Hoi meiden, Op 27 juli 2009 ben ik bevallen van een heerlijke zoon. Na de vermoeiheid en de (hormoon)dipjes begin ik me weer aardig mens te voelen. Ik werk nu inmiddels weer een paar weken en ik moet eerlijk zeggen...het valt me vies tegen. Ik werk in de zorg en kan alleen maar 's avonds werken op deze groep. Eigenlijk ben ik dan al op van de hele dag...en dan moet ik nog voor anderen zorgen. Gelukkig doen deze bewoners een hoop zelf maar ik moet wel veel regelen. Het kost me allemaal bakken energie waar ik voorheen redelijk fluitend door heen ging. De afgelopen dagen heb ik het erg druk gehad en mijn stressleven zit errrrug hoog op het moment. Ik moet wel blijven werken voor het geld helaas...anders had ik het allang geweten Heeft iemand een idee of ik nu nog ouderschapsverlof op kan nemen? Als is het maar voor 1 dag in de week, geeft mij weer wat lucht, ik weet dat het onbetaald is. En hoever van te voren moet ik dat aangeven? Mijn rooster loopt nu tot maart en zou het natuurlijk het liefst in maart dat in laten gaan....maar ja...dan moet dat roostertechnisch wel kunnen natuurlijk. En in mijn functie"persoonlijk begeleidster"moet je een aantal uren werken om die functie te kunnen doen, ik werk nu 20 uur per week verdeeld over 4 avonden/nachten. Kan ik ook met minder uur persoonlijk begeleidster blijven? Anders ga ik ook nog eens in schaal omlaag en dan houd ikhelemaal niks meer over Pfff, voel me echt niet goed nu
Meestal moet je het 2 uur van tevoren opnemen. Maar ik geloof dat ze het kunnen weigeren als je niet aansluitend op je bevallingsverlof begint... Ik zoek het even op. Staat niks over dat het aansluitend moet zijn.
Je mag het opnemen tot je kind 8 wordt, dus je mag het wel opnemen, het hoeft niet aansluitend op je bevallingsverlof. Bij ons moet het 2 maanden van te voren worden aangegeven, maar dat kan verschillen per werkgever, ook in welke vorm je het wil opnemen, dat is meestal in samenspraak.
Kun je geen andere uren werken. Eerst de hele dag voor je gezinnetje zorgen en dan nog gaan werken lijkt me idd ook erg zwaar... Volgens mij kun je met ouderschapsverlof zelf een aanvraag indienen. Je werkgever bekijkt dan of dat in combinatie met jouw werkzaamheden gaat. En zo niet, moeten ze je een alternatief aanbieden. En als je bv 4 uur ouderschapsverlof per week opneemt, heb je nog gewoon een contract van 20 uur per week (je werkt er alleen 16 en je krijgt ook voor 16 uur betaalt). Dus volgens mij kunnen ze je huidige functie dan niet ontnemen. Maar het moet dan dus wel werkzaam zijn! Ik zou het er met je leidinggevende over hebben. Dat je het op dit moment gewoon niet trekt. Is ook wel zo eerlijk naar je werkgever toe. Voordat je met een burnout thuis zit.. Succes!
Ik weet natuurlijk niet waar je werkt, maar ik (begeleidster) werk 22 uur in de week (eigenlijk meer aangezien een aantal slaap uren niet meetellen) en tijdens mijn functioneringsgesprek kwam naar voren dat ik dus graag pers. begeleidster wil worden, maar dat dat met mijn 22 u niet haalbaar zou zijn. Nu zou ik er best een paar uur bijwillen, zodra de mogelijkheid zich voordoet natuurlijk. Dus.. ik denk dat het heel afhankelijk is van de groep waar je werkt, of dat je pers. begeleidster kan blijven als je minder werkt. Ik hoop het voor je, scheelt inderdaad een schaal of meer! Veel sterkte!
Ik denk dat dit een teken is om naar je lichaam te gaan luieteren in werk zelf ook in de zorg en toen ik nog ruim 32 uur werkte plus coordinerende taken.Ben ik na een afblaffer van een collega de ziektewet ingegaan. Ik heb dus een burnout gehad ik dacht dat ik net zo goed zou kunnen preseteren als voor de zwangerschap maar dat koste mij teveel energie.Waardoor ik thuis kwam en alleen nog maar kon slapen... Ik ben toen gestopt met de coordinerende taken en dit gaf mij veel meer rust uiteindelijk werk ik nu zelf maar 60% dat is ook zo´n 20 uur.Het is nog steeds zwaar omdat je nooit klaar bent met zorgen wat je thuis doet gaat op je werk weer verder en andersom natuurlijk ook. De zorg wordt soms nog wel een onderschat en zolang jij taken op je neemt zullen collega´s van je verwachten dat je dat ook kunt. Geef dus ook duidelijk in je team aan hoe jij je voelt. Dat helpt echt! Zo dit is een heel verhaal geworden hihi maar wat ik er dus mee wil zeggen is luister naar je lichaam en vertel het ook aan je collega´s.Want zolang jij dat niet doet merken zij dat niet!
