Gisteren heb ik een oppervlak ter grote van mijn handpalm tweede graads verbrand. Toen ik een uur in de huisartsenpost zonder een emmer water heb moeten wachten heb ik de boel zachtjes bij elkaar gevloekt. Mijn pijngrens is erg laag. Dit heeft me best bang gemaakt omdat ik van zo'n brandwond al zoiets had van jeetje hoe moet dat dan bij de bevalling wel niet gaan. Ik heb nog even te gaan maar ik voel de klok in mijn nek hijgen. Dat maakt het moeilijker om te genieten van de zwangerschap.... Hadden jullie angst voor de bevalling? Hoe zijn jullie daarmee om gegaan?
Hoi Rietje88, Ik ga niet zeggen dat een bevalling geen pijn doet, maar het is wel een hele andere pijn dan je hand verbranden. Ten eerste regelt je lichaam alles wat nodig is om het op te vangen. Daarbij is de pijn functioneel en heb je aan het eind je kindje op je buik. Het zal de zenuwen niet wegnemen, want ondanks dat ik het binnenkort voor de tweede keer mee mag maken, vind ik het ook weer spannend. Maar het is tegelijkertijd ook zo mooi . Ongelofelijk dat je lichaam dat kan! Heel veel sterkte en maak je niet te druk. Het komt echt allemaal goed!
Ik zou lekker voor een ruggenprik gaan. Ik heb ook best een lage pijngrens, maar ik heb er echt van genoten. Bevallen was supergaaf
Ik zou niet zomaar voor een ruggenprik gaan want normale weeen zijn echt te doen. Ik zou t in ieder geval proberen en als t niet gaat kan je altijd nog voor een ruggenprik kiezen. Ik vond de eerste 4 cm het naarst (dan krijgen de meeste vrouwen ook een ruggenprik volgens mij) daarna kwam ik er goed in en werd de weeenstorm echt effectief. Ik ging er helemaal in mee en tijdens hetnpersen was ik high van de hormonen, vond ik echt mooi dat mijn eigen lichaam dat kon!
Kijk of een cursus misschien iets voor je is. Bespreek het met je VK. Lees je een beetje in over het hoe en wat. De pijn bij een ongeluk is heel anders dan pijn bij een bevalling. Een ongeluk overkomt je lichaam. Een bevalling is heel natuurlijk en er zijn een tal van processen gaande die zorgen dat je het aankunt. Verder kun je je goed verdiepen in de opties van pijnbestrijding indien dit nodig blijkt te zijn. Vergeet daarbij ook niet naar de risico's te kijken. Er zijn ook manieren zonder medicatie zoals bijvoorbeeld de TENS.
tja ik ken wel ergere pijn dan een bevalling/ kiespijn... migraine... je krijgt normaal gesproken bij de bevalling ook adempauzes tussendoor. dat helpt enorm. ook al had ik uiteindelijk een weeënstorm vond ik het wel nog aardig te doen. maar goed, ik had qua tijd ook een droombevalling. 10 uur vrijwel geen wee te zien en infuus gekregen en om 14 uur had ik me dochtertje in me armen
Het is totaal andere pijn.... Niet te vergelijken. Je bent tijdens je bevalling in een soort 'trance' je lichaam is er volledig op ingesteld. Ja het doet pijn maar het is niet zoals met verbranden dat het totaal niet te harden is. (vind ik dan) Stel je erop in en 'ga erin mee'. Je niet verzetten. Weet niet hoe ik het anders uit moet leggen maar zo ongeveer...
Ik wil liever geen pijn bestrijding gebruiken. Daar zal ik ook zo lang mogelijk mee wachten. Maar ik heb vroeger vaak last gehad van paniek aanvallen, en ik heb gelezen als ik die tijdens de bevalling krijg dat je dan helemaal veel pijn krijgt. Verder hebben vriendinnen me een beetje bang gemaakt door te vertellen dat bevallen de ergste pijn levert die je kan voelen. ik ben blij om te lezen dat dat niet voor jullie allemaal het geval was
Hoi Rietje88, juist die uitspraak over de "ergste pijn", is waardoor ik op een gegeven moment wel in paniek raakte, want het werd al heel snel pijnlijker en ik dacht: Godzakke, wat gaat er nog komen!!!!! Maar toen bleek ik er al bijna te zijn. De hele bevalling duurde maar 4,5 uur. Dit is wat ze tegen mij hebben gezegd en zo heb ik het ook ervaren: Als je denk dat je het niet meer trekt, dan ben je er al bijna.
Oh bevallen vind ik ook echt helemaal niet de ergste pijn ooit zeg...maar mensen verklaren me dan ook altijd wel voor gek als ik dat zeg. Dat bevallen komt echt wel goed
Ik ben van mijn oudste spontaan bevallen; de weeen waren heftig, maar goed te doen, mijn lichaam kon het inderdaad heel goed volgen. Natuurlijk deed het wel pijn, maar echt onvergelijkbaar met andere soorten pijn. De bevalling van mijn jongste was ingeleid en die weeen waren echt anders; meer alsof het mijn lichaam overkwam dan dat het 'hoorde'. De ontsluiting vorderde ook niet, echt alsof mijn lichaam zich tegen de weeen verzette. De pijn was daardoor ook heel anders. Ik heb een ruggeprik gekregen, geen moment spijt van gehad. Ik was liever spontaan bevallen zonder pijnbestrijding, maar dit was in mijn ogen dus echt een ander soort bevalling vanwege het inleiden.
