wensen. En ik duim dat alle controles helemaal goed zullen zijn! X
Ik begrijp je zorgen ook heel goed. Mijn vader is een lopende tijdbom en bij alles wat die voelt of heeft denk ik oh oh...daar gaan we weer. Als mijn vader koorts heeft dan is t nooit "maar" een griepje of verhoging. Er zit altijd iets heel ergs achter. Maar ivm herkenning laat ik dat even achterwege. Zoals ik het begrijp moet die nog longfotos maken en bloed prikken nav de teelbalkanker dus wanneer ze iets vinden op de foto gaat alles versnelt. Sowieso omdat de longen dus een risico hebben. Ga je dinsdag mee? Geef het aan bij de dokter of laat je man het zeggen. Succes!
Probeer nog even afleiding te vinden tot die tijd.. die angst gaat nooit echt meer over waarschijnlijk. Maar afleiding is het enige de helpt... En dan maar hopen dat de dagen voorbij vliegen en jullie met goede uitslagen het ziekenhuis weer uitlopen. Ik hoest zelf ook al maanden.. en ga toch onderhand twijfelen. Maar net als je denkt ; ik ga tóch maar naar de huisarts, lijkt het minder te worden. En stiekem ook weer wel fijn, dat nét nu hij dit hoestje heeft, zijn controle eraan komt. Wordt het gelijk goed nagekeken! Maar sterkte met het slopende wachten!