Hoi Dames, Vraag me af of ik de enige ben die bang is. Ben nu bijna 35 weken zwanger en heb nu zoiets van help als mijn kindje maar gezond en levend geboren wordt. Ben gewoon zo bang dat het nu nog dood zal gaan. Loop hier eigenlijk de hele dag mee in mijn maag. Heb eigenlijk geen reden om dit te denken maar lees dan weer iets op het net en ben dan weer van slag. Zoek het ook niet op maar kom er soms gewoon bij uit. Herkent iemand dit of weet iemand hoe ik hiermee om kan gaan. Groetjes Karin
Volgens mij zijn het de hormonen. Ik zou het wel bespreken met je VK. Ik hoop voor je dat het snel overgaat. Sterkte meid!!
Hoi Karin, Al heb ik het zelf nog nooit meegemaakt kan ik het me heel goed voorstellen, je voelt je kindje waarschijnlijk goed en misschien ok wel veel en je weet dat het nu bijna echt gaat gebeuren. Het enige advies wat ik je kan geven is zoek andere afleiding ga even tot je bevallen bent niet te veel achter de computer zitten maar zoek andere afleiding. Heb je misschien een andere hobby of iets creatiefs zodat je bijvoorbeeld zelf iets leuks kunt maken voor op de babykamer? Kleertjes, fotolijstjeetc. Het zijn maar voorbeelden maar daarmee kun je je gedachten van zorgen en angst denk ik wel in positieve gedachten over je kindje omzetten. Heel veel succes de laatste paar weekjes! Veel liefs, Beauty
Hallo dames, Thanx voor jullie berichten. Voel de baby inderdaad hee goed bewegen. Kan tevens zelf naar het hartje luisteren met een doptone (heb ik van mijn man gekregen zodat ik kan luisteren wanneer ik te bang ben). Dus ja eigenlijk geen reden maar het gevoel van bang zijn etc blijft zitten. Het zou inderdaad goed zijn om niet te veel achter de computer te blijven plakken. Hoe meer ik lees of zie hoe meer ik onzeker wordt. Morgen mag ik weer naar de verloskundige en zal het ook eens met haar bespreken. Moet er echt wat aan doen. Mijn man heeft bijna een dagtaak aan mij gerusstellen. Groetjes Karin
Karin, ik snap wat je bedoelt. Mijn advies: kijk niet zoveel op internet. Hier vind je namelijk naast een heleboel nuttige informatie ook de nodige ellende. Zo lees ik bijvoorbeeld de topics over miskramen niet. Ik vind het echt heel erg voor die meiden, maar als ik dat allemaal ga lezen, kan ik nog maar aan één ding denken: dat het mij ook gaat overkomen want ik voel me zus of zo. Bespreek je eventuele vragen gewoon met je VK en geniet verder gewoon van de laatste weken.
Ha! Ik sla ook heel bewust het forum miskramen over! enne...Karin...het is niet raar, hoor, wat je voelt. Ik denk dat iedereen dat wel op z'n tijd heeft. Ik heb ook de angst dat mijn kindje geestelijk gehandicapt zal zijn, bijvoorbeeld. Ik vind dat een eng idee, maar heb niet echt redenen om dat te denken...
Hoi karin, Het is heel normaal dat je deze zorgen hebt hoor. Ik weet het nog van mijn twee jongens en zeker van de jongste dat mij dat ook bezig hield. Ineens zag ik overal kinderen met het down syndroom, op tv op straat etc. Of zwaar gehandicapte kinderen ik werd helemaal gek van onzekerheid. Als het je zo bezig houd probeer dan eens met je vk te gaan praten misschien kan zij je helpen. Ik ben op zwangerschap yoga gegaan en ik moet zeggen dat het wel hielp, ik werd rustiger etc. Het is je moederinstinct die zich nu al heeft ontwikkeld geloof me jij gaat een gezond kindje krijgen hoor en wat je voeld is heel normaal! liefs Jet
halllo, Thanx het helpt me zo wel wat vooruit de laatste weken. Fijn dat jullie zo meedenken. groetjes karin
Ik heb gelezen dat als je je zo'n zorgen maakt tijdens de zwangerschap over wat er allemaal fout kan gaan. Je een minder grote kans hebt op een postnatale depressie. Maare dat neem niet weg dat het heel vervelend voor je is. Hopelijk zijn de laatste weekies toch nog een beetje leuk!
