Ik werk bij een huisartsenpraktijk en loop al sinds mijn zwangerschap met een probleem met mijn directe collega. Waar ik mee zit is dat zij erg bepalend en normatief is, sterk gevoel voor goed en niet goed en veel zelfvertrouwen. Ze werkt al 15 jaar in de praktijk dus weet hoe alles reilt en zeilt. Andere collega's vinden het allemaal wel prima dat zij onmisbaar is, dus die laten haar haar gang gaan. Ik werk er sinds 2 en half jaar en ik ben de enige fulltimer. Daarom wil de baas dat ik allround ben. Helaas ben ik qua persoon heel anders dan mijn collega. Ik ben mijn hele jeugd en ook later tijdens het werk erg veel gepest en ik ben erg perfectionistisch en onzeker. Daarnaast heb ik adhd en ben ik tijdens mijn zwangerschap depri geweest (nooit voor ziek gemeld). Mijn collega levert voortdurend kritiek op mijn werk, bijna al het initiatief dat ik neem wordt weggeveegd, alsof ik met alles wat ik doe het wiel opnieuw uitvindt. Ze is vaag in wat ze precies bedoeld met de kritiek, alsof ze het expres verwarrend maakt voor me. Als ik geen initiatief neem zegt ze dat ik meer initiatief moet nemen. Natuurlijk laat mijn collega ook wel eens een steekje vallen, wie niet? Maar dat kan niet tegen haar gezegd worden, dan zit ze in de hoogste boom, schiet in de verdediging en gaat uitgebreid zitten zuchten. We hebben er al 2 gesprekken met de baas over gehad, maar ze blijft alles gooien op mijn "psychiatrische problematiek" en overgevoeligheid. Ik weet niet goed hoe ik ermee moet omgaan, als ik alles maar accepteer ben ik bang dat er op den duur weer een pest-situatie ontstaat en als ik tegengas geef dan zit ze in de hoogste boom. Ik kan haar niet veranderen, daarom wil ik weten wat ik zelf kan doen. Iemand tips? Het is een vaste baan en die zijn erg schaars in mijn vakgebied, dus ander werk zoeken is niet bepaald mijn eerste optie. Plus dat ik het werk wel heel leuk vindt en zij maar 3 dagen werkt.
Moeilijk..ik snap je collega denk ik wel een beetje. Doordat jij gevoelig bent voor pesten en ook gevoeliger reageert op dingen is het voor iemand zoals zij wel moeilijk om jou op een goede manier ( voor jou) kritiek te geven. Misschien toch weer een gesprek aangaan om elkaar nog beter te begrijpen...
Wat zegt je werkgever er zelf van? Ik heb zelf jaren in zo'n situatie gezeten, mijn collega had zelfs al meerdere mensen voor mij met haar gepest weg gekregen. Bij mij is dat nooit gelukt, maar dat kwam mede ook doordat mijn werkgever vierkant achter mij stond. Ik heb echt wel eens huilend op mn werk gezeten nadat ze me weer een naaistreek geflikt had. Het is echt heel moeilijk en geeft ontzettend veel stress. Hier is ze uiteindelijk met pensioen gegaan. Dat was echt een feestje voor mij, ik wilde de vlag wel uithangen
Makkelijker gezegd dan gedaan, maar niks van aan trekken. Zij is toch niet degene die jou beoordeeld? Als het goed is is dat je chef. Hij stelt bepaalde eisen, waar jij aanmoet voldoen. Als ik in jouw schoenen stond zou ik niet meer dan het noodzakelijke met haar bespreken, je eigen werk goed doen en initiatieven rechtstreeks bij je baas neerleggen. Zo geef je haar geen kans ze direct af te branden. Succes!
Bosi Maar als je een pest verleden hebt is het niet makkelijk om weerbaar te zijn! Duurt soms jaren. Dus snap de TO heel goed.
Whuuutttt????? Jammer dat je zo iemand niet over de tafel mag trekken! Wat onwijs gemeen van dr! Ik zou haar lekker laten gaan en idd alle initiatieven en ideeën rechtstreeks bij je leidinggevende neerleggen. Zo heb je ook geen kans dat zij over je heen gaat lopen. Lastig zo'n collega die denkt dat ze het beter weet. Het zal vast erg moeilijk zijn om boven haar te gaan staan. Alhoewel ik denk dat het van haar kant uit ook wel pure jaloezie is. Zij werkt er immers al 15 jaar en jij nog maar 2...
Ja natuurlijk...ik snap beide... Waarschijnlijk pest de collega helemaal niet maar omdat ze zo anders communiceren is de omgang met elkaar gewoon heel moeilijk. Ik ben net als die collega... zelfverzekerd en aanwezig...en ik vind het ook erg moeilijk om met mensen die onzeker zijn om te gaan. Ik durf minder tegen ze te zeggen...bang om ze dan voor het hoofd te stoten.
Misschien is het een idee om met het hele team een kleurentraining te doen. Het geeft je inzichten over je eigen krachten en valkuilen en over die van je collega's. En nog belangrijker hoe je hiermee om kunt gaan/ hoe wellicht beter te communiceren. Als ook een beter inzicht in effectievere omgang met elkaar. Google maar eens. Dit heeft mij/ het team erg geholpen om vooral in te zien dat voor sommigen juist de "directe" aanpak qua kritiek wel/ niet werkt en hoe de ander zich hierbij voelt. Hoe je SAMEN beter kunt communiceren en werken. Succes!
