Met actieve peuter op vakantie???

Het hem uitleggen? Met twee jaar snappen ze echt al wel wat wel en niet mag. Rent hij weg kun je hem twee keer waarschuwen, de derde keer kan hij binnen spelen.

Verder zorgen voor genoeg vermaak. Dus een voetbal, zwembadje met water erin en speeltjes, tennisrackets, zodat hij niet weg hoeft te rennen

 

Dit!
En accepteren dat het geen vakantie gaat worden waarbij je zelf de hele dag onderuit kan liggen denk ik

 

Helemaal eens met de voorgaande 2. Hier ook al diverse malen gekampeerd met ondernemende peuters in diverse leeftijden. Met 1-2 jaar zijn ze nog ongeleide projectielen, maar daarna begrijpen ze al heel veel hoor. En het wordt idd vast niet relaxed. Het helpt om 'oplet-diensten' af te spreken met je man, zodat je af en toe een half uurtje onderuit kunt met een boek of tijdschrift.

 

Nou hier was uitleggen met 2 jaar nog echt geen optie. Nu is het nog moeilijk voor hem en is hij bijna 4. Accepteren dat het geen relaxvakantie wordt ben ik.vang.

 

Vanaf moment 1 duidelijk zijn! En consequenties geven!

 

Zou dan toch consequenties gaan hangen aan je waarschuwingen. Dan heeft hij snel genoeg door dat het serieus is. Met twee jaar begrijpen ze echt al een hele hoop hoor.

 

Wat maakt dat je denkt dat ik dat niet heb gedaan? Dat iets voor jou kind geldt, wil niet zeggen dat het altijd werkt. Mijn oudste 2 waren ook zo makkelijk, niet doen, 1 waarschuwing, consequentie en het werd niet meer gedaan. Mijn jongste kunt je 10 keer waarschuwen, een 1000 keer straffen etc en dan nog werkt het niet. Hij moet het zelf ervaren.

Edit: te snel gelezen, dacht dat je mij had gequote. Maar goed, evengoed geldt hetzelfde.

 

Misschien helpt het om eerst elke ochtend met hem mee te gaan op ontdekkingstocht, na een uurtje zal hij toch hopelijk wel een beetje moe zijn. Dan iets gaan drinken bij de caravan en daarna zeggen dat hij nu met zijn badje, schepje, bal, wat dan ook, mag spelen bij de caravan. Als je soms toegeeft aan zijn ontdekkingsdrift is hij misschien op andere momenten niet meer zo gedreven en wil hij wel even in de buurt blijven. 10 minuten of zo

 

Tuigje? Ik ben in Israël geweest met drie kinderen van 0, 2 en net drie jaar. Als we erop uit gingen (drukke winkelstraat met trams) en ik was alleen dan ging de jongste in de draagdoek, de middelste in de buggy en de oudste aan een tuigje. Veiligheid voor alles.

 

Tuigje.

Het is erg makkelijk om te zeggen dat een kind met 2 jaar al genoeg snapt en het dus maar moet kunnen.
Ja uiteraard snappen ze een hoop maar op die leeftijd zijn een hoop dingen gewoon nog TE verleidelijk om niet te doen dat hoort allemaal bij het ontdekken.

 

Lang niet alle kinderen van 2 hebben allemaal dezelfde mate van begrip. Er wordt altijd erg makkelijk gezegd dat je strakke regels moet hanteren maar er zijn genoeg 2 jarigen die weinig begrijpen van de consequenties van hun handelen. Er zijn er ook genoeg dit dit wel begrijpen, maar daarom zijn er ook verschillende opties

TS, ik denk dat je er maar vanuit moet gaan dat je erg moe terug komt van je vakantie. Ik heb ook zo'n dochter die letterlijk geen seconde stil kan zitten. Ik vind het al een onderneming om 1 dag naar de camping te gaan waar mijn ouders zitten . Ik zou proberen of je ergens een soort hekwerk op de kop kunt tikken. Eerder toen ik ook ging kamperen stonden er mensen naast ons die en tuigje hadden vastgemaakt aan een haring in de grond. Dat vond ik toch een beetje een naar idee (terwijl mijn dochter een tijdlang bij elk uitstapje een tuigje om had dus ik ben er niet op tegen hoor). Maar daarbij is het ook niet makkelijk met lopen om campingtafels en stoelen. Om jezelf zo nu en dan wat rust te geven zou ik wat activiteiten meenemen die aan tafel in de kinderstoel gedaan kunnen worden.

