Zou dit het begin zijn?

Ja helaas was het toch de verkeerde 50 % geworden.
Mijn vriend ging om tien uur vanmorgen de deur uit naar zijn werk.
En ik ben toen naar de wc gegaan, krampen had ik al wel.
twintig minuten later was het er al uit.
En toen bleef het bloed maar komen( nu nog).
Ik krom van pijn rond zitten bellen of er iemand was die mijn dochtertje van school kon halen, maar er was niemand die dat kon doen.
Dus uit wanhoop de school maar gebeld, en die hebben haar thuisgebracht.
Ik kon er zelf niet heen lopen, ik vloei als een gek.
Nu heb ik het gevoel dat mijn onderbuik zich omdraaid, erg pijnlijk.
Toch moet ik vrijdag komen voor een echo, om te kijken of alles weg is, maar als ik zo door blijf bloeden dan zou de baarmoeder waarschijnlijk wel schoon zijn werd er gezegt.
Verder mocht ik het laten opsturen voor onderzoek, maar dat doe ik niet het is zo klein, en de reden weten we wel.
Het is zo wel klaar eigenlijk.
En nu maar kijken wat we gaan doen.
Willen we het nog een keer proberen? of niet?
Eerst even bijkomen en tot rust komen, en dan maar verder kijken denk ik.

Nu ga ik eerst maar even liggen, heb nog veel krampen en ben best moe.

Liefs

 

Nou vanmiddag dacht ik dat het vanmorgen klaar was, maar niks was minder waar.
Tja hoe kon ik dat ook weten, ik had het nog niet eerder meegemaakt.
Om kwart over twee kreeg ik ineens zo veel buikpijn en steken.
Ik heb een paracetamol ingenomen, maar het werd steeds erger.
Zo erg dat ik niet meer kon staan, zitten, of liggen, behalve van de pijn over de grond kruipen, en dan bedoel ik letterlijk.
Mijn dochtertje zat de teletubbies te kijken en ik probeerde me groot te houden, ben in de keuken gaan liggen van de pijn.
Toen besloot ik dat dit zo niet kon, en ik belde mijn buurvrouw ( lientje24).
Terwijl ik haar belde zat ik ineengedoken op de grond, ik vroeg of ze alsjeblieft mijn dochtertje kon halen, want dit ging niet goed.
Terwijl ik dat zei voelde ik ineens dat er iets ter grootte van een golf bal uit mij kroop.

Gadver

Mijn lieve buurvrouw zei dat ze er direct aan aankwam, en ik strompelde naar de voordeur om hem open te doen en ben daarna direct door gegaan naar de wc.
Op dat moment dacht ik dat die "golfbal" in mijn broek zat , maar toen ik eenmaal ging zitten ging het er heel langzaam uit.
Ow wat een pijn!
En ik maar denken dat het vanmorgen gebeurd was, nou niet dus.
Intussen kwam mijn buurvrouw en ze heeft mijn dochter meegenomen naar haar huis, en dat terwijl ze zelf ook een dochtertje thuis had zitten die niet lekker was...toch stond ze voor mij klaar.
Ik moest beloven dat ik de dokter zou bellen en dat heb ik gedaan.
Om vier uur kon ik heen.
De dokter heeft precies uitgelegd wat er allemaal gebeurd was, en dat het laatste wat eruit kwam het vlies was waar de baby in het begin in zit, wat later de moederkoek word.
Ze vertelde dat ze dacht ( na mijn gedetailleerde beschrijving) dat nu echt alles eruit is.
Wel moet ik het in de gaten houden, mocht ik hevig gaan bloeden dan moet ik direct aan de bel trekken.
Dat moet zowiezo altijd maar omdat mijn baarmoeder al een litteken heeft van de keizersnede moest ik het extra in de gaten houden.
Verder moest ik rustig aan doen.

Nou dat was mijn dag dus, maar tot nu aan toe heb ik geen krampen of steken of een zeurend gevoel meer, alsof er niks gebeurd is, heel raar.

En nu ga ik maar rustig aan doen, dat is toch het beste.

Helaas is het dit keer zo afgelopen, maar ik denk toch dat ik het wel weer wil proberen, nu nog niet eerst even rust, maar met een paar weken wil ik het denk ik toch wel weer proberen.

Wat best ironisch was ,was dat ik net vanmorgen het vruchtje was verloren en toen kwam de post.....ja hoor een aanbiedingen boekje van baby dump....met baby sokjes.
Tja die bewaar ik dan maar, wie weet mag ik ze toch nog een keer nodig zijn.

Liefs