November vorig jaar overleed een baby van vijf maanden nadat zij in het peuterbad werd geraakt door luidsprekers die van het plafond vielen. De moeder van het meisje raakte zwaargewond, maar overleefde het ongeval. Inmiddels is he onderzoek naar dit drama afgerond. Het blijkt dat al jaren is gewaarschuwd dat de ophanging niet deugde. Een half jaar voor het drama is nog gemeld dat er sprake was van een verhoogd risico. Maar tich is er niks mee gedaan, met als gevolg dat het leven van kleine Rosalie veel te vroeg ten einde kwam. Ik was toen al helemaal naar van het ongeval. En nu ik dit weer lees... Die arme ouders zijn hun kind kwijt omdat een heleboel mensen laks zijn geweest en het blijkbaar allemaal niet bekangrijk genoeg vonden. Ik kaer om janken. Omroep Brabant: Luidsprekers in zwembad Tilburg deugden al vijf jaar niet
heel erg dit en dat door laksheid en let maar op niemand wordt ervoor gestraft. schandalig en zeer erg voor de familie en dit onschuldige babytje.
Ooo wat erg he? Ik las het ook. Zo erg voor de ouders dat dit nu weer komt, je moet al leven met het verdriet dat je kindje er niet meer is en nu hoor je dat het voorkomen had kunnen worden (sowieso).
Ik hoorde op de radio dat een of andere politicus twee dingen zei: 1) Er moet meer/beter gecontroleerd worden 2) Er moet iemand (of een instantie) komen, die de bevoegdheid heeft een zwembad te sluiten, als het niet deugt. Met het tweede 100% mee eens. Met het eerste echter niet. Er WORDT vaak en goed gecontroleerd. Er wordt alleen niks met de uitslag gedaan. Dáár wringt de schoen... Maar dat is toch een enge gedachte? Je gaat er toch vanuit, dat het goed geregeld is? Stond er ook nog in een van die artikelen: JA BOEIEND! Het zou wat zijn, als ze NIET helemaal kapot was! Ik weet niet op welke manier deze vrouw betrokken was en in welke mate ze (mede-)verantwoordelijk was, maar toch... moeten we het nu erg vinden, dat ze er kapot van is? Hoezo weegt dat mee?