Hallo meiden ! Gelukkig duurt het nog allemaal lang ... ik hoef pas te beginnen met werken op 8 januari ... maar de zorgen komen wel nu al om de hoek kijken en ik weet niet goed hoe ik ermee moet omgaan. De situatie is als volgt: Ik ga werken op maandag en dinsdag. Op maandag gaat Thijs naar de ouders van mijn man, op dinsdag naar mijn ouders. De ouders van mijn man zijn al iets ouder (vooraan 60) en enorm ouderwets wat betreft opvoeding. Ook is zijn moeder soms niet zo goed ter been. Mijn man en ik hebben daarom aangegeven dat we niet willen dat Thijs boven slaapt. Daardoor willen we bereiken dat zijn moeder niet hoeft trap te lopen met hem op de arm. We zijn als de dood dat ze een smak maakt, met alle gevolgen van dien. We hebben het al geregeld aangegeven en mijn schoonvader zegt dan "we zullen er over nadenken". Daar kan ik me enorm aan ergeren. WIJ zijn de ouders en WIJ zijn er verantwoordelijk voor om veilige opvang te regelen op de dagen dat ik werk. Zij zijn opa en oma, en als zij per se willen oppassen moeten ze zich wel schikken naar onze wensen. Dat is de mening van mijn man en ik. Nu hebben ze gelukkig bepaald dat het bedje beneden komt te staan. Plaats voor een box is er ook niet, dus het bedje zal ook eventueel als box moeten dienen. Over de verzorging van Thijs maak ik me ook zorgen. Mijn schoonmoeder doet enorm overdreven als ze hem ziet. Ze zou haar energie beter kunnen steken in zorg voor hem. Haar eigen dochters hebben geen kinderen, dus alle aandacht gaat naar Thijs en ze heeft sinds 33 jaar een baby meer in huis gehad en is nog steeds overtuigd van het feit dat er talkpoeder in de luier moet ... Mijn man en ik hebben nu besloten dat zijn moeder een dag of drie met mij mee komt lopen bij ons thuis. De eerste dag doe ik haar voor hoe alles moet rondom de zorg voor Thijs en de andere twee dagen moet zij steeds meer taken doen. Maar mijn punt is: Wat dan nou als ik merk dat het echt niet gaat ? Ik wil niet op mijn werk zijn en me zorgen hoeven maken of Thijs wel veilig is. Dat ze dingen iets anders doen als wij, dat is oke, maar hij moet wel 100% veilig zijn als hij bij opvang is. Wat moet ik doen als ik merk dat het echt niet gaat ? : Nu ben ik daar heel hard in. Gaat het niet, dan breng ik hem niet naar mijn schoonouders en moet ik iets anders gaan regelen ... ik deins daar niet voor terug, mijn kind is mijn alles en alleen het beste is goed genoeg voor hem. Maar moeilijk is het wel. Ik heb nu nog 10 weken bevallingsverlof, en heb gewoon geen zin om mij nog 10 weken zo enrom veel zorgen te maken over wat komen gaat. Ik kan er heel verdrietig van worden, ik denk ook nog steeds onder invloed van alle hormonen. Mijn moeder-instinct zegt echter dat ik hem liever niet naar mijn schoonouders breng, puur omdat ik zijn veiligheid dan niet kan garanderen. Mijn man vindt ook dat het zeker moet zijn dat alles goed gaat voor we hem brengen, maar het blijven toch zijn ouders ... Wie heeft iets vergelijkbaars meegemaakt of wie kan mij advies geven ? Ik hoop dat veel mensen een goede tip voor mij hebben over de aanpak van dit probleem want het maakt me echt heel verdrietig op het moment. Bedankt ! Groetjes, Nikki F
Jeetje lastig hoor! Die dagen meelopen lijkt mij een strak plan maar verder.. Wij hebben vrij jonge ouders en schoonouders en die luisteren gelukkig wel naar hoe wij de dingen graag zien..maar dat neemt niet weg dat schoonmama m weleens de speen andersom in de mond stopt hihi.. Nee, zonder gekheid even aankijken en anders toch echt voor jezelf kiezen want inderdaad wat heb je eraan als je met een rotgevoel op t werk zit. Succes ermee, ik hoop voor je dat t allemaal meevalt en lukt.
Probeer er zo open mogelijk over te praten met jullie schoonouders. Geef gewoon aan dat je je zorgen maakt en dat je het moeilijk vindt. Misschien kom je er dan samen best wel uit.