hoi meiden, bedankt voor de info!! Ik ben al eens eerder overspannen thuis komen te zitten, dit kwam overigens niet dopr het werk. Mijn collega's en leidinggevende weten dat ik weer erg "labiel"ben en daar gaan ze goed mee om. Maar ik moet toch gewoon mijn uren draaien en mijn functies doen. Ik heb aangegeven dat ik wel gewon kan blijven werken...maar daar begin ik nu aan te twijfelen. Ik zie er als een berg tegenop om met mijn leidinggevende te praten, maar ik denk toch dat het moet want zo gaat het de verkeerde kant op. Ik weet dat ze volgens het protocol verplicht zijn om mij wat anders aan te bieden als ik het niet meer trek, vervangend werk. Maar geld dit ook als ik blijvend wat anders wil? Ik zie het nu niet zitten om te solliciteren op iets heel anders, met de bijbehorende stress daarbij
Misschien kun je al je financien eens goed onder de loep nemen en kijken in hoeverre je echt MOET werken. Tegenwoordig zijn er ook bergen mensen die zeggen dat ze moeten werken voor het geld, maar ondertussen een hoop luxe hebben, en dat niet willen laten vallen. Dat is dan een bewuste keuze. Maar er is ook een keuze om een aantal luxe zaken te laten vallen, en wel zelf voor je kinderen te zorgen en een relaxte 'spil' in het gezin te zijn. (ik zeg niet dat je altijd relaxter bent als je niet werkt, maar omdat je aangeeft nu zo gestrest te zijn) Je kunt je afvragen of je dingen zou kunnen schrappen (abbonnementen, 2 auto's?, kan ik de boodschappen ook voor 50 of 60 euro in de week doen, hoeveel geef ik uit aan kleding, uitjes en luxe dingen, minder telefoonkosten... etc etc...) Ik zeg niet dat dit beter is, alleen; laat het je gedachten eens passeren. Bij ons is het ook een bewuste keuze, mijn man werkt FT en ik niet (nou ja, 10u per week). We moeten ect veel dingen laten, weinig luxe, uitjes en kleding, weinig geld uitgeven aan boodschappen, soms moet ik gewoon even wachten als er iets gerepareerd moet worden etc. Maar ik kan zelf voor de kids zorgen, het geeft voor ons een hoop rust.
Hoi, Ja, daar hebben we al naar gekeken en heb 2 maanden geleden al mijn tel.abb.afgezegd, mijn tel.vz en doe bewuster de boodschappen. an nog zal ik echt moeten blijven werken, want we hebben het gewoon echt nodig. Ik heb wel berekend dat ik minder zou kunnen werken, met 100 euro minder red ik het ook. Dus ik zou mijn ouderschapsverlof voor 1 dag in kunnen laten gaan, maar het liefst vind ik wat anders voor overdag. Ik denk dat ik sowieso met mijn leidinggevende ga praten en dat ik tot ik wat anders vind ouderschapsverlof op ga nemen. En er moet naar mijn rooster gekeken worden want dat klopt ook voor geen meter. Ik moet sommige weken 37 uur per week werken en dat met een contract voor 20 uur p.w.
hier vandaag de ziektewet ingegaan ivm burn out, het is gewoon erg zwaar (en wordt steeds zwaarder ivm bezuinigingen, protocollen, regels enz. Je loopt de benen uit je lijf en thuis ga je nog even vrolijk door. vroeger (ja vroeger) sliep ik na een late dienst uit, of pakte ik s middags even mijn rust, maar dat kan nu niet meer, en wat doe je dan, je gaat door, moet ook met 2 kinderen. Ik ben geen persoonlijk begeleidster meer, maar doordat onze PBer aan niet alles toe komt, mag ik de rotklusjes opknappen+ de extra taken op de groep, maar extra uren, ho maar, alles in de werktijd en anders eigen tijd. Laat het dus niet zover komen, misschien kun je je op een andere groep laten plaatsen waar ze wisselende uren hebben, zodat je het een beetje verdeeld, overdag en 's avonds?
hoi, volgens mij is het zelfs zo dat je ook nog eens 25 % betaald krijgt over de dagen ouderschapsverlof, die je in het eerste levensjaar van je kindje, opneemt. succes