Je moet die knop om zetten. En je niet te veel wijs laten maken. Ik persoonlijk ben heel nuchter de hele zwangerschap in gegaan. Heb heel veel boeken en tijdschriften gelezen over zwangerschap en bevalling. En mezelf constant voor gehouden ik ben niet bang voor de bevalling. Je kan jezelf gek maken van angst, maar het moet er toch uit . Ik denk dat die gedachten ervoor gezorgd heeft dat ik een super relaxte zwangerschap heb gehad en een hele fijne en snelle thuisbevalling wat overigens niet de bedoeling was. Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen, maar het ging zo snel dat ik onmogelijk het ziekenhuis zou halen. Probeer te genieten van dat mooie mensje in je buik en probeer relaxed tegen de bevalling aan te kijken. Het komt allemaal goed
Ik ben erg geholpen door de cursussen die ik heb gevolgd. Verder, op de momenten dat je echt denkt pff ik trek het niet meer, zit je meestal op de 10 cm en mag je gaan persen . Ik ben bevallen zonder pijnstilling. Het ging allemaal zo snel, dat daar geen tijd meer voor was. Ja, het was pijnlijk, maar je lichaam doet er ook iets tegen, ik kwam in een soort trance. En voor je het weet is het voorbij
Ik ben 2 weken geleden bevallen en vond het echt het mooiste wat er is ook al ben ik heel erg uitgescheurd. Ik zou het zo weer doen!
Ik heb ook een hele lage pijngrens, maar ben toch 2x zonder pijnstilling bevallen. Ik denk niet dat je het pijn van de weeën kan vergelijken met andere soort pijn. Stap er neutraal in en laat het op je af komen, rustig blijven goed ademen en ook jij kan het! Heeeeel veel vrouwen gingen je voor. Dat bleef ik tegen mezelf zeggen. Zie banner, ik ga het hopelijk voor een derde keer meemaken, dus zo erg zal het vast niet zijn
Het ligt er nogal aan hoe je bevalling verloopt en aan je pijngrens. Ga er gewoon blanco in. Je kunt altijd om pijnstilling vragen als je het niet meer trekt.
Ik ben afgelopen zondag bevallen, en ik zou willen dat ik me beter realiseerde hoeveel pijn een bevalling doet dan was ik sowieso voor een poliklinische bevalling gegaan. Ik kwam al gauw in een weeën storm terecht en voelde me niet veilig thuis, en wilde een ruggenprik bij een cm of 5. Ik zag niet voor me hoe ik het nog uren vol ging houden, 1 minuut hijgen en dan weer 1, 5 minuut creperen Dan zeggen ze dat je je moet ontspannen... Hoe dan Ik hoop dat je assertief bent en gauw aangeeft als het je teveel wordt, en openstaat voor pijnstilling, dat is echt geen schande. Je wilt er toch zeker achteraf met een fijn gevoel op terug kunnen kijken? Dat wordt moeilijk als je helemaal gesloopt bent.
Vervelend dat je zo bang bent, dat is een slecht begin van iets heel moois en natuurlijks aangezien je ervoor gemaakt bent. Misschien kan je je verdiepen in Hypnobirthing? Dit begeleid jou bij je angst en krijg je houvast tijdens de bevalling ook je partner kan je helpen in diepere ontspanning en weet hij hoe de signalen van spanning en angst te herkennen. Ik ga de cursus geven volgend jaar dus pb maar als je vragen hebt. Een brandwond is aboluut niet te vergelijken met bevallen, met bevallen bouwt de pijn op en kan je mee zuchten hiermee hou je de pijn onder controle het belangrijkste is noooit maar dan ook noooit schrap zetten en je adem in houden altijd blijven ademen. Misschien kan je je ook verdiepen in een badbevalling en/of geboorte tens dit verminderd de pijn tijdens een bevalling aanzienlijk en een badbevalling heeft ook voordelen voor je kindje. Meid geniet van je zwangerschap die bevalling komt wel en als het moment daar is weet jou lichaam wat het moet doen vertrouw daar op !
Heb je een cursus gevolgd? ontspannen is echt niet onmogelijk hoor hoe doen al die andere vrouwen het? Mijn eerste bevalling duurde 26 uur weenstorm ruggenprik 1 en al ellende, bij de tweede mij beter verdiept, goede cursus gevolgd , badbevalling en in 5 uurtjes bevallen en tuurlijk doet het pijn maar het is me wel gelukt deze keer
Hier was ik voor de eerste bevalling ook bang voor de pijn. En uiteindelijk ook ruggeprik gehad omdat ik overspoeld raakte. Achteraf had ik het met een andere benadering waarsch wél beter gered, maar dat is achteraf. Nu bij de tweede me nog beter verdiept. Bijvoorbeeld het boek "vrije geboorte" gelezen. Hoewel ik zelf niet van een vrije geboorte ben, vond ik het boek wel vethelderend omdat er anders naar bevallen en het vrouwenlichaam wordt gekeken. Veel meer vanuit intuïtie en vertrouwen in je lijf. Belangrijkste tip vond ik toch wel om de weeen niet als pijn te brnoemen, maar als bevalkracht. Ze hebben een functie, een hele mooie. Dor het over bevalkracht te hebben ipv pijn krijgen ze al een hele andere lading. Hier geholpen iig Enne, ontspannen tijdens de bevalling kan echt hoor! Ok, wellicht niet in een weeenstorm, maar hier van 0-10 cm bij de tweede bevalling prima kunnen ontspannen tussendoor. Cursus is een aanrader