Hier nog iemand die die zorgen kent Je bent je nu echt voor aan het bereiden op de bevalling en de daarbij komende risico's. Ben zelf vaker bezig met of er bij de geboorte misschien iets mis gaat...of nog ervoor. Maar denk dat die zorgen wel normaal zijn voor het aantal zwangerschapsweken...aan het begin heb je die zorgen namelijk ook maar dan voor een miskraam
heb precies hetzelfde als jou.... denk elke keer straks zit navelstreng om zun nek... of straks breekt zun nekje tijdens bevalling... of gewoon een hartstilstand... en IDD me GROTE angst.... is toch zuurstof te kort... en dat hij dan verstandelijk gehandicapt is.... mijn broertje is namelijk op die manier verstandelijk gehandicapt... niet heel erg hoor... maar hij loopt 7 jr achter, en woont in speciaal huis denk ik toch.. hij had normaal kunnen zijn!! maar jah dan denk ik maar.. nog ff en ik ga me hard best doen dat alles zo goed mogelijk gaat... heb zaterdag ook ctg scan gehad en extra echo... alleen omdat ik zo bezorgt was... heb nu met het ziekenhuis een afspraak... voel ik me onzeker bel ik en mag ik gelijk langskomen!!!
Hoi Meis, Gister zat ik ook een beetje te surfen en kwam op een site met bevallingsverhalen. Nou dit waren dus even alle bevallingen van hel... Het was zo erg dat ik gewoon huilend achter de pc zat met het idee, neeee dit gaat me ook overkomen. Gevolg: Heel eng gedroomd, amper geslapen, doodmoe! Ik denk dat we veel te wijs worden gemaakt op het internet. Snap ook dondersgoed wat je probleem is, kan het me zooo goed voorstellen! Ga anders zoals Daphne zegt er even mee naar je VK, want denk dat het verstandig is als je gerust wordt gesteld... En niet meer naar al die spookverhalen luisteren hoor!! Dan doe ik het ook niet meer, afgesproken?
Hoi Karin, Oh dit is zooooo herkenbaar! Ik ben blij dat je er een topic over geopend hebt en dat ik kan lezen dat ik niet de enige ben. Ik heb door mijn werk veel te maken met gehandicapten. Ook ik ben bang dat er straks iets met mijn kindje zal zijn, dat het niet gezond zal zijn enzo. Ik heb destijds bewust niet gekozen voor een nekplooimeting, juist omdat ik dacht dat zo'n kansberekening mij niet gerust zal stellen en omdat ik nooit voor een vruchtwaterpunctie of vlokkentest zou kiezen. En Ik zal me helemaal vastpinnen op die getallen van de kansberekening. Nu ben ik juist onzeker omdat ik het niet heb gedaan. Ik heb wel de 20 weken echo en een pretecho en daar leek alles goed. Maar dan denk ik weer ...."met een echo zie je geen down". Of toch wel?? Ik kijk ook heel veel naar de foto's van de pretecho of ik iets zie....En op die manier maak ik mezelf dus helemaal gek. Ook ik zie opeens overal mensen met een handicap. Waarschijnlijk nemen mijn hormonen een loopje met me. Ik heb het ook al besproken met mijn verloskundige, maar ook hier kreeg ik niet echt de geruststelling waarna ik op zoek ben. Ik vind het wel prettig om te lezen dat ik niet de enige ben.
