Inmiddels ben ik alweer meer dan een maand aan de slag, en hebben we een mooi nieuw ritme. Renske doet het goed op het KDV en op de papadagen. De eerste weken ging ik nog voor een live voeding op en neer, nu hoeft dat niet meer. Helaas zit ik alleen met toenemende vermoeidheid te werken. Ik slaap nooit langer dan 4/5 uur achter elkaar want langer zit er gewoon nooit tussen de voedingen. Sterker nog, Renske komt zelfs wat vaker nu met de zomertijd, nu ze 'uitgebakerd' slaapt, eh, gewoon zin heeft, weet ik waarom. Ik ben dus vaak om 1 uur en om 5 uur wakker om te voeden. Ik wil lang bv geven, en ga niks forceren (papflesjes of dat soort dingen) om haar te laten doorslapen. Het enige dat ik tot voor kort nog deed was aanleggen voor ik zelf ging slapen. Nou, voor die voeding komt ze meestal zelf nu, en dan is ze er rustig om 1 of 2 uur weer Ik schrijf het hier maar een beetje van me af. Er moet dit jaar een proefschrift af en alle zeiltjes moeten bij! Dus wie er tips heeft, mij moed kan inspreken of mij domweg van het forum wil afschoppen, ...
Allereerst wat betreft moed inspreken: mijn kleine slaapt ook nog niet door, maar vanaf dat hij nog maar 1x per nacht kwam vind ik het goed te doen. Dat zal hopelijk niet al te lang meer duren en dat scheelt echt heel veel. Als je borst- en kindvriendelijke doorslaaptips wil kun je het boek 'lekker slapen zonder huilen' van Elizabeth Pantley eens lezen. Dan een praktische tip: Tot 6 maanden na de bevalling heb je recht op extra pauze, in duur variërend van minimaal vijftien minuten extra tot maximaal eenachtste van je arbeidsduur. Als je bijvoorbeeld dus acht uur werkt, dan mag je maximaal één uur extra pauze hebben. Ik weet niet op welke uni je werkt, maar vaak is er een rustruimte beschikbaar waar je even kunt gaan liggen. Als je dat na de lunch of bv voor het kolven doet, kun je er daarna wellicht weer even tegen. En verder: vroeg naar bed, gezond leven en accepteren dat je sociale leven niet meer is wat het geweest is .
Papflesje zou een optie kunnen zijn, heeft nl. niets met lang voeden te maken. Dat kun je ook mét papfles. Wil alleen niet zeggen dat ze dan ook dóórslaapt hoor. Je kunt t een keertje proberen. Verder ist gewoon maar doorbuffelen, de tropenjaren gaan écht een keer voorbij gelukkig.
Ik herken het wel. Ik heb op dit moment het idee op halve kracht te functioneren. Zoonlief heeft een tijdje erg slecht geslapen en werd erg vroeg wakker. Dat is nu over, maar ik blijf moe. Ik denk door de zwangerschap. Soms vraag ik me wel eens af of ik me ooit nog normaal ga voelen... Ik ben nog bezig met mijn studie en merk dat het me nu toch minder makkelijk af gaat. En dat vind ik niet leuk.
Niet echt tips voor je, wel herkenning. Die eerste periode is gewoon echt slopend. En je kunt er niets aan doen, een babietje van 4 maanden heeft soms gewoon nog 2 nachtvoedingen nodig. Ook papflessen helpen daar niet per se tegen (hier niet in elk geval). Het enige dat een beetje helpt is idd vroeg naar bed gaan, gezond eten, proberen om af en toe even 's middags een uurtje bij te slapen, bijv. in het weekend als je dochtertje ook slaapt. Wat ook nog een optie kan zijn: haar bij jullie in bed laten slapen. Dan hoef je niet helemaal eruit 's nachts om te voeden en kun je dat halfslapend doen. Dat scheelde bij mij ontzettend. Het is even wennen, en je slaapt automatisch net iets minder diep dan anders, maar het kwam mijn nachtrust wel ten goede.