Dit is dus precies waarom ik de opa's en oma's niet wil inschakelen als vaste oppas. Het lijkt mij erg moeilijk om je schoonmoeder te gaan vertellen hoe jij vindt dat het moet. Ze heeft tenslotten jouw man ook groot gebracht en zal dus echt wel weten hoe het moet - maar ja op haar manier. Als je je er niet prettig bij voelt moet je een andere oplossing zoeken. Pim
Het is en blijft lastig, maar het ligt er natuurlijk ook aan of je schoonouders iets van je aan nemen. En niet constant komen met vroeger deden we dit en vroeger dat. Onze kleine gaan dan ook naar een gastouder toe (en niet naar opa en oma) die hier in de buurt woont. Onze regels, onze opvoeding. succes ermee!
Dank je wel voor jullie reacties. Het blijft een moeilijk punt. Ik wil hun ook niet kwetsen, ze kijken enorm uit naar de komst van Thijs als ik weer werken moet. Ondanks dat heb ik me voorgenomen dat op het moment dat ik zie dat het niet gaat tijdens het oefenen ik toch ga kiezen voor een andere oplossing. Pijnlijk zal het zeker zijn, maar ik wil dat mijn kind veilig is als ik ga werken. Ik heb al een lijst gemaakt met punten waar ze op moeten letten als hij komt. Die zal ik hun ook ruim van te voren geven zodat ze dat al kunnen instuderen. Het zal een moeilijk punt blijven ... ik hoop dat het allemaal op z'n pootjes terecht komt, maar ik wil het niet aan het lot overlaten en toch heel kritisch kijken en handelen als dat nodig is. Groetjes, Nikki F
hoi nikkif hier een beetje een vergelijkbaar verhaal alleen niet zo ernstig als het jouwe. mijn moeder is vaste oppas en ze doet het naar haar maatstaven heel erg goed. alleen zijn het niet die van ons. langzaam aan (4 maanden verder) begint ze in te zien hoe wij het willen en bedoelen. mijn vader en moeder wilden/ konden nl niet zien wanneer onze dochter moe was of genoeg prikkels gehad had of zo. ze ging steeds door haar slaap heen en wij kregen een oververmoeid kindje thuis. gelukkig hoeft ze daar hooguit 1 dag in de week naar toe. nu beginnen ze in te zien wanneer ze moe is e.d. na heel veel zeggen hoe wij het willen en signalen aan te geven en voorbeelden te laten zien van noa. b.v. haar duim pakken etc. maar ja het is nu eenmaal lastiger in die zin om ze naar opa en oma te brengen. wat je zegt ze hebben zelf ook kinderen opgevoed en een kleinkind is wel heel speciaal. maar van de andere kant wil je ze die kans ook niet ontnemen. vind het daarom een heel goed idee dat je ze uitnodigt om mee te kijken. zou het alleen niet alleen zelf voordoen maar ook je vriend. mogelijk nemen ze van je vriend meer aan! nou heel veel succes en als je er geen vrede mee hebt, niet doen! jullie zijn verantwoordelijk en jullie gevoel moet goed zijn. liefs en succes en geniet van je zoontje, het gaat zo hard. femke
Waar voor gastouders geld dat ze aan bepaalde 'eisen' moeten voldoen m.b.t. veiligheid voor een kindje vind ik dat dit voor oppas opa's/oma's en overige ook moet gelden. Wij hebben de situatie niet gehad met ouders/schoonouders wel met onze 1e gastouder. Mijn instinct gaf heel sterk aan dat we niet met haar door moesten gaan, ondanks dat het een schat van een mens was met de beste bedoelingen, als je gevoel niet helemaal lekker zit blijft dat toch aan je knagen.. Wil je veel succes en wijsheid wensen met het maken van een beslissing!
Beste NikkiF, Ik bedoel dit niet rottig, maar ik snap niet dat jullie hebben toegezegd dat je schoonouders 1 dag gaan oppassen op Thijs.... Zoiets doe je toch alleen als je er een goed gevoel bij hebt? Verder merk ik aan je dat je heel erg de touwtjes in handen wil houden, het moet gaan zoals jij het wilt. Daar is helemaal niks mis mee, want zo ben ik zelf ook hoor (typisch leerkrachtgedrag ), maar juist daarom kiezen wij voor een kinderdagverblijf. Als ik jullie was zou ik terugkomen op de beslissing om je schoonouders als vaste oppas te laten dienen, dan zitten jullie tenminste met een goed gevoel op je werk. Succes ermee. Anakin.