Halllo lieve mensen, Nee zal die enge verhalen niet meer lezen!! Morgen inderdaad overleggen met de verloskundige. Sjarrel wat fijn dat jij meteen naar het ziekenhuis kan om een echo te laten maken wanneer je je onzeker voelt. Dat zou ik ook wel willen. Fijn dat we hier zo open over kunnen spreken met elkaar het lucht echt op. Chacha jij beschrijft dat je werk hier ook invloed op heeft gehad. Dat is bij mij ook zo. Werk in de forenschische psychiatrie en moest altijd op mijn hoede zijn en mijn kindje beschermen. Je weet het maar nooit daar. Heb daar wel wat aan opgelopen denk ik. Soms schaam ik me er een beetje voor dat ik bij alles wat ik doe denk ojeeee als ik nu maar niet de baby iets aangedaan heb. Groetjes Karin
geen enge verhalen meer lezen, enge dingen op tv weg zappen. Wat vervelend dat je werk er invloed op heeft gehad. Ik gebruik zelf (ondanks dat ik zo pril ben, heb angsten niettemin) Bach Rescue Remedy. Werkt erg goed en is niet schadelijk voor de baby. plaatje hoe het eruit ziet. kan je kopen bij reformwinkel of new age of via internet. http://members.home.nl/buysen/winkelbachproducts.jpg
Geen dank, Heb er zelf veel aan. Als ik weer zit te piekeren of de kriebels ervan krijg. Ik had die met het pipetje en nu van mijn ouders de spray gehad, is iets makkelijker innemen. Het kalmeert me, dan weer en kan ik er weer tegen aan. Hopelijk helpt het jou ook, vast wel, ben positief ingesteld Veel liefs Jodi
Hoi Karin, Ik herken het ook helemaal hoor. Ik denk niet dat het een kwestie is van hormonen, maar gewoon doordat we nu steeds dichter bij de bevalling komen en er meer over gaan nadenken. Ik heb een verhaal hier gelezen van een kindje dat opeens dood was in de baarmoeder. Dat kan ik dus beter niet lezen. Ook verhalen over loslatende placenta's zorgen ervoor dat ik me enorm veel zorgen kan maken. Vreselijk is het. Nou las ik laatst weer over een vrouw die zelf gestorven is tijdens de bevalling. Weer helemaal van de kaart. Zo erg dat ik gisteren mijn man huilend heb gevraagd of hij goed op ons kleintje wil passen mocht er iets met mij gebeuren. Die schrok zich natuurlijk wild ... Ik lees ook geen enge verhalen meer. We gaan in het ziekenhuis bevallen, de meest veilige plek met alle zorg voor mij en het kleintje. Gewoon om ons af laten komen alles, en dan komt het wel goed ! Groetjes, Nikki F
Vervelend he Karin, hoe je werk toch invloed op zoiets kan hebben. Ik neem aan dat je nu ook verlof hebt? Dat scheelt meestal wel wat. Ik merk dat ik ook last heb van alle verhalen op internet. Ik ga vanaf nu ook proberen om ze niet meer te lezen en vervelende dingen op tv weg te zappen. Je hebt nu ook reclame van een de kinderhartstichting. Een klein beebje met een ernstige hartafwijking. Nou dan zit ik al weer brullend op de bank. Volgens mij heeft het er ook mee te maken dat we op het einde lopen. Daarbij ben ik best wel een controlfreakje. En dit is juist iets waar ik geen controle over zal hebben.
Ja precies probeer ook niet meer van die dingen te lezen. Ook bij de reclame van de hartstichting ga ik net zoals jou zappen. Heb nu inderdaad verlof dus mijn werk is geen probleem meer. Nu moet ik ervoor zorgen dat ik niet de hele dag pieker. En ook ik ben een controlfreak en dat is nu lastig omdat we de kleine niet kunnen zien aleen maar voelen. Groetjes Karin