Met een zwangerschap erbij kan ik me helemaal voorstellen dat het echt moeite kost. Wij willen als alles meezit qua baan/inkomen ook niet lang wachten met een 'brusje' voor Renske, maar pfff. Met studie (en met mijn werk, wat eigenlijk betaald nog harder studeren dan ooit is, gecombineerd met publiceren en onderwijs geven) is het ook nog zo dat je het erg moet hebben van je discipline he! Ik moet zeggen dat ik erg gehecht ben geraakt aan mijn grote beker koffie die ik eerst soldaat maak voor ik ga werken
Luppy, zou jij dat ook doen in een bed van 140/200? Want ik vind het al eng om naast haar in slaap te vallen. En als ik links moet voeden lig ik al tegen mijn man aan. We hebben een leuk huis maar helaas met heeeeel kleine slaapkamertjes. Dus geen ruimte voor een groter bed, en ook niet voor haar ledikant op onze kamer. Ze past nog NET in het wiegje, dus daar ligt ze 's nachts nog in. Ze slaapt er lekker in, en ik zie er erg tegenop om haar naar haar kamertje te verhuizen Kleine meisjes worden groot, binnen nu en een maandje zullen we er toch aan moeten geloven...
Mijn man is ook gepromoveerd dus ik weet hoe hard dat werken is (vooral intellectueel). Ik heb me regelmatig bedacht dat me dat inderdaad erg zwaar lijkt in combinatie met hoe ik me nu voel Je kunt nauwelijks op de automatische piloot werken. Bij welke opleiding schrijf je je proefschrift? Mijn man publiceerde overigens meer in de periode toen zoonlief net was geboren Erg jammer dat ik niet net zoals hij juist beter presteer met slapeloze nachten Hier slaap ik trouwens ontzettend bagger als zoonlief bij ons slaapt. Ik word om het minste geringste wakker (wat wil zeggen, zo'n beetje ieder half uur).
Ja, het is hard werken! Met de vermoeidheid is het wel te doen, ik moet zeggen dat het - ondanks dat ik dit topic ervoor geopend heb - me eigenlijk erg meevalt. Ik zit bij Geesteswetenschappen. Er is geen automatische piloot bij, maar aan de andere kant is het ook weer zo dat ik totaal kan opgaan in mijn werk, ik zit werkelijk nooit op de klok te kijken (ik werk er eerder tegenin). Ik moet gewoon mijn balans vinden. Vandaag gelukkig even mamadag, dan neem ik ook bewust rust (lekker forummen als ze slaapt, kleine klusjes in huis, boodschapje, wandelen, en lekker spelen met R.). Maar het knaagt dan soms wel, ik moet er morgen weer helemaal inkomen. Vroeger werkte ik gewoon avonden door, in periodes kwam ik alleen thuis om te slapen.
Misschien een stom idee hoor, maar kun je niet kolven zodat je man 's nachts de voeding kan geven??? Ik heb geen BV gegeven dus misschien zeg ik iets heel raars (als dat zo is; sorry), wij hebben hier om en om de nachten 'gedaan', de ene nacht ging mijn man eruit en ik de nacht daarop, zo kregen we beiden voldoende slaap ook al was het om de nacht.... gelukkig is het maar tijdelijk maar je weet natuurlijk nooit tot wanneer dat duurt.... Sterkte met alles.
Ik wil best proberen je een hart onder de riem te steken, maar weet niet of ik dat kan. Mijn kindjes sliepen allebei vrij snel al goed door. Af en toe een of een paar nachten dat ik er uit moet, maar in het algemeen kom ik redelijk aan nachtrust. Er is vrij weinig aan te doen; kindjes slapen als ze slapen, hebben honger als ze honger hebben, huilen als ze huilen. Ik hou er ook niet van zaken te gaan forceren (en geloof ook niet dat het zou werken) en dan heb je het maar over je heen te laten komen. Wel één klein woordje van waarschuwing. Zorg ook goed voor jezelf! 4/5 uur achter elkaar slapen is best aardig vol te houden (mits je daarnaast nog een uurtje of 2 extra krijgt per etmaal). Maar als jij denkt dat je het niet meer trekt, moet je ergens een stapje terug zetten. Ik heb het gezien aan een collega, die helaas een échte huilbaby had. Zij sliep gemiddeld zo'n uur of 3 per nacht, terwijl ze 'gewoon' doorwerkte (hoort er allemaal bij, nietwaar). Na een paar maanden is het haar totaal opgebroken en ze heeft bijna een jaar in de ziektewet doorgebracht. Ze was gewoon totaal uitgeput. Dus als je het denkt: het gaat écht niet meer, geef jezelf dan pauze. Dan promoveer je maar wat later; je hebt er immers niets aan om echt uit te gaan vallen. Ik hoop voor jou dat het niet zo ver hoeft te komen; en dat een paar fikse wallen onder je ogen de ergste schade zijn. Hou vol; eens komt er een eind aan de nachtvoedingen (zul je zien dat je dan wakker schrikt omdat je niks hoort, of omdat je borsten op ontploffen staan ). Af en toe een dagje vrij nemen om overdag bij te kunnen slapen kan ook wonderen doen!
