Zorgen over buitenlands ECD en draagmoederschap

Ik heb de eerste 2 afleveringen van de documentaire-reeks gezien en vond het wel schrijnend ja... maar een oplossing...? Moeilijk hoor. Je jaagt mensen inderdaad naar het buitenland maar dat op zich lijkt me geen reden om het hier dan maar weer toe te staan.

 

Ik vind het ook een heel moeilijk onderwerp. Als ik documantaires zie met kinderen van anonieme donoren dan snap ik dat NL het VN verdrag heeft getekend. En ik vind het idee dat mensen geld krijgen voor hun eicellen verwerpelijk.
Maar het gevolg daarvan is wel dat er een gigantisch tekort aan eicellen is in NL. En ik begrijp vrouwen met een grote kinderwens die daarvoor naar het buitenland gaan. Ik zou er ook echt geen oplossing voor weten, echt een heel lastig dilemma.

 

Ik zelf heb drie kinderen, waarvan twee uit eiceldonatie zijn ontstaan. Het is zo dat grenzen steeds een stukje worden verlegd. Elke keer een klein beetje.

Ik heb een punt gehad waarop ik ook over Spanje heb nagedacht, zelfs even serieus... Maar ik was wel bang dat hij eventueel uit ECD ontstane kindjes later een gemis of een gat in hun bestaan zouden ervaren als ze niet zouden weten waar de helft van hun DNA vandaan zou komen... Wij hebben ons toen op ECD in NL met een donor die we zelf zouden vinden gericht. Gelukkig vonden wij onze engel die ons een klein half jaar later de meest mooie eicellen gaf. Maar als wij haar niet zouden hebben gevonden... Ik weet niet of ik dan nog steeds zo sterk was geweest om Spanje niet te willen. Iets met steeds grenzen verleggen...

Ik weet niet of er echt dingen in NL veranderd moeten worden wbt ECD. Er is een ECD-bank, donatie aan een bekende is toegestaan. Nou ja, het enige wat wel echt aangepast mag worden is dat ECD voor de verzekering gewoon een IVF is en niet dat geneuzel dat als je nog recht op een IVF hebt dat je dan toch zelf alles wat de donor ondergaat zelf moet betalen.

Ik ben in ieder geval zielsgelukkig met mijn drie bloedjes. Ze zijn awesome!