Mijn baas is inderdaad wel tevreden over mijn manier van werken. Wel zegt ze dat ik beduidend beter functioneer als mijn collega er niet is, dat ik dan meer initiatief neem en zelfverzekerder overkom. Het is lastig...ik ben al ooit ergens weggepest. We hebben al ooit samen met de baas gesproken, daar gaf mijn collega aan dat ze zich mateloos ergert aan me als ik me onzeker opstel, maar toen ik vroeg of ze, als ik niet onzeker ben, zich ook aan me ergert, zei ze dat dat niet zo was.
Klinkt misschien heel simpel maar kijk of je jullie samen eens iets leuks kunnen gaan doen buiten het werk om. Ergens lunchen bijvoorbeeld en kijk of het in een ontspannen sfeer tot een beter gesprek komt. Niet meteen in de aanval maar probeer dan eens naar elkaar te luisteren. Niet iedereen is tact vol. Of kijk of je baas er voor openstaan om een team uitje te plannen middagje bowlen bijvoorbeeld. Leer elkaar kennen ook van af de andere kant wie weet levert het iets op. Het is natuurlijk fijner als jullie samen prettig kunnen werken.
Vervelende situatie TS!! Misschien een raar idee, maar waarom schrijf je geen brief aan je collega waar je je aangeeft wat je dwars zit en je gevoel probeer te omschrijven. Of een keer buiten werktijd ergens een drankje doen om elkaar beter te leren kennen en te begrijpen. Meestal beseffen mensen niet hoe bot ze eigenlijk bezig zijn, maar komt het besef zodra ze de ander pas echt beter leren kennen? Ik hoop in ieder geval dat het niet al teveel grip op je zal krijgen waaroor je werk er onder zal gaan lijden. Dit is niet leuk!
dus jij komt al onzeker binnen als ze werkt. Zei reageert daar op, ziet dat jij dus twijfelt bij dingen en pakt het zelf op. Maar irriteert zich tegelijk omdat het haar werklast verhoogd. jij kan het allemaal best maar voelt je snel op de vingers gekeken door haar. jullie versterken elkaar. Dus jij proberen te handelen of ze er niet is en zei minder " overnemen" en dat eerst eens een paar dagen volhouden.
Dit bedoel ik ook Jullie zijn andere type mensen en reageren op elkaar Als je het zo kunt zien dan kunnen jullie misschien samen ook een oplossing vinden.
Wat een lastige situatie. Ik denk dat een bedrijfstraining erg goed voor jullie zou kunnen uitpakken. Jullie zien elkaar dan in een andere setting. Kritiek geven is ook lastig. Zelf werk ik overigens ook als dokters assistente en ik heb zelf een hele lieve collega die er heel slecht tegen kan wanneer er opbouwende kritiek wordt gegeven. Pasgeleden maakte ik een keer een opmerking over het één of ander en ze zat nog net niet in tranen. Ik vond dat zelf een lichtelijke overdreven reactie maar bij haar valt alles verkeerd en dan bedoel ik het heel anders. Nu zie ik deze collega ook regelmatig buiten werktijd en hebben we een hele goede verstandhouding maar kritiek ontvangen vind ze lastig.Zij weet dit ook van zichzelf. Heb je ook nog andere collega's en hoe is je relatie met hun?
Waarom moeten problemen/ situaties altijd oplosbaar zijn. Soms klikt het gewoon niet. Natuurlijk ben ik het eens met het feit dat het de werksfeer niet mag/moet bepalen. Heb je collegas waarbij je wel goed feedback kunt en durft te geven? Vraag hen of je mag "oefenen" . En kijk bij je moeilijke collega ook naar de kwaliteit die ze heeft en complimenteer haar er eens mee. Altijd negatief elkaar benaderen is ook niet bevordelijk. succes!
Gelukkig kan ik met de rest van het team wel goed overweg. Voelt ook een stuk minder gespannen. Ik heb het tot nu toe steeds zonder meer geaccepteerd dat ze zoveel kritiek geeft, maar de laatste tijd merk ik dat ze ook kritiek heeft die niet terecht is, op zaken die ik wel goed heb gedaan, waarvan zij vindt dat het niet goed is. Als ik dit probeer uit te leggen zit ze dus in de hoogste boom. Ik heb dan oiets "laat maar, ik ga er geen ruzie om maken", maar dan volgt er dus een hoop opvallend gezucht van haar kant. Wat ik probeer te negeren. En zo blijven we bezig
Ik kan het eerlijk gezegd niet met elkaar rijmen dat ze zelfverzekerd is, maar niet tegen kritiek kan. Daar zit bij haar dan ook wat onzekerheid, volgens mij.
Ik zou haar kant ook weleens willen horen... Ik denk toch ook dat het gewoon niet klikt tussen jullie...andere manier van werken...andere manier van denken...
Ik denk dat je in de eerste instantie een fout hebt gemaakt door je "zwakke" kant bloot te stellen aan haar. Nu zie je dat zij er misbruik van maakt en bij alles wat jij doet jou wegveegt en het vervolgens op je psychiatrische problematiek af schuift. Maar goed daar is niets meer aan te doen. Er zijn twee dingen die je kunt doen 1; je negeert het, trekt er niets van aan, ze is niet jou baas dus je hebt in feite helemaal niets aan haar, als je ideeën hebt bespreek je dit gelijk met je baas en niet met haar. Of 2; je gaat nogmaals openlijk met haar in gesprek en vertelt duidelijk wat je er over denkt, precies zoals je alles hebt getypt. Maar wees hard voor jezelf en geef haar dan niet weer de kans om het op jou problemen af te schuiven. Ik zie geen andere oplossing en ik begrijp heel goed dat op deze manier werken ook geen pretje is. Succes !