Bri, je hebt groot gelijk. Ik neig best naar het doorstormen (ik vind mijn werk ook erg leuk, dus je WIL ook gewoon zo graag). Ik neem het er dus van op mamadagen. Dat zijn ook een beetje rustdagen. Ik betrap mezelf weleens op de gedachte: ik doe gewoon heel erg alsof ik fit ben, dan voel ik me vanzelf beter. Dat is gevaarlijk, dat ben ik me ook wel bewust. Gelukkig is Renske erg makkelijk. Ze huilt niet veel, maar heeft gewoon goede trek Tis dan ook een flinke dame Renske heeft een tijdje nachten van 9 tot 5 geslapen, dan had ik vreselijke ploftieten om 2 uur. Vanaf toen ben ik haar om 23 uur gaan aanleggen, maar ik merk nu dat het geen nut meer heeft.
Misschien werkt het zelfs averechts om haar om 23 uur wakker te makken voor een voeding... Ik heb daar zelf in elk geval een slechte ervaring mee. Je kunt ze dan net uit hun diepe slaap halen, waarna ze niet meer lang kunnen doorslapen. Wat ik doe (en daarmee bedoel ik niet dat jij het ook zo zou moeten doen; iedere mama en ieder kindje is weer anders): ze valt rond 9 uur aan de borst in slaap, dan leg ik haar in haar bedje. Meestal wordt ze dan pas rond een uur of 6 weer wakker. Soms al om 5 uur, soms pas tegen 7 uur. De eerste paar nachten gingen mijn borsten vreselijk lekken (ik slaap dus met een bustier met compressen); daarna niet meer. Wel héél vol 's morgens, maar een goede nacht gehad! Je zou het kunnen proberen, om je meisje gewoon vanaf 9 uur te laten slapen. Heerlijk trouwens dat ze zo makkelijk is, en die gezonde trek zie je mooi terug in de groeicijfers. Super hoor!!
Ja, wij hadden ook het idee dat het averechts begon te werken. Ze komt er zelf om of niet - vaker niet dan wel tegenwoordig. Maar om 19u begint ze echt heel moe te worden, ik ga haar niet ophouden tot 21 uur als ze moe is. We zijn het zo gewend ook, het is echt uiterlijk 20 uur als ze slaapt. Dan gaan wij eten en om 22:30 richting bed. Renske valt ook vaak al aan de borst in slaap, wel zo makkelijk Ik moet gewoon ook eens vroeg naar bed. Ben ondanks alles nogsteeds een avondmens, de moeheid is dan opeens 'verdwenen'
o ja, dat is wel de beste tip die ik ooit heb gekregen: uitslapen doe je 's avonds als je kleine kinderen hebt! hoe dat moet voor de echte avondmensen onder ons weet ik ook niet... ik laat Betti nog in de woonkamer (box of op een dik kleed) slapen als ze rond 19-20 uur in slaap valt. doordat er nogal wat geluid om haar heen is wordt het niet echt een diepe slaap. tegen 20.30 pak ik haar dan op om nog een keer te verschonen en slaapzakje aan te doen. ze wordt dan een beetje wakker, kan dan nog net even wat drinken en daarna valt ze écht in slaap. daarna breng ik haar dus naar haar bedje. dit werkt bij haar echt heel goed.
