Somber Een maand geleden kreeg ik bericht dat een vriendin bevallen was, Wat voelde ik me somber, Anderhalve maand geleden kreeg ik bericht dat een vriendin zwanger was, Wat voelde ik me somber, Twee weken geleden kreeg ik bericht dat een andere vriendin zwanger was, Wat voelde ik me somber, Zojuist kreeg ik bericht dat een familielid bevallen was, Wat voelde ik me somber, Somber omdat het bij ons nog steeds niet gelukt is, Somber omdat mijn diepste wens is ook een kindje te krijgen, Somber omdat ik zó graag wil, Somber omdat de dagen zo snel voorbij gaan en ik nog steeds niet zwanger ben, Somber om de 'subtiele' hints van familieleden over waarom wij NOG STEEDS geen kinderen hebben, Somber omdat ik word vergeleken met anderen, A, B, C en D hebben allemaal al een kind en jij nog steeds niet, Somber omdat niemand mijn verdriet ziet, op 1 na, Somber, Zo voel ik me nu. Ps. Dit is geen gedichtje of een poging om een mooi rijmpje te maken maar wat ik nu gewoon voel.
Als ik jou was zou ik eens met je gevoelens hierover met een doketr praten. Ik snap je gevoel best goed hoor want alles en iedereen lijkt verder te gaan en wel kinderen te krijgen of wel zwanger te raken. Het lijkt soms of iedereen maar denkt dat het zo vanzelf en gelijk gaat terwijl dat in veel gevallen helemaal niet zo is (in jou geval dus ook). Ik had het de afgelopen paar dagen moeilijk omdat mijn moeder ons zoontje loopt te stalken om hem continu baby te laten roepen en zusje waarna ze zelf zegt dat we er maar eens aan een 2de moeten beginnen. ik weet dat ze het heel lief bedoelt maar ze weet niet dat we nog niet zo lang bezig zijn voor een 2de. Stel je voor je zegt zoiets tegen iemand die helemaal geen kinderen (meer) kan krijgen of die (meerdere malen) een kindje verloren heeft in de zwangerschap! Over zulke dingen word dan weer niet nagedacht denk ik dan! Zo'n vrouw waar tegen dat gezegt word zou dan toch het liefste in de grond willen zakken ofniet? (Sorry moest mijn ei ook evne kwijt)
Hayy Done, psychologische hulp is helemaal niet nodig hoor. Kan het op sommige momenten goed van me afzetten. Op andere niet. Ik begrijp jou helemaal. Ook al is je moeder zich er niet van bewust je kunt iemand hier heel veel pijn mee doen. Zo ook degenen die tegen ons zeggen waar wachten jullie op, en iedereen heeft al kids behalve jullie, en maak eens haast enzovoorts. Dit was gewoon even een momentopname. Bedankt voor je reactie.
Ik ben nog niet zo lang bezig, toch ken ik het gevoel een beetje. Bij ons in de vriendenkring, en bij familie en collega´s is sprake van een heuse babyboom. Ik ben in februari 3x op kraamvisite geweest... Erg leuk allemaal, maar ik word er dan toch wel verdrietig van. En ben soms zo bang dat ik nog heel lang moet wachten. Ik gun het iedereen hoor en ik weet ook wel dat de meesten langer bezig zijn (geweest) dan dat ik nu bezig ben, maar het is gewoon hoe ik me voel. Daar kan ik niets aan veranderen.