 

Onze oudste was 1,5 toen we gingen kamperen met hem. Hij was en is altijd erg actief en onrustig. We hebben meteen op de eerste camping met hem een rondje gelopen, en toen aangegeven: tot die tent mag jij komen, niet verder.
En dat ging meteen perfect, nooit geen gedoe mee gehad.
Dochter liep nooit weg, da's echt ideaal.
Dit jaar is onze jongste 1,5 als we gaan, en ik vermoed ook dat we lekker de hele dag mee actief mogen gaan doen. Die gaat echt niet luisteren naar: je mag tot deze tent, en niet verder. Het is de kunst om dan juist stiekem weg te glippen als we net even onze blik afwenden. Dus we stellen ons in op lekker actie tijdens de vakantie, en af te wisselen, zodat we om beurten honderd rondje over de camping mogen gaan doen

 

Polsbandjes meenemen waar je je telefoonnummer en evt nummer van de staplek kunt schrijven, voor alsjehem toch een keer uit het oog verliest. Ik was Y kwijt op de megacamping vorige maand en heb haar de rest van de vakantie met balpen getattooeerd met wat gegevens.. Gelukkig was zij ook geschrokken en bleef ze netjes in de buurt daarna.. Misschien iets meenemen waarmee je toch een soort afbakening kunt maken om je plekje, van dat roodwitte lint of zo? Dan kun je wat beter uitleggen tot waar hij mag spelen.

 

Dit is precies wat ik ook dacht. Hier werkte (en nog steeds) afwisseling het best. Even laten ontdekken ergens en daarna rustig bij je eigen stek laten spelen. Zowel in de ochtend als de middag.
En simpele dingen als bellenblaas meenemen bv.. kan hij achter de bellen aanrennen (al dan niet met tuigje aan zodat hij niet helemaal van het terrein af rent bij wijze van). Echt uitrusten zul je zelf niet aan toe komen denk ik.

*edit*: nemen jullie zo'n mini rond opblaasbadje mee o.i.d.? Meestal is rommelen met water, bakjes en schepje een succes. Zo ook zand en stokjes. Je zou ook zo'n mini plastic opblaas vorm met opstaande rand kunnen kopen voor 2euro die normaal gebruikt wordt voor magisch zand. Kun je ook een bodempje water of zand/ grond of wat dan ook in doen en hem daarmee laten spelen.

 

Het wordt wel beter hoor.. Nu gaat het nog niet vlekkeloos, maar stukken beter dan 2 jaar geleden. Het vergt een boel geduld, maar komt wel.

 

Dit werkt(e) bij ons altijd prima. We hebben meestal wel actieve vakanties (minstens een paar keer per dag eind fietsen/wandelen/sightseeing tour etc) en dan hebben we echt geen kind meer aan dl de rest vd tijd.

 

Ik wil ook even reageren op de mensen die roepen: waarschuwen en consequenties verbinden. Helaas is juist voor veel kinderen rond de 2 jaar een lastige leeftijd. Ze snappen het misschien wel maar hun impulsen zijn veel sterker dan de consequentie. Dan ben je op den duur alleen maar bezig met corrigeren waar je zelf gefrustreerd van raakt, maar je kind ook. Dit geldt zeker niet voor elk kind maar met 3 kinderen heb ik ervaren dat het per kind verschillend is. Ze krijgen toch echt alledrie dezelfde opvoeding maar reageren allen verschillend. Mijn oudste dochter was heel ondernemend rondom de 2 jaar. Wel redelijk om te buigen/sturen. Plus ons eerste kind dus allebei alle ruimte om op te letten. Mijn zoontje daarentegen was heel heftig in die periode. Je kon op je kop gaan staan maar luisteren "ho maar". Ook na de zogenaamde consequenties. Mijn jongste dochter nooit 1 centje pijn mee gehad. Daar zou ik er wel 10 van kunnen hebben.

Vakantie: ga veel met hem/haar ondernemen. Omstebeurt. Verder wordt het heel veel nalopen ben ik bang. Het is een hele vermoeidende fase maar volgend jaar is het alweer anders 😁