Even ventileren en hopen kunnen jullie mij gerust stellen. Vorige week donderdagochtend was ik bij mijn vader. Ik schrok van hem, hij was erg wit en veel afgevallen. Volgens mijn vader is hij al ruim 6 kg afgevallen en voelde hij zich ook niet goed. Veel buikklachten, overgegeven en heel erg moe. Hij slaapt de laatste tijd heel erg veel en eet ook weinig. Dat is dus niks voor hem. Mijn vader is 75, werkt nog steeds als metselaar en eet altijd goed. Gaat laat naar bed en is vroeg wakker. Mijn broer was die avond bij hem en heeft hem op het hart gedrukt een afspraak te maken bij de huisarts. De dag erna kon hij daar terecht en ik ben met hem meegegaan. Daar kreeg hij een verwijzing voor bloed en ontlasting onderzoek. Mijn vader sprak toen uit angst te hebben voor darmkanker....slik. Afgelopen maandag heeft hij bloedonderzoek gehad. Dinsdag werd hij gebeld dat het bloed niet goed was, had ook last van bloedarmoede. Hij zou doorverwezen worden naar de internist. Woensdag heeft hij ontlasting ingeleverd en om 9.00 uur werd hij al gebeld door de internist. Dezelfde middag moest hij daar al komen. Hij heeft nu een oproep gekregen voor een maag en darmonderzoek. En 10 dagen later een echo van zijn buik en paar dagen later een gesprek bij de internist. Gezien de snelheid van deze onderzoeken en de vaart die er achter zit, maakt het mij heel erg bang. Ik wil niet nog een ouder verliezen aan die rot ziekt. Mijn moeder is 10 jaar geleden overleden aan longkanker... Wie kan mijn gerust stellen? En wie heeft ervaring hiermee?
Wat een schrik en wat hebben jullie goed gehandeld. Mijn vader heeft darmkanker gehad en dat was goed te behandelen. Er zullen ook andere verhalen zijn, maar ik wilde dit positieve verhaal toch delen. Uiteindelijk zit er niets andersom dan afwachten, hoe vervelend dat ook is.
Wat naar. Ik herken het wel van mijn schoonvader en een vriend. In beide gevallen helaas geen goed nieuws... ik hoop voor jou en je vader dat het iets anders is dan kanker. Mijn schoonvader heeft ook maanden rondgelopen met zulke klachten voordat hij naar de dokter ging. Eenmaal bij de dokter ging het in sneltreinvaart inderdaad. Zo'n lastige tijd nu omdat je gewoon nog niks weet.. heel veel sterkte..
Mijn vader heeft ook darmkanker gehad, dit is operatief verwijderd. Helaas wel uitzaaiingen naar zijn longen, dus binnenkort starten met bestralingen. Rot ziekte is het! Ik hoop dat het jouw vader bespaard blijft. ❤️
Ik snap je zorgen als ik je verhaal zo lees. Geruststellen gaat lastig omdat ook wij niet weten wat hij mankeert. Dat iets niet goed is dat is duidelijk, maar er kunnen natuurlijk ook andere dingen aan de hand zijn. Heb zelf ook veel zorgen om mijn ouders momenteel op gezondheidsvlak. En wat ik tegen mijzelf probeer te zeggen is, mij op dit moment hierin verliezen heeft geen zin omdat ik nog niet weet wat er speelt, zodra er meer bekend is zet ik het op een rijtje en kijk ik verder. Daardoor blijf ik wat meer in het moment ipv dat ik met mijn hoofd allemaal doemscenario's zit te bedenken. Sterkte met je vader en ik hoop dat het meevalt en ze hem snel van zijn klachten af kunnen helpen.
Wat heeft de internist tegen je vader gezegd nav het inleveren van ontlasting? Wat was de reden dat hij de verdere onderzoeken moet doen?
He wat heftig... Geen ervaring mee, maar wou je wel even een knuffel geven. Hopelijk valt het allemaal mee ❤️
Dankjewel. Fijn om jouw verhaal te lezen. Hopelijk valt het mee bij mijn vader en is zijn angst geen waarheid
Dankjewel. Dat is het ook. We weten niks en dat maakt het zo lastig. En als je dan van je vader hoort dat hij hier bang voor is en ons er niet mee lastig wou vallen... dat doet me heel veel
Ik probeer mezelf ook tot rust te manen hoor, zolang er niks is uitgesproken door artsen heb ik hoop dat dit niets is. Maar vind het wel lastig. Juist omdat ik een ongelooflijk papa kindje ben. Dankjewel voor je woorden
Ontlasting is woensdagochtend pas ingeleverd. Donderdag heeft hij een afspraak met de huisarts voor die uitslag
Mijn oma kreeg vorig jaar een foute uitslag van het bevolkingsonderzoek. Was ook afgevallen de afgelopen tijd dachten aan stress. Uit eindelijk best lang in twijfel gezeten, bloed armoeden, darm onderzoek etc. En bleek ze een gigantische poliep te hebben op een lastige plek, naar twee keer proberen kregen ze het er uit en bleek het goed aardig. De arts stond er zelf van te kijken omdat hij er uit zag als kwaadaardig. Bij haar liep het dus goed af. Maar ze heeft er mentaal echt een klap van gehad.
Ach jee wat een schrik. Goed dat er doortastend wordt opgetreden. Ik duim voor jullie dat het goed te behandelen zal zijn. Wat de uitslag ook wordt. Kan me voorstellen dat je nu erg angstig bent. Maar het hoeft niet kanker te zijn. En is het dat wel, dan kan er vaak nog veel gedaan worden.
Ach wat een onzekere periode voor jullie Wat was er naast bloedarmoede niet goed aan het bloed? heel veel sterkte ♥️
Mijn vader heeft begin vorig jaar dezelfde klachten gehad. Lang verhaal kort, hij had een grote zweer in zn slokdarm. Door goede medicatie is dit wonderlijk genezen, de artsen hebben versteld gestaan. Het zag er namelijk echt nier goed uit. Uitslagen van scans en mri waren daarom dus ook steeds erg spannend, maar hier is het dus goed afgelopen. Sterkte!
Jeetje @Krabje Wat een schrik dan ineens he... is er ook bekend wat er niet goed was aan het bloedonderzoek? Mijn schoonvader heeft ruim een halfjaar rondgelopen met vage klachten, pas na diverse onderzoeken kwam de diagnose darmkanker, stadium 4 helaas.. dus hier geen goed nieuws. Ik wil je veel sterkte wensen! Hopelijk is het bij jullie wel goed nieuws of in ieder geval iets wat makkelijk te behandelen is.