Hier sluit k me volledig bij aan... Ik had ook toegezegd dat Iman altijd naar mijn schoonmoeder zou gaan... Toch had ik er geen goed gevoel over en ben aan het zoeken naar een andere oplossing, want anders kan ik gewoon niet gaan werken!
Ik vind ook dat als je er geen goed gevoel over hebt gewoon niet doen. Dan maar een betaalde oplossing maar de veiligheid van je kind gaat toch voor?
ik heb precies hetzelfde, mijn schoonmoeder is te overdreven als ze deborah ziet en zit nu allemaal dingen op te noemen wat ze allemaal niet gaat doen. Ik vind haar daar allemaal nog veel te jong voor. Ook wil ze mijn kind delen met de broer van mijn vriend, omdat zijn vrouw geen kinderen wil. dus zodra die binnen komt dan pakt zij mijn kind en geeft het aan mijn zwager terwijl ik dat totaal niet wil. ze hebben nu 1x opgepast en dat ging niet zo goed. een voorbeeld: ze kreeg in 3 uur tijd 3 x drinken (terwijl ze eigenlijk elke 4-4.5 uur krijgt) en het was veel te heet. gelukkig kwamen wij op tijd binnen, want ik had er niet aan moeten denken wat er had kunnen gebeuren. ik ben er heel makkelijk in: als het niet gaat of als deborah erg huilt bij thuiskomst dan is het heel gauw over hoe hard het ook is. gelukkig is mijn vriend het hier mee eens. overigens ben ik wel heel dankbaar dat ze wil oppassen, als ze maar wel een beetje doet wat wij vragen. en niet tegen spreken zoals: ze heeft weer honger terwijl ze alleen maar haar speentje wil....
Ik vond het ook moeilijk om mijn schoonmoeder te vertellen hoe we het wilden hebben. Zij heeft namelijk een heel andere kijk op opvoeden dan wij hebben. We hebben toen de afspraak gemaakt dat zij bij ons thuis kwam oppassen ipv bij hun thuis. Bij ons is alles kindvriendelijk en bij hun niet. Dit voelde al een stuk beter. Ook had ik een papiertje gemaakt met daarop globaal het dagritme, waar zij zich redelijk aan hield. En het belangrijkste is dat jullie er over praten met haar, anders ontploft de bom op een gegeven moment. Na 4 jaar oppassen gaat het nog steeds goed. Ik vertrouw haar inmiddels voor de volle 100% en zij voelt dat ook, dus dat is erg fijn. Met mijn moeder hebben we dit gelukkig nooit gehad...zij zei meteen vertel maar hoe jullie het willen hebben. Heerlijk zo'n mam.
Wij hebben ook gevraagd of m'n schoonouders straks willen oppassen. Maar het moest allemaal op hun (lees haar) voorwaarden. Ik moet m'n kind brengen, ze willen niet hier komen. Het moet op de dagen wanneer het hen uitkomt. En ik zij kijken heel anders tegen de opvoeding aan als wij. Ik kreeg er steeds meer spijt van dat ik het had gevraagd, dus gisteravond moest het hoge woord eruit. En ik moet zeggen, het is me heel erg meegevallen. M'n schoonvader was wel blij, en m'n schoonmoeder iets teleurgesteld. Maar al met al geloof ik dat ze het wel begrijpen en dat ze het niet erg vinden. Het lucht voor mij iig wel heel erg op dat ik het gezegd heb.
Ik wil absoluut niet dat mijn vaste oppas familie zou worden. Die zijn er om het gezellig en leuk te hebben, maar niet voor de opvoeding. Dan moeten ze ook ons kind corrigeren. Nee dat lijkt me niks. Ook omdat als de oma op opa ziek is, dat je dan zit zonder oppas. Ik zie dat bij mijn schoonzusje. Die zit dan zonder omdat oma ziek is. Ik doe het ook niet naar een gastouder, want ik heb liever dat er meerdere mensen zijn die zien wat er gebeurt zo'n dag. Ik weet niet of ze wel lief is voor mijn kind. Dus een kinderdagverblijf heeft mijn voorkeur. Mensen met een opleiding, ehbo diploma, goede omgeving, meerdere mensen aanwezig, vaste tijden en altijd beschikbaar.