Hoi meiden, Ik vroeg me af of veel stress gevaarlijk is voor je kindje. Aankomende vrijdag moet ik voor de rechter verschijnen en 's-middags moet mijn man geopereerd worden. Ik trek het allemaal niet meer, wordt gek van de stress en ellende. Iedereen zegt dan van: ach joh maak je niet zo druk, denk aan je kindje, yeah right das makkelijk gezegd door de mensen die het niet mee maken. Misschien heeft 1 van jullie ook veel stress (gehad) tijdens de zwangerschap, hoe ging dat toen? Liefs Mariska
Ik heb in het begin veel stress gehad, en dat is inderdaad niet goed voor je kindje. Gelukkig heeft het er niks aan overgehouden dus daar zijn we wel blij om. Je moet oppassen dat door de stress je hart niet sneller gaat kloppen, dat is heel slecht voor de baby volgens mijn vk. Ik weet dat het moeilijk is maar probeer je zo rustig mogelijk te houden. Weet zeker dat alles goed komt. Positief blijven meid. Succes
Is het niet vooral zo dat ze zeggen als je tijdens je zwangerschap veel stress hebt, dat je kindje dan onrustig zal zijn? Of het echt kwaad kan voor de gezondheid weet ik dus niet.
Ik heb ook veel stress gehad in deze zwangerschap door het overlijden van mijn nichtje. Ik was ook bang dat dit heel erg zou zijn voor de baby, maar mijn verloskundige zei dat je er toch niks aan kan doen en dat iedereen wel een stress heeft, maar ik hoefde me geen zorgen te maken zei ze. Ik denk dat het wel een beetje meevalt. Groetjes Paulien
stress kan niet goed zijn voor je bloeddruk en een hoge bloeddruk zorgt weer voor een mindere doorbloeding van de placenta. Wil niet zeggen dat je altijd een hoge bloeddruk krijgt van stress.
Hoi, Ook ik heb tijdens mijn derde zwangerschap veel stress gehad. Halverwege mijn zwangerschap werd mijn moeder getroffen door een hersenbloeding wat later bleek te komen door een hersentumor. Daar moest ze begin dit jaar aan geopereerd worden. Ik was toen ongeveer 6 maand zwanger en stond echt letterlijk stijf van de stress. Soms ging het zo gek dat ik sterretjes zag en mijn ogen niet meer stil konden staan, het leek dan wel of ik in een achtbaan zat. Het kindje wat toen in mijn buik zat was in die periode ook heel erg druk. Bijna 24 uur ging het door met schoppen en bewegen en ik hield echt mijn hart vast voor na de bevalling. Aan het eind van mijn zwangerschap ging het met mijn moeder weer iets beter en kon ik gelukkig redelijk stressvrij de bevalling in gaan. Ondanks alles is ons derde meisje nu een heel rustig en bedeesd meisje, iets wat ik niet verwacht had! Zo zie je maar weer dat het niet altijd zo hoeft te zijn dat stress tijdens de zwangerschap een negatieve uitwerking op je kind heeft. Wat ik wel kan merken is dat wanneer ik nu drukker ben dan normaal of wanneer er iets bijzonders is waardoor ik van slag ben, zoals het feit dat mijn moeder helaas toch in juli van de dit jaar is overleden, ze daar wel snel op reageert, of het in ieder geval door heeft dat er iets aan de hand is, maar of dat nu met de stress tijdens de zwangerschap te maken heeft...... dat weet ik niet. gr. Natasja
Vooral langdurige stress is gevaarlijk. Bij stress worden de bloedvaten smaller, en is de voedselvoorziening naar de kleine slechter. Meest voorkomend is dat het kindje kleiner dan gemiddeld is bij de geboorte. Als het maar even duurt, dan is er veel minder risico
bij de zwangerschap van ons zoontje heb ik veel stress gehad. al va het prille begin tot aan het eind. ziektes, overlijdens, verliezen van baan en afwijking aan het kindje. Ons kindje werd met 40+1 wk geboren en was dysmatuur. dat wil zeggen te ligt voor de zwangerschaps duur. Verder deed hij het prima. De groei achterstand kan door de stress zijn gekomen werd mij gezegd.
ik heb ook eens gehoord dat je baarmoeder te lang verkrampt bij stress en dat ook weer slecht is voor de beeb.. maarjah soms kan je stress niet vermijden helaas.. zoek in ieder geval een beetje ontspanning..
Ik heb erg heftige en langdurige stress tijdens mijn zwangerschap gehad. Ik had een huilbaby. Ze zeggen dat dit verband met elkaar KAN houden.
Tijdens de derde, vierde en vijfde maand van m'n zwangerschap hadden we veel troubles en ruzies met onze jongste zoon die nog thuis woont. Elke dag (en ook vaak 's nachts) moest ik wel meerdere keren huilen en dan werd m'n buik ook helemaal verkrampt. Vond het verschrikkelijk voor het arme kleintje, het hoorde me die dagen meer huilen dan praten of lachen. De laatste maanden gaat het gelukkig beter, en nu ga ik vaak zingen, ik hoop dat dat zal ontspannen voor de baby (en mezelf) en tja... hopelijk dat het er geen schade van geleden heeft. Maar aan de andere kant denk ik wel: in de oorlog zijn er zoveel kindertjes geboren die negen maanden lang in spanning hebben moeten groeien. Of aanstaande moeders in rampgebieden, of met heel veel problemen (lichamelijk of geestelijk) en ik geloof niet dat die allemaal trauma's hebben opgelopen.
Hoi hoi ik maak me daar ook regelmatig zorgen om . maar ik doe wel zoveel mogelijk ontspanningsoefeningen dat helpt redelijk. Ik probeer het toch zoveel mogelijk buiten te sluiten maar ja dat kan niet in elke situatie. Moet wel eerlijk zeggen dat ik van de angst dat het schadelijk zou zijn voor mijn kindje alleen maar meer stress krijg daar probeer ik niet te lang bij stil te staan.Doe mijn best!
Hoi hoi ik maak me daar ook regelmatig zorgen om . maar ik doe wel zoveel mogelijk ontspanningsoefeningen dat helpt redelijk. Ik probeer het toch zoveel mogelijk buiten te sluiten maar ja dat kan niet in elke situatie. Moet wel eerlijk zeggen dat ik van de angst dat het schadelijk zou zijn voor mijn kindje alleen maar meer stress krijg daar probeer ik niet te lang bij stil te staan.Doe mijn best!
Moet zeggen ik heb nu al meer stress gehad in deze zwangerschap dan die andere 2 bij elkaar 9 maanden lang
Een vriendin van me had gedurende haar hele zwangerschap veel stress door ruzie met haar vriend, en ze huilde ook heel veel omwille van hem. Ze hebben intussen een gezonde dochter die enkel huilt als ze honger heeft maar ze heeft daarentegen wel een ademhalingsstoornis en slaapt nu met een bakje waarbij een alarm afgaat als ze niet meer regelmatig ademhaalt. Of dit ermee te maken heeft weet ik niet. Sommige stresssituaties kan je nu eenmaal niet vermijden. Maar het is wel goed je niet teveel te focussen op het feit dat stress niet zo goed zou zijn. Probeer afleiding te zoeken, hoe moeilijk het ook is, ga eens zwemmen of dompel je in een bubbelbad, of laat je eens lekker masseren, ... Veel sterkte meid, het komt allemaal wel goed!