Wij slapen ook regelmatig om half 10. Ik vind het maar wat saai dat de avonden tegenwoordig zo kort zijn... Ik ga liever pas om 11 uur naar bed. Vooral vervelend als ik een keer een avond met vriendinnen heb afgesproken; ik ben de volgende dag standaard ontregeld. Het stomme is, toen zoonlief nog erg klein was, sliepen we wel pas om 11 uur (ook omdat ie om half 11 nog een voeding kreeg). En toen was dat prima vol te houden. Hier is het slaapgebrek dus juist pas veel later komen opzetten
de eerste maanden dat ik weer werkte, was ik op....dat betekende dat ik inderdaad vaak rond een uur of 2100 in bed lag en mijn man rond een uur of 23 mijn puk nog effe aan de borst kwam leggen waar ik dan nog even voor wakker werd en dan in de nacht ook weer. Op dagen dat ik thuis was lag ik vaak in de middag met de kids nog effe te rusten en zo hield ik het vol. Na een maand of 6-7 gingen beiden beter doorslapen en ook de late voeding verdween toen geleidelijk en daarmee werden mijn avonden ook weer een stuk langer....Niet gezellig en zeker ook niet voor mijn man en mijn sociale leven, maar het is maar even op een heel leven.....
Ik herken je verhaal! Ik ben ook aan het promoveren (exacte wetenschappen) en ben ook een enorm avondmens. Het lukt me nooit om eens om 21 uur op te liggen, zeker niet nu het om 23 uur nog licht is... Mijn zoontje (bijna 10 maanden) slaapt in principe wel door, maar hij is vaak ziek waardoor hij 's nachts gaat spoken. En de laatste paar weken is hij ons aan het testen. 's Nachts wordt ie wakker en wil dan aandacht, gaat dan echt hard liggen brullen (boos, niet zielig). En consequent zijn is heel moeilijk midden in de nacht als je allebei weer moet werken! En dan ben ik nu weer zwanger, dus al met al extra vermoeiend. Is al eerder gezegd, maar bij mij werkte een extra avondvoeding inlassen ook averechts, hij werd daardoor alleen maar eerder weer wakker. Gewoon even interesse: wanneer moet je klaar zijn? En hoeveel dagen werk je nu? Ik werk 3 dagen, 2 dagen ouderschapsverlof. Is m'n prof niet zo blij mee geloof ik, maar pech voor hem. M'n osv is 2 weken voor mijn zw-verlof op, goede timing dus . Ik probeer mijn proefschrift voor de zomer van 2011 af te hebben, dan promoveer ik net daarna. Sterkte in ieder geval. En als je echt omvalt van de slaap: kolven en iemand anders de fles laten geven voor een nachtje.
Oeps, zie nu dat dit jaar je proefschrift af moet... Pittig! Heb je je zw- en bevallingsverlof erbij gekregen? En eventueel osv? Dat scheelt een hoop vind ik, dan heb je gewoon wel evenveel werkuren als ieder ander. Alleen zullen kinderloze AiO's wat vaker 's avonds en in het weekend doorwerken. Deed ik ook 'vroeger', nu echt geen tijd meer voor.
Hey! Leuk om een mede aio tegen te komen hier. En nu alweer zwanger van de tweede, heerlijk zeg, gefeliciteerd! Hihi, je prof zal wel niet blij zijn met de tweede al op komst, ik heb wel eens gedacht aan wat er zou gebeuren als ik nu alweer zwanger zou raken... dat moest maar even niet gebeuren (al wil ik best graag haha). Ik ben gewoon als aio (werknemer dus, geen bursaal) aangesteld, dus ik had gelukkig verlof en verlenging. Helaas geen 16 weken verlenging, want mijn contract eindigde officieel al in mijn verlof (maart dit jaar). Ik heb nu officieel tot 1 juli, maar officieus tot 31 december (dat leg ik maar even niet uit op ZP haha ). Ik werk officieel fulltime, want het gaat maar om twee maanden na mijn bevallingsverlof en ik neem gewoon 2 dagen vakantie per week op (wegens stuwmeer aan vakantiedagen over). Zo hou ik mijn recht op osv wat langer, hopelijk kan ik dat dan gebruiken als ik een postdoc baan heb (daar spant het nog om, maar laten we zeggen dat de vooruitzichten gunstig zijn ). Oh, lijkt me supermoeilijk zeg, met een zoontje dat vaak ziek is... helemaal als je ook weer zwanger bent. Ik weet nog niet hoe het is met een kindje van die leeftijd, ik zou denk ik al heel snel geneigd zijn om hem gewoon lekker bij me in bed te nemen (om er miss. maar makkelijk vanaf te zijn). Renske spookt niet (die wordt wakker, drinkt en slaapt), maar tja, wat niet is kan nog komen he? Ik heb trouwens wel recht op osv gewoon, net als jij, maar met deze oplossing verdien ik gewoon mijn oude salaris, wel zo fijn!